Գրիգոր Մինասյանի «համոզմամբ»՝ գործադիր իշխանությունը որևէ ճնշում չի գործադրում դատական իշխանության վրա։ Ըստ նրա՝ հիմա «օրենքը թույլ է տալիս դատավորներին որոշումներ կայացնել՝ ելնելով իրենց խորին համոզմունքներից»:
Առաջին հայացքից՝ դատական իշխանության անկախությունը սևով սպիտակի վրա գրված է ՀՀ Սահմանադրությունից մինչև ՄԱԿ «ժապավենամատյաններում»: Դրա մասին կարելի է, առանց ամոթից կարմրելու, հայտարարել ԵԽ ամբիոնից, միտինգների ժամանակ ու արտասահմանյան լրատվամիջոցների տեսախցիկների առաջ:
Իսկ իրականում... Իրականում, 2018-ից ի վեր, դատարանների ու դատավորների վրա Նիկոլի իշխանության կողմից այնպիսի ճնշումներ են եղել, որ «անկախ դատարան» ու «դատավոր» հասկացությունները միայն դեկլարատիվ են: Այո, օրենքը թույլ է տալիս, բայց դա չի երաշխավորում, որ դատավորը որոշում կկայացնի իր խորին համոզմամբ: Կամ այս վերջին բառակապակցությունը հարկավոր է չակերտների մեջ առնել՝ «խորին համոզմամբ», որովհետև կա՛մ այդ «համոզմունքը» հաճախ դատավորինը չէ, այլ՝ անձամբ Նիկոլինը, կա՛մ այնքան էլ «խորին» չէ, որովհետև հերթով բողոքարկվում, փոխվում են:
Հ.Գ. 2018-ից առաջ ՀՀ-ում ընտրված 368 դատավորներից այսօր ընդամենը 14-ն են պաշտոնավարում:
Էդուարդ Սարիբեկյան