«Ռուսաստանի խորքին ամերիկյան հրթիռներով հարվածելու թույլտվությունն անխուսափելիորեն կհանգեցնի լրջագույն թեժացման, որը սպառնում է վերածվելու անհամեմատ ավելի լուրջ հետևանքի»,- ասել է Պետդումայի միջազգային գործերի կոմիտեի ղեկավար Լեոնիդ Սլուցկին։ Մեկ այլ ռուս պաշտոնյայի դիտարկմամբ՝ այդ թույլտվությունն աննախադեպ քայլ է, որը տանում է դեպի երրորդ համաշխարհային պատերազմ, սակայն Ռուսաստանի պատասխանը կլինի անհապաղ։               
 

ԵՐԱՆԻ՜ ՆՐԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ԳԵՐԵԶՄԱՆԻ ՓՈՍԻՆ ԿՀԱՍՆԵՆ ՄԱՔՈՒՐ ՈՒ ԱԶՆԻՎ ԽՂՃՈՎ

ԵՐԱՆԻ՜ ՆՐԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ԳԵՐԵԶՄԱՆԻ ՓՈՍԻՆ ԿՀԱՍՆԵՆ ՄԱՔՈՒՐ ՈՒ ԱԶՆԻՎ ԽՂՃՈՎ
01.04.2011 | 00:00

Ի՞նչ է երջանկությունը: Ո՜վ ասես չի փորձել պատասխան տալ դարեր շարունակ հնչող այդ հարցին` սկսած հասարակ մահկանացուից մինչև հանճարեղ անհատը: Ըստ իս, սակայն, այդ հարցին հանճարեղ պատասխան է տվել անտիկ ժամանակաշրջանի մեծագույն ողբերգակ Սոֆոկլեսը: Բայց մինչ հանճարի միտքը վկայակոչելը, փորձեմ հասկանալ, թե մեր օրերում ինչ է կատարվում աշխարհի տիրակալների հետ: Քառասուն տարի Եգիպտոսը ղեկավարած Մուբարաքը, անշուշտ, իրեն երջանիկ էր զգում: Երջանիկ էր, որովհետև կռվել էր հայրենիքի անկախության համար, ավիացիայի մարշալ էր, ուներ պատիվ, հարգանք, տուն ու տեղ, կին, երեխաներ, հարստություն և ամենակարևորը` նախագահական աթոռին էր բոլորել նրա ութ տասնյակ տարին: Մի՞թե նա բոլոր հիմքերը չուներ ասելու` ես երջանիկ եմ:
Բայց ավա՜ղ…
Նման անուններ մեկ տասնյակից ավելի կարելի է թվարկել արաբական աշխարհում: Եվ ինչո՞ւ միայն արաբական: Բայց այդ անունների մեջ կար մեկը` գնդապետ Քադաֆին, որը չորս տասնյակ տարի գտնվում էր գահին: Ժողովուրդը պաշտում էր նրան: Կատա՞կ բան է, ՀՆԱ-ն Լիբիայում մեկ շնչի հաշվով կազմում էր 14320 դոլար: Յուրաքանչյուր գործազուրկ ամսական 730 ԱՄՆ դոլար նպաստ էր ստանում: Բացի անձնական երջանկությունից, հարեմ, երեխաներ, անսահման իրավունք` ոչ թե թագավոր կամ նախագահ, այլ լիբիական ժողովրդի առաջնորդ, որը վայելում էր նաև ժողովրդի սերը: Ախր առաջնորդ բառը ներառում է անսահման ժողովրդական սեր: Քադաֆին առավել քան երջանիկ էր:
Բայց ավա՜ղ, մի օր պարզվեց … Մեջբերենք Սոֆոկլեսին. «Քանի դեռ քո առաջ չի բացվել գերեզմանիդ փոսը, և դու հանգիստ խղճով չես իջել գերեզման, երբեք մի մտածիր, թե դու երջանիկ ես եղել»:
Այսօր ովքե՞ր են Մուբարաքը, Կուչման, Քադաֆին և երեկվա բոլոր հայտնի ու անհայտ երջանիկները: Նրանք հանգիստ խղճով չեն կարող գերեզման իջնել, քանզի նրանց առջև բացվելիք փոսի ճամփան արդեն իսկ երջանիկ չէ:
Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Հ. Գ. -Իմ երկրի թալանչիներն էլ թող հաստատ իմանան, որ թալանով երջանիկ չեն կարող լինել, որ նրանց առջև էլ չի բացվելու գերեզմանի փոսը, որ նրանք էլ ազնիվ խղճով և անբիծ հոգով չեն իջնելու գերեզման: Երանի՜ նրանց, ովքեր գերեզմանի փոսին կհասնեն մաքուր ու ազնիվ խղճով:
Անկեղծ ասած, մեծագույն երջանկություն է գերեզմանի փոսին երջանիկ հասնելը:

Դիտվել է՝ 1144

Մեկնաբանություններ