Բաց նամակ ՌԴ ԱԳՆ մամուլի խոսնակ Մարիա Զախարովային

Հարգելի Մարիա Զախարովա, լսելով Ձեր ելույթը, ակամայից հիշեցի ամերիկացի մտածող Չեստերտոն Բոուզի խոսքերը.
-Ես վախենում եմ նրանցից, ովքեր ինձ չգիտեն, սակայն իմ մասին հիմարություններ են խոսում:

Հավանաբար, այդպես կպատասխաներ Ձեզ մեր ազգային հերոսը, փիլիսոփա, զորավար, քաղաքական գործիչ Գարեգին Նժդեհը, որի շնորհիվ առայսօր տապալվել է մեկ ազգ, երկու պետությունների սահմանային միացման գաղափարը, Զանգեզուրը մնացել է Հայաստանի կազմում: Ռուսներդ միշտ հույսներդ դրել եք բիրտ ուժի վրա, ինչը և, ցավոք, հաճախ զրկել է ձեզ բանական դրսևորվելուց: Երբևէ հարց տվե՞լ եք ինքներդ ձեզ, թե ինչու Թուրքիան բավականին տարածքներ զիջեց Իրանին հանուն Նախիջևանի հետ մի փոքր ցամաքային տարածք ունենալու: Եվ Զանգեզուրի մի հատվածը` Մեղրին, որը, ըստ ամերիկացի վերլուծաբան Պոլ Հոբլի, այսօր ամենաթանկ հողակտորն է աշխարհի, հզոր պարսպի պես կանգնած է պանթուրքիզմի երազանքի իրականացման ճանապարհին: Գարեգին Նժդեհը երբեք չի եղել հակառուս (նա սովորել է Պետերբուրգի համալսարանում, հիանալի տիրապետել է ռուսաց լեզվին, մշակույթին, ռազմական արվեստին): Նա հանճարի իր բնազդով լավ է հասկացել թուրք-բոլշևիկյան բարեկամության ողջ ստորությունը, որովհետև հայի իր բնազդով, հակառակը, լավ է ճանաչել թուրքերին, նրանց ողջ էությունը: Նա, կռահելով այդ բարեկամության ողջ հակահայկականությունը, հակառուսականությունը, կռվել է նրանց դեմ մինչև վերջ: Հիշեցնեմ Ձեզ, հարգելի Մարիա Վլադիմիրովնա, որ պատերազմից հետո, երբ Ստալինը հայկական հողերի վերադարձման հարցն է դրել, ասել է՝ մենք էն ժամանակ թույլ էինք, և թուրքերը խաբել են մեզ:

Պուտինը գրկախառնվում էր Էրդողանի հետ, նրան բարեկամ անվանելով, հետո տեսաք, թե խիարն ինչպես թարս բուսնեց: Այնպես որ Աթաթուրքից Էրդողան, Լենինից Պուտին ռուսական կառավարողների ողջ էությունը (նաև թուրքերի) չի փոխվել: Իրականանում է երազանքս. Եվրոպան քիչ-քիչ սկսել է ճանաչել Թուրքիային, իսկ թե ռուսները երբ կհենվեն բանականության վրա, կճանաչեն թուրքին, դժվարանում եմ ասել: Եվ թուրք-բոլշևիկյան բարեկամությունն այսօր վերածվել է ռուս-ադրբեջանական բարեկամության, որը երևաց ղարաբաղյան քառօրյա պատերազմի ընթացքում:

Բոլշևիկները թույլ տվեցին ճակատագրական սխալ՝ Թուրքիան փրկեցին կործանումից և ստեղծեցին երկրորդ թուրքական պետությունը` հանձին Ադրբեջանի: Եվ այսօր Ռուսաստանը, չմտածելով (այդ հոգեբանության պատճառով է, որ Ռուսաստանը հարյուր տարին մեկ ավերվում է) վաղվա օրվա մասին, ուժեղացնում է պանթուրքիզմի կամուրջ հանդիսացող Ադրբեջանը: Իսկ Նժդեհը փորձել է խոչընդոտել այդ կամրջի կայացմանը: Հակառակը, Նժդեհը միշտ գործել է այդ կամրջի չկառուցման համար:

Մարիա Վլադիմիրովնա, Նժդեհը բանդերական չի եղել: Նա չի կռվել ռուսների դեմ, ընդհակառակը, երազել է այն օրը, երբ որպես զինվոր խորհրդային բանակի կազմում կկռվի Թուրքիայի դեմ: Որպես նախկին դատախազ, լավ եմ ուսումնասիրել Նժդեհի նկատմամբ ԽՍՀՄ-ում հարուցված քրեական գործը: Որևէ կերպ չեն կարողացել հիմնավորել, որովհետև չի եղել նրա հակասովետիզմը, այլապես նրան կգնդակահարեին: Ցավոք, առայսօր լիարժեք չի գնահատվել Նժդեհը որպես մեծ մտածող, որպես պանթուրքիզմի մոլի թշնամի: Ցավոք, ռուսներն իրենց բնավորությանը համաձայն չեն կարողանում տարբերել իսկական բարեկամին թշնամուց: Դուք երբևէ Ձեզ հարցրե՞լ եք, թե ինչու են անգամ սլավոններն այդքան փախչում ձեզնից: Ինքս որպես մտավորական հայտնաբերել եմ ռուս կառավարողների նշանաբանը՝ «Միշտ դավաճանել ռուսներին հավատարիմ բարեկամներին» և գրել այդ ցուցանակին. «Արտադրված է Ռուսաստանում»:

Հարգելի Մարիա Վլադիմիրովնա, ինձ համար ցավ չէ, որ Մարկովը և նրա նման բթամիտները հիմարություններ են դուրս տալիս, բայց սազական չէ ՌԴ ԱԳՆ մամուլի քարտուղարին, որը ոչ միայն հիանալի պարում է «Կալինկա», այլև իր հմայիչ արտաքինով և առավել ևս հմայիչ խելքով անցկացնում է մամուլի ասուլիսներ (ստացել է Անտիփսաքի որակումը) հանկարծ փորձում է խոսել մի իրողությունից, որին չի տիրապետում: Դա խայտառակություն է:

Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Նիկոլին «քարշ տալու» սրբազան գործը դրված է հայ ժողովրդի վրա
• Ո՞վ է Գագիկ Ջհանգիրյանը
• Երբ այլևս չես լի­նի իշ­խա­նու­թ­յան, զին­վո­րա­կան տրի­բու­նա­լը վեր կհա­նի մեզ պար­տադր­ված պար­տու­թ­յան բո­լոր պատ­ճառ­նե­րը
• Հիմ­նա­կան մե­ղա­վո­րը հայ կա­ռա­վա­րող­ներն են
• Իմ գնա­լուց ա­ռաջ թող Հա­յաս­տա­նում ջր­հե­ղեղ լի­նի
• Ո՞րն է քո մատ­նու­թ­յան գի­նը, դա­վա­ճան պա­պի` ֆա­շիստ­նե­րին ծախ­ված ե­նո­քա­վան­ցի Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նի դա­վա­ճան թոռ
• Խրախ­ճանք ժան­տախ­տի պա­հին
• Ո՛վ մարդ­կա­յին ար­դա­րու­թ­յուն, թո՛ղ ես թք­նեմ քու ճա­կա­տիդ
• Զոհ­ված­նե­րի ա­ր­յու­նը երկն­քից կան­չում է` պա­տե­րազ­մը հասց­նել հաղ­թա­կան ա­վար­տի
• «Պրո­ֆե­սիո­նալ» «իմ­քայ­լա­կան­նե­րը» կե­րան իմ 800 հակ յոն­ջան և …
• Նի­կոլ, իսկ դու ար­դա­րաց­վե՞լ ես, մաքր­վե՞լ ես քո քրեա­կան ան­ց­յա­լից
• Վե­հա­փա՛ռ, կրկ­նեք Գևորգ Հին­գե­րոր­դի օ­րի­նա­կը, ժամն է գոր­ծե­լու
• Պատ­մա­կան դեպ­քե­րի և դեմ­քե­րի հա­մե­մա­տա­կան վեր­լու­ծու­թ­յուն
• Որոշ բա­շի­բո­զուկ­ներ փոր­ձում են զրո­յաց­նել մեր կես­դա­ր­յա պայ­քա­րի ի­մաս­տը
• Արտա­կարգ և լիա­զոր դես­պան Ար­ման Նա­վա­սար­դ­յա­նին
• Վեր­նա­գի­րը վեր­ջում թող ընտ­րի ըն­թեր­ցո­ղը (պա­խա­րա­կե­լի՞ է, որ ո՛չ գո­միկ են, ո՛չ էլ տրանս­գեն­դեր)
• ՈՒ՞ր է մեզ տա­նե­լու այս գաղջ մթ­նո­լոր­տը
• Ո՞վ դուրս թո­ղեց Ղա­րա­բա­ղը բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցից
• Ձեր հերթն էլ կգա
• Ես` որ­պես ՀՀ քա­ղա­քա­ցի, հայ­տա­րա­րութ­յուն եմ տա­լիս ժա­մա­նա­կին հորդ կա­տա­րած հան­ցա­գոր­ծու­թ­յան մա­սին

Մեկնաբանություններ