Արևմուտքում էլ կան ՈՒկրաինայի առնչությամբ հետագա զարգացումների վերաբերյալ իրատես, սթափ դատող, ճիշտ վերլուծություններ կատարելու և ճիշտ գնահատականներ տալու, ճիշտ եզրակացություններ կատարելու ունակ քաղաքական, հանրային և այլ գործիչներ: Նրանցից մեկն իռլանդացի լրագրող Չեյ Բոուզն է: Վերջինս X սոցիալական ցանցում հայտարարել է, որ ՆԱՏՕ-ն թույլ չի տա ՈՒկրաինայում խաղաղության հասնել, քանի որ դա չի համապատասխանում դաշինքի շահերին:

Ի՞նչ դասեր քաղեց Ադրբեջանը 2016 թվականի նախապատերազմական-հետախուզական մարտերից հետո։

Այսօր Վաշինգտոնում մեկնարկել է Հյուսիսատլանտյան դաշինքի (ՆԱՏՕ) անդամ երկրների ավանդական գագաթնաժողովը՝ այս անգամ «ՈՒկրաինան և անդրատլանտյան անվտանգությունը» թեմայով ու նվիրված դաշինքի կազմավորման 75- ամյակին:

Յուրաքանչյուր անձ, մարդկային խումբ, ժողովուրդ ու պետություն ունի արժեքային համակարգ, ունակություններ, շահեր ու նպատակներ, որոնք կարող են իրարից տարբերվել։

Հայաստանի իշխանությունները այդպես էլ դուրս չեկան ներհայաստանյան քարոզի տրամաբանությունից։ Աշխարհը վերջին տարիներին և հատկապես վերջին ամիսներին եռում է իրադարձություններով։ Ընդ որում՝ այդ իրադարձություններն այնպիսին են, որ ճակատագրական են առանձին պետությունների ու, ինչու չէ, նաև գլոբալ առումով աշխարհի համար։ Հայաստանն այդ եռացող կետերից մեկն է, բայց, ինչպես արդեն նշվեց, Հայաստանի իշխանությունները գործում են ներքին լսարանին մոլորեցնելու, սիրաշահելու շրջանակում։ Ոչինչ չի արվում Հայաստանի անվտանգության ապահովման համար։

Իրանի քաղաքական հետնաբեմի իրական դասավորվածությանը չտիրապետող «փորձագետներին» հորդորում եմ` ձեր մտքի գոհարներով մի՜ վախեցրեք հասարակությանը։

Ադրբեջանի ու Չինաստանի միջև ռազմավարական գործընկերության հռչակագիրն արդեն պտուղներ է տալիս։ Օրերս «Միջին միջանցքի» նոր երթուղով Չինաստանից Թուրքիա է մեկնել առաջին բեռնատար գնացքը...

Շատերն են հեգնանքով վերաբերվում Նիկոլ Փաշինյանի հեծանվային արշավներին, բայց եթե ընդհանրական առումով նայես՝ ինչ կա, չէ՞, հեծանիվ քշելու մեջ։ Իրականում՝ ոչինչ, բայց այստեղ էականը դա չէ, էականն այն է, թե ինչ ուղերձ կա այդ հեծանիվի ու դրա շուրջ նման PR շոու կազմակերպելու մեջ, թե չէ հեծանիվ կարելի է առանց աղմուկի էլ քշել...

Շատերը մտահոգ են (գուցե՝ ոչ անհիմն) Իրանում Փեզեշքիանի հաղթանակով՝ համարելով ադրբեջանցի։ Մինչ այդ մտահոգ էինք Բայդենի հնարավոր պարտությամբ (գուցե՝ ոչ անհիմն), ավելի վաղ մտահոգ էինք Մակրոնի պարտությամբ, Լուկաշենկոն վաղուց «ադրբեջանամետ» է, իսկ Պուտինը՝ «Էրդողանի դաշնակիցը»...

Ադրբեջանը 2020 թվականից հետո ձգտում է ԹՊԿ-ում (Թյուրքական պետությունների կազմակերպություն) լիդերության և գերիշխող դիրքի։ Բաքվի բռնապետը երեկ հայտարարել է 2 մլն դոլար հավելյալ ներդրման մասին՝ խոսելով կազմակերպության դերի և կշռի բարձրացման անհրաժեշտությունից։ Ինչ-որ իմաստով սա նաև մարտահրավեր է Թուրքիային, որը ձգտում է գլոբալ լիդերության կարգավիճակի հասնել, այդ նպատակով նաև Թյուրքական խորհուրդը նախաձեռնելով և գլոբալ նպատակներ ամրագրելով։