Մայրաքաղաքի սրտում Թամանյան փողոց-զբոսայգի-թանգարանն է բաց երկնքի տակ։ Թանգարանի հերոսը հսկա սև կատուն է` ներկրված Կոլումբիայից` Գաբրիել Մարկեսի հայրենիքից։

Երևանի Իսկակովի պողոտայի մայթեզրին, արևի կիզիչ ճառագայթների տակ մտամոլոր մի ծերունի էր նստած: Անտարբեր չկարողացա անցնել, գուցե վատառո՞ղջ է, օգնե՞լ է հարկավոր: «Երանի թե վատառողջ լինեի, մարմինս ի՞նչ, հոգիս է խորովվում ու մղկտում»,- տնքաց ծերունի:

Փոխվել են ժամանակները և գործունեության ձևերը. արևմուտքցի դիվանագետ-գործիչներն այսօր Հայաստանում քաղաքական դասընթացներ են կազմակերպում, իրենց հլու-խոնարհ ունկնդիրներին տնային առաջադրանքներ տալիս, ժամանակացույց սահմանում: Սրանք գործում են առանց որևէ արգելքի, ազատ ու անկախ:

Արարատն ու Արագածը, լեռներն Աժդահակ և Արա նայում են երկրին զավեշտալից քմծիծաղով։ Այնինչ երկրում աշուն է...

Տարիներ առաջ գլխավոր դատախազի մոտ մեր վարչության աշխատողների խորհրդակցությունն էր: Երբ գլխավորը վերջացրեց միտքը, դիմեց մասնակիցներիս. -Բարձրացված հարցի կապակցությամբ որևէ մեկդ ասելիք ունի՞:

Խոսքն այն Հայաստանի մասին է, որը հռչակեց Հայաստանի զարգացման հիմնադրամի գործադիր տնօրեն Արմեն Ավակ-Ավակյանը Հ-1-ի «Օրակարգից դուրս» հաղորդման ընթացքում: Լրագրողի այն հարցին, թե երբ հայաստանցին համեմատաբար գոհ կլինի իր առօրյայից, Հարվարդ ավարտած կառավարման մասնագետն ասաց հետևյալը. «ՀՀ բնակչության կյանքի որակը էականորեն կփոխվի, երբ երկրում արտադրվող համախառն ներքին արդյունքը 1 բնակչի հաշվով կազմի տարեկան 7000 դոլար»:

Օրերս ամբողջ աշխարհի հայությունը ցնցված էր Վրաստանի իշխանությունների վայրագ և հայատյաց քայլերից, որոնք վրացիներին բնորոշ են և հատուկ:

Արագածն օրեր առաջ լանջից մինչև գագաթ պատվեց լուսեղեն ձյունով, և նմանվում է հսկա սառնաշաքարի։ Ձյունը շերտ առ շերտ կկուտակվի «ալմաստ-վահան» լեռան վրա և յոթ ամիս անց, գալիք մայիսին, երկնակապույտ և մանկաժպիտ վտակներով վար կսահի, սնուցելով հայոց անհամար աղբյուրները։ Արագածը տեսանելի է մայրաքաղաքի բարձրավայրերից։

Ընթերցողն իրավացիորեն կարող է հարցադրել՝ եթե այդքան բացասական գծեր ունի հայությունը, ապա ինչպես է, որ մարդկության արշալույսից ի վեր հայ ազգը և Հայաստան աշխարհը դիմակայել և գոյատևում են մինչ այժմ: Եվ սա այն դեպքում, երբ հին աշխարհի նրա հարևան Ասորեստանը, Էլամն ու Բաբելոնը և այլ պետություններ անհետացել են պատմության ասպարեզից:

Հարգելի Մերուժան, անշուշտ, դժվար է մտավորական լինել և անկախ բոլոր հանգամանքներից, պայմաններից միշտ պահպանել մտավորականի էությունը: Ես Ձեզ չեմ ճանաչում, բայց մամուլում միշտ կարդալով Ձեր հրապարակումները (թող որ երբեմն էլ համաձայն չլինեմ որոշ հարցադրումների, դրանց մասին հպանցիկ` փոքր-ինչ հետո), չեմ կարող չհարգել, որովհետև հեղինակն ունի կարծիք, ունի իր դիրքորոշումը, և այն չունի ենթատեքստ: