Գավառ, Քյավառ, Նոր Բայազետ, Կամո, Գավառ։ Այսօր գավառական մի անշուք ու փոշեկոլոլ բնակավայր է երբեմնի շեն քաղաքը։

«ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով Արտակ Էդիկի Ղուկասյանին ճանաչել անպարտ և արդարացնել»: Բայց ո՞վ է Արտակ Ղուկասյանը:

Որպես աքսիոմ պետք է ընդունել այն իրողությունը, որ դարերի ընթացքում մարդն իր էությամբ, իր կերպարով, իր ներքին աշխարհով երբեք չի փոխվել՝ անկախ նրանից, թե հասարակական-տնտեսական որ՝ ճի՞շտ, թե՞ սխալ ֆորմացիայի միջավայրում է ապրել ու աշխատել:

Ամառվա կեսին, երբ քիչ թե շատ նորմալ հանգստի հնարավորություն ունեցող հայ մարդն արձակուրդային տրամադրության մեջ է արդեն, հայրենի (ոչ բարով) կառավարությունն անակնկալ «նվեր» մատուցեց քաղծառայողներին՝ կասեցրեց սոցփաթեթով վերջիններիս հանգստի բաղադրիչը, որպես «սփոփանք» հավելելով՝ ժամանակավորապես:

Ներկայումս Մերձավոր Արևելքում քաղաքական գործընթացները զարգանում են սրընթաց արագությամբ՝ ստեղծելով անկայունության և խառնակության անցանկալի մթնոլորտ: Աշխարհաքաղաքական օրինաչափություններն ընթանում են հստակ և որոշակի սցենարներով՝ շոշափելով ամբողջական ժողովուրդների և պետությունների կենսական շահերն ու ճակատագիրը:

Ավելի լավ չէ՞ր լինի, որ ինքը՝ Скачко-ն, Ստալինը, պավլովիչները, ռադեկները, զինովևները, միլլերները և նրանց հայ աշակերտները նույնպես ղեկավարվեին Լենինի պատվիրաններով ու սկզբունքներով, թե ռևոլյուցիոն ֆրազը չէ կարևոր, այլ կատարած կոնկրետ գործը, թե ֆրազների հետևում պիտի տեսնել, թե ինչ կոնկրետ գործ է կատարվում և ըստ այնմ դատել մարդկանց, քաղաքական պարտիաների և կառավարությունների մասին, թե պատերազմը նախորդ տարիներին վարած քաղաքականության շարունակությունն է՝ ռազմական միջոցներով և այլն:

Ահարոնի հետ ծանոթացել էի 1988-ին դատախազության աշխատողների վերապատրաստման կուրսերում, սումգայիթյան դեպքերից մի քանի ամիս հետո: Մի քանի օրվա ծանոթներ էինք, որ մի դեպք մեզ դարձրեց հնամենի բարեկամներ:

Խորհրդարանում վերջին շրջանի ներքաղաքական հիթը, անկասկած, միջընդդիմադիր հարաբերությունների ճշտումն էր։ ՈՒ դա նույնպես լրացուցիչ անգամ ցույց տվեց, որ երկիրը, գուցե և աննկատ, թևակոխել է նախընտրական զարգացումների ամենակարևոր հատվածներից մեկը. քաղաքական դաշտում արդեն հասկացել են, որ Բաղրամյան 26-ի և նախագահամերձ շրջապատի ընտրական պրոցեսի «ճարտարապետները» փորձում են գծել ապագա խորհրդարանի սխեման, կառուցվածքը, կազմը և, իհարկե, նպատակին հասնելու եղանակները։

«Երբ հայերը քրիստոնյա էին, ռուսները ծառից ծառ էին թռչկոտում»: Եթե այս հնամաշ, կեղծ նացիոնալիստական ինքնասփոփիչ արտահայտությունը հռչակեր թերի միջնակարգ կրթությամբ սնոտիապաշտ մի անձ, կարելի էր ներողամիտ լինել նրա նկատմամբ:

Էգոիզմը (egoisme - եսասիրություն, սեփական շահի գերադասումը ուրիշների ու հասարակության շահերի նկատմամբ, չափազանցված պատկերացումներ սեփական անձի ու սեփական արժանիքների նկատմամբ) անբուժելի մարդկային հիվանդություն է, որը, ելնելով ստեղծված պայմաններից, կարող է միայն շրջապատից ժամանակավորապես թաքցվել, բայց այն անվերջ մնալու է մարդկանց ու նրանց գեների մեջ, փոխանցվելու է հաջորդ սերունդներին: