Իրանում դեռ երկար ժամանակ չեն իջեցնի վրեժի կարմիր դրոշները
14.02.2020 | 01:51
Արդեն 2020 թ. փետրվարի կեսն է, բայց հասկանալու համար, թե ինչ է տեղի ունենում, հատկապես Հայաստանի, ինչպես նաև Իրանի շուրջը, ցանկացած հետազոտող դեռ երկար ժամանակ ստիպված կլինի վերադառնալու ընթացիկ տարվա հունվար։ Հենց հունվարյան իրադարձությունների մեջ են ամփոփված այն հարցերի շատ պատասխաններ, որոնք հուզում են աշխարհի շատ երկրների հանրությանը և ստիպում տագնապով նայելու Մերձավոր Արևելքի իրադրությանը։ Եվ դրա մեղավորը, ինչպես շատերն են հասկանում, ԱՄՆ-ի պետական ահաբեկչության գործողությունն է այն անձանց դեմ, ովքեր անձնական հսկայական ներդրում ունեն Իրաքի և Սիրիայի տարածքում «Իսլամական պետություն» (ԻՊ) ահաբեկչական խմբավորման և այլ ահաբեկիչների դեմ 2014-19 թթ. պատերազմում, այսինքն Իրանի ԻՀՊԿ-ի «Քոդս» հատուկ ջոկատի գլխավոր հրամանատար, գեներալ-մայոր Ղասեմ Սոլեյմանիի և Իրաքի «Քաթաիբ Հզբոլահ» շիական կազմակերպության ղեկավար, Իրաքի բանակի սպա Աբու Մահդի ալ Մուհանդիսի դեմ։ Հասկանալի է, որ այժմ և՛ ԱՄՆ-ում, և՛ Իրանում ընթանում է սպասողական, ավելի շուտ քարոզչական դիրքային «հետախուզություն», ընդ որում, պարզ է, թե որ կողմը ինչի է պատրաստվում։ Օրինակ, հունվարին Թեհրանը հայտարարեց «Գործողությունների համապարփակ համատեղ պլանով» (ԳՀՀՊ) իր պարտականությունների կրճատման հինգերորդ՝ վերջին, փուլի մասին։
«Իրանը վերջնականորեն կհրաժարվի միջուկային գործարքով նախատեսված սահմանափակումներից, առաջին հերթին՝ ցենտրիֆուգների քանակի վերաբերյալ։ Այսպիսով, իրանական միջուկային ծրագիրը չի ունենալու որևէ սահմանափակում արտադրության մասով՝ ներառյալ հարստացման հզորությունները, հարստացվող ուրանի տոկոսային հարաբերությունը և քանակությունը, ինչպես նաև հետազոտություններն այդ ոլորտում»,- ասվում էր կառավարության տարածած պաշտոնական հայտարարության մեջ։ Նշվում էր, որ Իրանը կշարունակի համագործակցությունը ԱԷՄԳ-ի հետ և կվերադառնա միջուկային գործարքով իր պարտավորությունների կատարմանը, եթե հանվեն նրա նկատմամբ պատժամիջոցները և նրա շահերը հաշվի առնելը լինի երաշխավորված։ Ընդ որում, Իրանի ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Աբբաս Մուսավին հայտարարել է, որ Թեհրանը չի հրաժարվում ԳՀՀՊ-ն ստորագրած «հնգյակի» հետ բանակցությունները շարունակելուց, բայց նախապես պետք է հասնի նրան, որ ԱՄՆ-ը պատասխան տա Սոլեյմանիի սպանության համար։
Այդ նույն ժամանակ ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղար Անտոնիո Գուտերեշը հրապարակավ ցույց տվեց, որ հասկացել է Թեհրանի ուղերձը։ ԱՄՆ-ի և Իրանի հարաբերություններում և աշխարհում լարվածության աճի կապակցությամբ նա համաշխարհային առաջնորդներին պատերազմ թույլ չտալու կոչ արեց։ «Նոր տարին աշխարհում սկսվեց ցնցումներով։ Մենք ծանր ժամանակներ ենք ապրում։ Աշխարհաքաղաքական լարվածությունն այս դարում հասել է ամենաբարձր կետին, և ցնցումներն աճում են։ Այլևս չի կարելի վստահ լինել, որ գոնե միջուկային զենքը չի տարածվի»,- հայտարարել է Գուտերեշը լրագրողների հետ զրույցում։- Լարվածության այդ կաթսան գնալով ավելի շատ երկրներ է ընդգրկում, որոնք անկանխատեսելի արդյունքներով անկանխատեսելի որոշումներ են ընդունում, գնալով մեծանում է սխալ հաշվարկների վտանգը։ Չի կարելի մոռանալ պատերազմի պատճառած տառապանքները և այն, որ հասարակ մարդիկ են վճարում ամենաբարձր գինը։ Այդպես այլևս չի կարող շարունակվել։ Ես մեծ անհանգստությամբ եմ հետևում համընդհանուր լարվածության վերջին աճին, մշտական շփման մեջ եմ աշխարհի առաջատար երկրների ղեկավարների հետ։ Թույլ մի տվեք պատերազմ, կանգնեցրեք ծավալապաշտությունը, դրսևորեք առավելագույն զսպվածություն, վերականգնեք երկխոսությունը և կարգավորեք միջազգային համագործակցությունը»։ Փորձագետները նշել են, որ Գուտերեշն ուղղակիորեն չի նշել ո՛չ ԱՄՆ-ը, ո՛չ Իրանը, բայց պարզ է, որ նա արձագանքել է ոչ թե Սոլեյմանիի և Մուհանդիսի սպանություններին, այլ հենց ԳՀՀՊ-ի գծով իր պարտավորությունները կրճատելու Իրանի հինգերորդ քայլին։ Այդ հինգերորդ քայլը մանրակրկիտ ուսումնասիրում են Ռուսաստանը, Չինաստանը, Իրանի հետ այդ պայմանագրի եվրոպացի մասնակիցները, բայց ԱՄՆ-ը ձևացնում է, թե դա իրեն չի վերաբերում։ Բոլորին հասկանալի է, որ այն բանից հետո, երբ փետրվարի սկզբին եվրակոմիսար Ժոզեպ Բորելը ժամանեց Թեհրան ու բանակցություններ վարեց Իրանի բարձրագույն իշխանության հետ՝ խոստանալով արագացնել Եվրոպայի և Իրանի միջև այլընտրանքային հաշվարկների համակարգի ներդրումը, ԱՄՆ-ը, բացի Իսրայելից, արդեն դաշնակից չունի իրանական հարցում, ընդ որում, ողջ աշխարհում, հաշվի առնելով, որ ՌԴ-ն ու Չինաստանը փետրվարին իրար հետևից կոշտ կերպով հաստատեցին, որ պաշտպանում են Իրանի պահանջները։
Տրամաբանորեն, ՄԱԿ-ն այդ դեպքում պետք է հունվարին քննարկեր Իրանի ԱԳՆ-ի հայտը գեներալ Սոլեյմանիի սպանության կապակցությամբ ՄԱԿ-ի ԱԽ-ի հատուկ նիստ հրավիրելու մասին։ Բայց հասկանալի է, թե որ երկրները շրջափակեցին հայտի ընդունումը, իսկ Գուտերեշն այն ժամանակ լռում էր, բայց հետո հրապարակավ արտահայտեց իր երկյուղն ու անհանգստությունը, չնայած ակնհայտ է, թե ով է փորձում նոր պատերազմական իրավիճակներ ստեղծել Մերձավոր Արևելքում։ ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարը պետք է հայտարարեր, անունը նշելով, թե հատկապես ով է ուժեղացնում լարվածությունը և նախադրյալներ ստեղծում այն բորբոքելու համար։ Իսկ ԱՄՆ-ն արձագանքեց կայծակնաբար. հունվարին հերթական անգամ Ամերիկա մուտքի թույլտվությունը մերժեց Իրանի ԱԳ նախարար Ջավադ Զարիֆին։ Ի պատասխան ԱՄՆ-ի մշտապես կրկնվող այն սպառնալիքների, թե Իրանի տարածքում ընտրված է «52 թիրախ, այդ թվում՝ մշակութային ժառանգության հուշարձաններ», ԻՀՊԿ-ի գեներալ Ղոլամալի Աբուհամզեհը հաստատեց, որ Թեհրանն արդեն վաղուց է իր համար որոշել ամերիկյան գլխավոր թիրախները. «Տարածաշրջանում ԱՄՆ-ի 35 օբյեկտ, ինչպես նաև Թել Ավիվը գտնվում են հասանելիության սահմաններում»։ Ըստ նրա, թիրախների քանակը սահմանափակված չէ. հնարավոր են նաև հարձակումներ նավերի վրա Պարսից ծոցում. «Հորմուզի նեղուցը կենսականորեն կարևոր է Արևմուտքի համար, այն հատում են մեծ քանակությամբ ամերիկյան ականակիրներ և ռազմանավեր»։ Այսինքն՝ թիրախներն իրականում 35-ից մի քանի անգամ ավելի են։ Հունվարի վերջին իրանցիները վերջնականապես հստակեցրին` Իրանի շուրջը գտնվող ավելի քան 100 ամերիկյան բազա (դրանց թվում են նաև Վրաստանում, Ադրբեջանում ԱՄՆ-ի ռազմաբազաները) իրանական հրթիռաձիգների նշանակետ են։
Քանի որ ԱՄՆ-ը Իրանի ԱԳՆ-ին «պատասխանել էր» ոչ միայն ՄԱԿ-ում. միջազգային ԶԼՄ-ները հայտնել են, որ 2020 թ. հունվարի 4-ին ամերիկացիներն օդից հրթիռակոծել են Իրաքի շիաներին, ընդ որում «Ալ-Հաշդ աշ-Շաաբի» աշխարհազորի ավտոշարասյան ներսում «կետային հարվածի» թիրախ են դարձել հիվանդներ և վիրավորներ տեղափոխող բժիշկների մեքենաները, լրացուցիչ հազարավոր զինծառայողներ են ուղարկել տարածաշրջան, ապա Թեհրանը տեղական բնույթի «պատասխաններ» է նախապատրաստել։
1) Հունվարի 5-ի գիշերը Իրաքում ԱՄՆ-ի ռազմաբազաները հրթիռակոծվել են անկառավարելի հրթիռներով։ Հայտնի է, որ Իրաքի տարբեր շրջաններում հարվածների են ենթարկվել ամերիկյան զինվորականները կամ կառավարական օբյեկտները։ Իսկ մայրաքաղաքի «կանաչ գոտու» վրա արձակված առնվազն երկու հրթիռի թիրախն է եղել ԱՄՆ-ի դեսպանատունը։ Բաղդադի հյուսիսում հարձակման է ենթարկվել ամերիկյան բազան։ Օդում ամերիկյան ուղղաթիռներ էին պտտվում. հավանաբար պատրաստ էին տարհանելու դեսպանությունը։ Հաղորդվել է միայն 15 տուժողների մասին, որոնց թվում կան դեսպանությունը պահպանող զինծառայողներ։ Բայց հաշվի առնենք, որ Իրաքում ամերիկացիներին դադարներով հարվածներ էին հասցվում ողջ հունվարի ընթացքում։
2) Իրանի հոգևոր առաջնորդ, այաթոլա Խամենեիի գլխավոր ռազմական խորհրդական, գեներալ Հոսեյն Դեհգանը CNN-ին հայտարարել է. «Միակ բանը, որը կարող է վերջ դնել պատերազմի այս շրջանին, այն է, որ ամերիկացիներն ստանան իրենց հասցրած հարվածին համարժեք հարված։ Հարվածը կհասցնեն հենց իրանական զինված ուժերը։ Պատասխանն ունենալու է ռազմական բնույթ և ուղղված է լինելու ռազմական օբյեկտների դեմ»։ Այսպիսով, գեներալ Դեհգանը հաստատեց ՄԱԿ-ում Իրանի մշտական ներկայացուցիչ Թախթ-Ռավանչիի հայտարարությունները, որոնք արվեցին հունվարի սկզբին, գեներալ Սոլեյմանիի սպանությունից անմիջապես հետո։
3) Հունվարի 7-ին Իրանի խորհրդարանը միաձայն օրինագիծ ընդունեց, ըստ որի, ԱՄՆ-ի ողջ բանակը և Պենտագոնը համարվում են ահաբեկչական կազմակերպություններ։ Օրինագծի կետերից մեկի համաձայն, Իրանի իշխանությունները «Քոդս» հատուկ նշանակության ուժերին պետք է երկրի ազգային զարգացման հիմնադրամից 200 մլն եվրո հատկացնեն և դա՝ մոտակա երկու ամսվա համար։ Նախատեսվում է մարտից վերսկսվել այդ հատկացումները։ Խորհրդարանի խոսնակ Ալի Լարիջանին նշել է, որ այդ գումարի հատկացման թույլտվությունն արդեն առկա է։ Նույն որոշման մեջ կետ կա Վաշինգտոնի նկատմամբ «կոշտ վրեժի» մասին։ Իրանական ԶԼՄ-ներն ընդգծում են, որ արտակարգ օրինագիծը վերափոխված տարբերակն է 2019 թ. ապրիլի 23-ին վավերացված այն արձանագրության, ըստ որի, Մերձավոր Արևելքում ԱՄՆ-ի զորքերի կենտրոնական հրամանատարությունը համարվում է ահաբեկչական կազմակերպություն՝ ի պատասխան Վաշինգտոնի կողմից Իրանի ԻՀՊԿ-ն ահաբեկչական կազմակերպություն ճանաչելու։
4) Իրանի անվտանգության գերագույն խորհրդի քարտուղար, դերծովակալ Ալի Շամխանին հունվարի 7-ին հայտարարել է, որ Թեհրանը գեներալ Սոլեյմանիի սպանության համար ԱՄՆ-ից վրեժ լուծելու 13 սցենար ունի, և դրանցից նույնիսկ «ամենափոքրը գիշերային մղձավանջ կդառնա Ամերիկայի համար»։ Ի դեպ, նա փակագծերը չի բացել։ ՈՒշադրության է արժանի նաև ԻՀՊԿ-ի գլխավոր հրամանատար, բրիգադային գեներալ Հոսեյն Սալամիի հայտարարությունը, որ նա արել է Քերմանում սգո արարողության ժամանակ. «Գեներալ Սոլեյմանին ապացուցել է իր նվիրվածությունն ու սերը Իսլամի և Իրանի նկատմամբ։ Նա ոչ թե մարդ էր, այլ առանցք, և թշնամին գիտեր դա։ Այդ նահատակը տապալեց իսլամական աշխարհի անվտանգությունը խախտելու ԱՄՆ-ի ռազմավարությունը և սիոնիստ թշնամիներին ու ԱՄՆ-ին թույլ չտվեց թուլացնել Իրանի իշխանությունը, ուստի նրանց երազանքը չիրականացավ։ Սոլեյմանիի սպանությունը տարածաշրջանից ամերիկյան զորքերը հանելու մեկնակետն է, և բոլորը շուտով կտեսնեն դա։ Մենք ուզում ենք նոր ապագա կերտել, և դա մեր կամքն է։ Վրեժ կլուծենք կոշտ կերպով, վճռականորեն և լիովին»։ Զինվորավարի կարճ ու կոնկրետ է ասված, բայց, ինչպես Շամխանիի ասածը, առանց մանրամասների։
5) Այդ արանքում ինչ-որ իբր «իսլամիստներ» հարձակվել են Քենիայում ամերիկյան «Սիմբա» ռազմաբազայի վրա, և ԱՄՆ-ը հաստատել է հրթիռակոծման հետևանքով ամերիկյան 2 ինքնաթիռի ոչնչացումը։ Որոշ տվյալներով, ոչնչացվել են նաև 2 ինքնաթիռ և 5 տրանսպորտային միջոց։ Իսկ իրանական ԶԼՄ-ները հավելել են, որ ինչ-որ «ջիհադականների» հարձակումների արդյունքում սպանվել է նաև ամերիկացի գեներալ Սթիվեն Թաունսենդը։ Եվ Թեհրանում հավատացնում են՝, Քենիայում ամերիկյան ռազմաբազայի վրա հարձակման պատճառը եղել է այնտեղ հենց ամերիկացի գեներալի գտնվելը։ Ի միջի այլոց, ոչ բազայի հրամանատարությունը, ոչ Պենտագոնը որևէ կերպ չեն մեկնաբանում գեներալ Թաունսենդի զոհվելու մասին հաղորդագրությունները։ Մենք, օրինակ, հակված չենք որոշ արևմտյան ու ռուսական ԶԼՄ-ների նման համարելու, թե Թաունսենդի վերացումն իբր «վրեժ է Սոլեյմանիի համար», որովհետև ԱՄՆ-ի ոչ մի գեներալ որևէ չափով համեմատելի չէ Սոլեյմանիի հետ՝ ոչ վաստակով, ոչ զինվորական ու քաղաքական կշռով, լինի դա ԱՄՆ-ի ներսում, թե Մերձավոր Արևելքում։ Այնպես որ, տվյալ դեպքում պարզ համընկնում է, ոչ ավելի։ Հավանաբար Արևմուտքում որոշ ուժեր շատ են ուզում գործն այնպես ներկայացնել, թե իբր Իրանն «արդեն կոշտ կերպով վրեժ է լուծել»։ Բայց բանն այն է, որ «Սիմբա» բազայի վրա հարձակումը եղել է հունվարի 5-ից 6-ի գիշերը, իսկ ցանկացած ամերիկացի զինվորականի ահաբեկիչ համարելու մասին խորհրդարանի որոշումը, Շամխանիի և Սալամիի հայտարարությունները եղել են հունվարի 7-ին։ Այնպես որ, գեներալ Թաունսենդի սպանությունն ակնհայտորեն «մեր օպերայից չէ»։ Զարմանալին ԱՄՆ-ի արձագանքն էր։ Ամերիկացիները լռում էին մի քանի շաբաթ, հետո հունվարի 21-ին հրապարակումներ եղան, թե իբր Թաունսենդը կենդանի է, նույնիսկ «հարցազրույց» տպագրեցին նրա հետ, բայց հետո կենդանի-մեռած գեներալը նորից անհետացավ։ Դե անհետացավ, անհետացավ, բայց «Սիմբա» բազան գործնականում այլևս չկա։
Եվ այստեղ հարկ է ուշադրության առնել, թե աշխարհում էլ ինչ է տեղի ունեցել հունվարի 6-7-ին, երբ Իրանում սգո լռության մեջ աննախադեպ կրքեր էին եռում։ Նախ, ինչպես հաղորդել են ռուսական ռազմական աղբյուրները։ ՌԴ ՌԾՆ-ն հունվարի 6-ին Միջերկրական ծով է ուղարկել «Մարշալ ՈՒստինով» հրթիռային հածանավը։ Ենթադրվում էր, որ ռուս զինվորականները մտադիր են վերահսկելու իրադրությունը Միջերկրական ծովում, որտեղից ամերիկյան նավերը կարող են հարվածներ հասցնել Իրանի տարածքին։ Կարծիք կար, որ ԱՄՆ-ը կփորձի իր ավիակիր խմբավորումը տեղաբաշխել հենց Միջերկրական ծովում, ոչ թե Պարսից ծոցում, որն ամբողջությամբ Իրանի վերահսկողության տակ է։ Չէ՞ որ հունվարի 4-ին ԱՄՆ-ն իր նավերը, «Աբրահամ Լինկոլն» ավիակրի գլխավորությամբ, հետ քաշեց Իրանի ափերից։ Այդ առթիվ բացատրենք, որ տվյալ պահին Իրանն ընդունակ է ամերիկյան նավերը խոցելու «Սեջիլ» բալիստիկ հրթիռներով, որոնց հեռահարությունը 2-2,5 հազ. կմ է։ Պարսից ծոցում ամերիկացիների համար շատ վտանգավոր են նաև «Ղադիր» դասի փոքրածավալ սուզանավերը։ Ճշտվում է, որ նախկինում հրթիռային հածանավի զորավարժություններ ու երթեր չեն պլանավորվել, բայց Մերձավոր Արևելքում իրադրության սրման առնչությամբ որոշել են հածանավով ուժեղացնել տարածաշրջանում ռուսական ուժերի ներկայությունը։ Հածանավն ունի C-300Ղ զենիթահրթիռային համալիրների 64 գործարկման կայանք, կ1000 «ԹցսՍՈվ» հականավային հրթիռային համալիրների 16 գործարկման կայանք, 2Հըձ-6000 ռեակտիվ ռմբանետ կայանք, 10 տորպեդային սարք։ Մասնագետների կարծիքով՝ «Մարշալ ՈՒստինովն» ընդունակ է թույլ չտալու Իրանի տարածքին ԱՄՆ-ի զանգվածային հարվածներ, բայց Ռուսաստանը պատրա՞ստ է պաշտպան կանգնելու Իրանին, թե՞ հածանավի գտնվելու իրական պատճառը Սիրիայի տարածքի պաշտպանությունն է, անհնար է ստույգ ասել։ Երկրորդ, ՌԴ պաշտպանության նախարար, բանակի գեներալ Սերգեյ Շոյգուն հունվարի 5-6-ին Իրանի ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետի և Թուրքիայի հետախուզական ծառայության պետի հետ հեռախոսով քննարկել է Մերձավոր Արևելքի ռազմաքաղաքական իրադրությունը գեներալ Սոլեյմանիի սպանությունից հետո։ Իրանի ԶՈՒ ԳՇ-ի պետ, գեներալ-մայոր Մոհամադ Բաղերիի հետ Շոյգուն քննարկել է Սիրիայում և մերձավորարևելյան տարածաշրջանում լարվածության ծավալում թույլ չտալու գործնական քայլեր։ Իսկ Թուրքիայի ազգային հետախուզական կազմակերպության տնօրեն Հաքան Ֆիդանի հետ զրույցում, բացի Մերձավոր Արևելքից, քննարկվել են նաև Հյուսիսային Աֆրիկան, ինչպես նաև տարածաշրջանում ճգնաժամային իրավիճակների լարվածությունը նվազեցնելու և լուծելու գծով հնարավոր համատեղ գործողությունները։ Սակայն, դատելով այն բանից, որ հենց այդ զրույցից հետո Անկարայում որոշեցին «հիշել», թե որքան անգնահատելի է Ռուսաստանի դերը Սիրիայում և Իրաքում ահաբեկչության սանձարձակությունը ճնշելու գործում, և հենց այդ զրույցից հետո նաև Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը համաձայնեց, որ գեներալ Սոլեյմանին անգնահատելի վաստակ ուներ ահաբեկչության դեմ պատերազմում և զոհվեց որպես նահատակ, մենք լիովին կարող ենք ենթադրել, որ Շոյգուի խոսքը, հավանաբար Հաքանի միջոցով փոխանցված թուրքական ղեկավարությանը և զինվորական հրամանատարությանը, եղել է «վերջին կաթիլը», որից հետո թուրքերն ինչ-որ բան են որոշել իրենց համար։ Օրինակ, Թեհրանում հունվարի 7-ի սգո արարողությանը, մի շարք այլ երկրների դեսպանների հետ, մասնակցել է նաև Իրանում Թուրքիայի դեսպանը, թեև 2016-18 թթ. իրադարձությունների, նաև ռուսական Cy-24 ինքնաթիռի խոցման պատմության մեջ գեներալ Սոլեյմանին բավական «հիշարժան հետքեր» էր թողել և՛ թուրքական հատուկ ծառայությունների շատ ներկայացուցիչների, և՛ Սիրիայի թրքամետ ուժերի վրա։ Հունվարի 6-ին գեներալ Բաղերին շփվել է նաև ՌԴ ԶՈՒ ԳՇ-ի պետ, բանակի գեներալ Վալերի Գերասիմովի հետ, և մենք համոզված ենք, որ նրանց խոսակցությունը ևս եղել է հանգամանալից ու չի սահմանափակվել միայն Սոլեյմանիի սպանության կապակցությամբ իրանական ԳՇ-ի պետին ցավակցություն հայտնելով։ Իսկ շարքային դիտողների համար, մեր կարծիքով, բացահայտվեց զոհված իրանցի զորապետի կենսագրության ևս մեկ գաղտնի էջ՝ նրա և ռուսական ԳՇ-ի կապը, չնայած անցած տարիներին էլ ստեպ-ստեպ լուրեր էին սպրդում Մոսկվա Սոլեյմանիի գաղտնի այցերի և ՌԴ ՊՆ-ում ու ԶՈՒ ԳՇ-ում նրա բազմաթիվ հանդիպումների մասին։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Հեղինակի նյութեր
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-3
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-2
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի- 2
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի-1
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Փաշինյանն ամեն օր, կամավոր հրաժարական չտալով, ընդամենն ապացուցում է, որ հակահայ ուժերի դրածո է
- Բաց հարց Ռուսաստանի ԶԼՄ-ներին. Ինչքա՞ն կարելի է ստել Արցախի հարցում հայերի «մեղքի» մասին
- Ռուսաստանը, Հայաստանի իշխանությունների թողտվությամբ, Թուրքիային ներս է թողել Այսրկովկասի մեր մասը
- Թուրքիան մուտք է գործել տարածաշրջան ու Արցախից սպառնում է և՛ Իրանին, և՛ Ռուսաստանին
- Փաշինյան, խոստովանիր, գուցե Զանգեզուրն է՞լ եք արդեն վաճառել թուրքերին
- Հայաստանի քաղաքացիների մի մասը դավաճանել է ողջ հայ ժողովրդին
- Մեր ժողովրդին ԱՄՆ-ը, Իսրայելը, Անգլիան և Թուրքիան դավաճանների ձեռքով «Այսրկովկասյան Դեյթոն» են պարտադրել
- «Ով խաղաղություն է ուզում խայտառակության գնով, կստանա և՛ պատերազմ, և՛ խայտառակություն»
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
Մեկնաբանություններ