Ա՛յ իրանագետ, իսրայելագետ ու ընդհանրապես Մերձավոր Արևելագետ «մասնագետներ», չհոգնեցի՞ք 1979 թ. սկսած, փայտփորիկի ռիթմով նույն շաբլոն միտքը կրկնել՝ Իսրայելը կխփի Իրանին, կամ Իրանը՝ Իսրայելին:
Ախր, այսքան տարվա մեջ ոչ մեկը, ոչ մյուսը մի արկ անգամ չի արձակել մյուսի տարածքի վրա:
ՈՒ չի էլ արձակի:
Պատմական սերտ շփումները դեռ մի կողմ:
1979 թվականին ամերիկյան կողմնորոշում ունեցող ու ԱՄՆ-ին ինտեգրվել ձգտող Ռզա Փեհլևի շահին Մեծ Բրիտանիան գահնկեց արեց:
Փարիզի Շառլ դը Գոլ օդանավակայանում,
ֆրանս-իսրայելական թիկնազորի ուղեկցությամբ, թիկնազոր, որն էլ դարձավ Իսլամական հեղափոխության պաշտպանների հրամկազմի հենքը, ինքնաթիռ նստեց ու Թեհրանում վայրէջք կատարեց Այաթոլլա Ալի Խամենեին:
Իսպահանի ծնունդ, հին հրեական ընտանիքի զավակ:
Այաթոլլայի պապը, Իսպահանի հրեական համայնքի
գլխավոր Ռաբբին էր: Հայրը՝ Ատրպատական նահանգի գլխավոր դրամափոխը:
Ներկա Այաթոլլան, որին Իսպահանի ծնունդ լինելու հանգամանքով համարում են ադրբեջանցի, նույնպես հրեական ծագում ունի:
Նույն էլ օղորմածիկ գեներալ Սուլեյմանին...
Ինչպես մի ժամանակ Պարսկաստանը կառավարում էր Խաջարական թուրքական դինաստիան կամ Բյուզանդիան՝ հայկական դինաստիան, այնպես էլ հիմա, սկսած 1979 թվից Իրանը ղեկավարում են հրեաները:
Սրանք բաց ինֆորմացիա են: Հասանելի:
Փոխանակ ուղեղները պրոպագանդայի լվացքի մեքենան մտցնելու, կարդացեք...
Այ՛, այս ամենն իմանալու պատճառով է, որ ի տարբերություն բացարձակ մեծամասնությանը, ես կտրուկ ասել եմ ՝
Իրանի շաջի վրա, Հայաստանը լավաշ չի կարող թխել:
Թեժաթուխ կլինի էդ լավաշը...
Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ