ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Ո՞Ւմ համար է ղողանջում միտինգի զանգը

Ո՞Ւմ համար է ղողանջում միտինգի զանգը
21.01.2014 | 01:29

Կարելի՞ է ասել` Քոչարյան-ՀՀԿ փոխհրաձգության ֆոնին անցկացված միտինգը քաղաքական նոր սեզոնի մեկնարկն էր: Մասամբ: Հատկապես ո՞ւմ համար: Հարցն առկախ է:
Արձանագրենք` կողմերն այս խաղում շատ չեն: Դեռևս հստակ չէ նաև հարցադրումը` գեոխաղացողները որքա՞ն են շահագրգիռ հայաստանյան ներքաղաքական նոր դասավորությամբ և արդյո՞ք շահագրգիռ են:
Այնուհանդերձ, հունվարի 18-ին տեղի ունեցավ վերջին շրջանի ամենամարդաշատ հավաքը: Միտինգի «նոու-հաուն» այն էր, որ բոլորովին անծանոթ դեմքեր, այլ կերպ ասած` քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչներ էին մոդերատորի դերում, չնայած չորս հայտնի կուսակցությունների բեք-վոկալին:
Միտինգը, կարելի է ասել, ընդամենը մկանների ցուցանք էր կողմերի համար:
ա) Քոչարյանը ցանկացավ Սերժ Սարգսյանին ցույց տալ` էսքան մարդ ունեմ, էս մարդիկ հանգիստ-եկել-«կաղնել» են հրապարակում, առայժմ` հանգիստ, հետո՝ կերևա: Ի՞նչ ես ասում:
բ) Ոչ մի բան՝ «ասաց» Սարգսյանը ի պատասխան. ինչքան քոնն են, էնքան էլ` իմը: Նույն ԲՀԿ-ն, նույն ՀՅԴ-ն, ՀԱԿ-ից մնացել է «կամուֆլյաժը», իսկ «Ժառանգության» մասին մի քիչ անհարմար է խոսելը: Ինչ վերաբերում է քաղաքացիականի ժողովրդին, հայտնի չէ՝ խոշոր հաշվով ում «տակն» են նրանք` ի՞մ, թե՞ քո:
Այսինքն, ոչ ոք բացառել չի կարող, որ ինչ-որ պահի Սերժ Սարգսյանը կրկին կարող է հայտնվել սույն «ապամոնտաժողների» կողքին ու ասել` «սիրուն չի, տղերք», և անղեկավարելի քաոսը կդարձնի ղեկավարելի՝ «մի ուրիշ ձև»:
գ) Դա էր պատճառը, որ կողմերից ոչ մեկն իր խաղաքարտերը չբացահայտեց մինչև վերջ: Քոչարյանի խաղը նույնպես բավականին «ղեկավարելի» էր՝ չկային քաղաքական պահանջներ, չկար նույնիսկ Անդրիաս Ղուկասյանը: Ավելին, Քոչարյանն այնքան է «առաջ» գնացել քաղտեխնոլոգիայի բնագավառում, որ թույլ էր տվել Անդրիասը իր մասին շատ «թթու» խոսի` մի երկու օր առաջ, որպեսզի հետո «ի պիտո օգտագործել» լինի:
դ) Իսկ եթե մինչև վերջ անկեղծ լինենք, ապա այս միտինգը շատ ավելի ձեռնտու էր Սերժ Սարգսյանին, քան այլ «մեկին» (սխալ չկարդաք): Ինչո՞ւ: Շատ պարզ: Նույն Րաֆֆու տեխնոլոգիայի հանգույն` «օդ» բաց թողնվեց, և որքան էլ ցավալի է, ժողովուրդ բերվեց միտինգի, պտտեցվեց Երևանով մեկ, քոչարի պարեցվեց, ուղարկվեց տուն:
Այնքան, որ ոչ անհայտ Զորավարը նույնիսկ հարկ չհամարեց գալ և աղոթել ժողովրդի հետ: Ակնառու էր, որ ոստիկանները շատ անհանգստացած չեն, ոչ մեկը մարզերից չէր խոչընդոտել, որ «իշխանական ռեկետի» վրա տնքացող ԲՀԿ-ի լիդեր Գագիկ Ծառուկյանը շատ խաղաղ ու հանգիստ ցուցարարներ բերի, հասցնի Երևան` «մասովկան» ապահովելու համար:
Հացը` հաց, բայց թե՛ մարզերից, թե՛ բուն Երևանից եկած ժողովուրդը նաև թատրոն է սիրում: ՈՒ միտինգները կարող են երկար կյանք ունենալ երկու դեպքում. եթե կա էներգետիկա, ու կա թատրոն: Երկուսն էլ բացակայում էին:
Ընդ որում, գնդակն այս պահին որևէ մեկի դաշտում չէ. Սերժ Սարգսյանը սոցիալական բումի էներգիան պարպեց լավագույնս, Քոչարյանն էլ ցուցանեց, որ կարող է «էսքան թիվ» ժողովուրդ հանել Ազատության հրապարակ:
Կարևորը շարունակությունն է:
Եթե լինի:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2039

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ