Ադրբեջանը այսօր Իսրայելի պրոքսին է Հարավային Կովկասում։ Ադրբեջանի համար, իհարկե, սա հրաշալի հնարավորություն էր, օգտագործելով Իսրայելի, Թուրքիայի և Պակիստանի հնարավորությունները, հանդես գալ իբրև հաղթող, թոթափել պարտվածի բարդույթը և վրեժ լուծել սեփական թերարժեքության համար։

Վադիմ Կրասիկովին Ռուսաստան վերադարձնելով ու այդպես հարազատի ու հերոսի նման դիմավորելով, Պուտինն աշխարհին պարզ ասաց, որ ինքը չի կանգնի ոչ մի քայլի առաջ, որպեսզի պատժել տա Ռուսաստանի դեմ դուրս եկած ու ռուս զինվորներ սպանածներին։

Եթե փողոցով անցնելիս որևէ շքամուտքից ԼԳԲՏ-ն թռնի դեմքներիդ ու իրեն պահի սանձարձակ շանորդու նման, մի՛ շտապեք պապենական հայհոյանքներ շաղ տալ:

Տարածաշրջանում հարատև խաղաղության հասնելու եզակի ճանապարհը Ադրբեջանի բռնակալության ներքո հեծեծող ժողովուրդների ապագաղութացումն է, ինչպես Բաքվում են սիրում ասել` «деколонизация»:

Աշխարհի ամենանշանավոր ու հակասական գործիչներից մեկի՝ Շառլ-Մորիս դը Թալեյրանի մասին բազում ճշմարիտ ու հորինովի պատմություններ կան:

Խախանդություն թե՞ խաղաղություն: Այն, որ հարաբերական անդորր է՝ փաստ է: Բայց անդորրը հարաբերական է:

Ավարտվեց Հյուսիսային Ամերիկայում՝ Կանադայի Տորոնտո քաղաքում, Նյու-Յորքում և Լոս-Անջելեսում կազմակերպված «Հայրենիք-Սփյուռք գործակցության 10-ամյա ուղին» եռահատորի շնորհանդեսների շարքը։

Նիկոլ Փաշինյանն առանձնահատուկ վերաբերմունք ունի Հանրային ռադիոընկերության նկատմամբ։ «Հեղափոխության» օրերին նա իր ընկերների հետ անարգել մտավ ռադիոյի շենք, խուլիգանաբար կոտրեց դուռը և եթեր էր պահանջում ռադիոյից այն դեպքում, երբ իր «թավշյա» գործընթացը լուսաբանում էին բոլոր լրատվամիջոցները, այդ թվում՝ նախկին իշխանություններին սպասարկող լրատվամիջոցները...

Ադրբեջանի նախագահ Ալիևն անընդհատ հոխորտում և ՀՀ-ի թրքամետ իշխանություններին «հիշեցնում» է, այսպես կոչված, «Արևմտյան Ադրբեջանի» մասին և պահանջում խորհրդային տարիներին հենց իրենց կողմից կազմակերպած տեղահանվածների վերադարձ և նրանց անվտանգ բնակության ապահովում...

Վերջապես նայեցի օլիմպիադայի բացումը։ Հետաքրքիր էր, հատկապես՝ Սենով լողացող միգծանի աշխարհագրությունը։ Ես չգիտեի, որ աշխարհում էդքան պետություն կա։ Նենց տպավորություն էր, կարծես ինչ-որ մարդիկ իրանց խոհանոցն անկախ պետություն են հայտարարել, գոգնոցից դրոշակ են կարել ու եկել Փարիզ՝ մարզական օմլեթաշինության մրցումներին մասնակցելու։ Դե, Փարիզ գնալու համար ի՜նչ չես անի։ Ես էլ իմ լվացքի մեքենան անկախ պետություն կհռչակեի ու հեծած կգնայի Փարիզ, եթե շուտ գլխի ընկնեի։ Քթի ծակ ա պետք ունենալ։