ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփի անցումային թիմում ամենաազդեցիկ անձ համարվող գործարար Իլոն Մասկը և ՄԱԿ-ում Իրանի մշտական ներկայացուցիչ Ամիր Սաիդ Իրավանին Նյու Յորքում քննարկել են Վաշինգտոնի ու Թեհրանի հարաբերություններում լարվածությունը նվազեցնելու ուղիները։ Նրանք դրական են որակել բանակցությունները և ասել, որ սա «լավ նորություն» են համարում։               
 

Ինչո՞ւ է նավթի գինն անընդհատ իջնում

Ինչո՞ւ է նավթի գինն անընդհատ իջնում
12.12.2015 | 10:18

Միակը, որ այսօր ՕՊԵԿ-ն ի վիճակի է անել՝ որոշումներ ընդունելը հաջորդ սամմիթին հետաձգելն է, որը նախատեսված է հունիսին՝ Il Foglio-ում գրում է Գաբրիելա Մոչիան: Դատելով ՕՊԵԿ-ի սամմիթի (որը նավթի արդյունահանման մեծացման կամ նվազեցման որևէ որոշում չընդունեց) հրապարակած կոմյունիկեի բովանդակությունից, նավթային կարտելը վիթխարի դժվարություններ ունի: Գուցե սպառել է իր դերը առաջիկա ամիսների ու անգամ տարիների համար: Կարծես անցել են ժամանակները, երբ ՕՊԵԿ-ը զենք էր արևմտյան ժողովրդավարությունների դեմ, որ մերձավորարևելյան երկրները օգտագործում էին քաղաքական հաղթանակներ ձեռք բերելու համար: 1960-ին հիմնված կազմակերպությունն այս անգամ կարողացավ միայն մեկ որոշում ընդունել՝ կարևոր որոշումների ընդունումը հետաձգել: Եվս յոթ ամսով ՕՊԵԿ-ի գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում լիբիացի ալ Բադրիին թողնելն ազդանշան է, որ սաուդցիները կարողացան թայմ աուտ վերցնել՝ թանկարժեք ամիսներ պոկել՝ հասկանալու համար՝ կկարողանա՞ն դեռ տնօրինել գործընթացները: Այդպես սաուդյան նավթային պրոբլեմները ոչնչացնում են ՕՊԵԿ-ը: Ալ Բադրին, Սաուդյան Արաբիայի նավթի նախարար ալ Նաիմին, և սաուդյան թևը վեց ամիս ունեն՝ համոզելու Ռուսաստանին ու Չինաստանին, գուցե նաև ԱՄՆ-ին, որ անհրաժեշտ է համաձայնեցված կրճատել նավթի արդյունահանումը և փորձել գինը բարձրացնել: Որ այդ կոչը ձախողվելու է, կարելի է հասկանալ մի քանի փաստերից, որոնք վերաբերում են կազմակերպությունից դուրս կարևոր խաղացողին՝ Ռուսաստանին: Տարբեր վերլուծաբաններ արդեն առավել ու առավել բարձր են խոսում, որ Կրեմլը վարում է ՕՊԵԿ-ը խորտակելու քաղաքականություն: Ջորջ Մարշալի անվան անվտանգության խնդիրներն ուսումնասիրող եվրոպական կենտրոնի աշխատակից Դալան Մակենդրիի գնահատականով՝ այն փաստը, որ Մոսկվան նորից ակտիվորեն գործում է Միջերկրականում ու Մերձավոր Արևելքում գործոն է, որն օգնում է լուծել ռուսական էներգետիկ արդյունաբերության որոշ խնդիրներ և գտնել եվրոպականին այլընտրանք սպառման շուկա: Համակարգելով գործողությունները Իրանի (ու Իրաքի) հետ՝ Մոսկվան կարող է ի ցույց դնել գազի գլոբալ տրաֆիկի խոցելիությունը (Օրմուզի նեղուցով, Սուեզի ջրանցքով) և հակառակը՝ համոզել իր ցամաքային գազատարների լիակատար անվտանգության մեջ: ՕՊԵԿ-ն այդպիսով դառնում է լուրջ խնդիր: Պատահական չէ, որ վերջին ամիսներին Պուտինը հրահանգել է ակտիվացնել հակասաուդյան ճակատի ստեղծումը ՕՊԵԿ-ի ներսում: Էր Ռիադի և նրա դաշնակիցների համար ևս մեկ սպառնալիք կարող է դառնալ էներգետիկ ոլորտում համագործակցության զարգացումը Ռուսաստանի, Իրանի ու Չինաստանի միջև: 2015-ին արդեն երկրորդ անգամ Ռուսաստանը իր առաջատար դիրքերից վար բերեց Սաուդյան Արաբիային իբրև Չինաստանի նավթի գլխավոր մատակարարի: «Չինաստան հումքի մատակարարման համար գլխավոր պայքարը ծավալվեց Ռուսաստանի ու Սաուդյան Արաբիայի միջև»՝ կարծում է վերլուծաբան Գաո Ջիանը: Այլ խոսքով՝ իրագործվում է «Օղակում» օպերացիան, որը կարող է կործանարար լինել նավթային կարտելի համար:
Գաբրիելե ՄՈՉԻԱ, Il Foglio


Հ.Գ. Իսկ ինչո՞ւ են Ռուսաստանում անընդհատ բողոքում նավթի գնանկումից, եթե խնդիրն իրականում վերաբերում է սպառման շուկաները չկորցնելուն ու նոր շուկաներ ձեռք բերելուն: Մոսկվան չի կրճատում նավթի արդյունահանումը, որովհետև շուկա է վերադառնում Իրա՞նը: Իսկ Իրանը՝ ազատվելով պատժամիջոցներից, տնտեսությունը վերականգնելու համար նավթադոլարների կարիք ունի և մտադիր չէ պաս պահե՞լ: Սաուդյան Արաբիան առայժմ արդյունահանված նավթը կուտակում է պահեստարաններում և սպասում վաճառքի բարենպաստ գների ժամանակին, բայց բոլորն էլ հասկանում են, որ դա ելք չէ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1539

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ