Առակ Աստծուն հավատարիմ լինելու մասին

Հեթանոս մի թագավոր պահանջեց քրիստոնյա եպիսկոպոսից ուրանալ իր հավատքը:

- Չեմ կարող,- եղավ Սրբազանի պատասխանը:

- Ինչու՞, մի՞թե չգիտես, որ քո կյանքն իմ ձեռքերում է: Բավական է ձեռքիս թեթև շարժումը և դու այլևս չես տեսնի այս աշխարհը,- զայրացած վրա բերեց թագավորը:

- Գիտեմ,- պատասխանեց քրիստոնյան:- Բայց մի պահ պատկերացրու, որ քո ամենահավատարիմ ծառան ընկնում է քո թշնամիների ձեռքը: Նրան ստիպում են դավաճանել քեզ, սակայն նա անսասան է մնում: Ծաղրանքներ, հալածանքներ, անասելի կտտանքներ. ոչ մի բան չկարողացավ կոտրել նրա կամքի ամրությունը: Ամեն ինչ զուր էր:

Հիմա ասա ինձ, երբ նա անարգված, չարչարված և մերկ վերադառնա քեզ մոտ, մի՞թե պատվով ու փառքով չես ընդունի նրան կրած տանջանքների և այն բանի համար, որ քեզ չդավաճանեց ու համատարիմ մնաց: Չե՞ս շնորհի նրան ամենալավ զգեստը և լավագույն վայրը քո թագավորության մեջ:

Թագավորը տարակուսեց:

- Դու կարող ես հանել իմ վրայից այս երկրային հագուստը, այսինքն՝ զրկել ինձ կյանքից,- շարունակեց եպիսկոպոսը,- բայց Աստված կպարգևի ինձ նորն ու ամենալավը: Նա կտա ինձ հավիտենական կյանք: Իսկ ես հավատարմության երդում եմ տվել իմ Տիրոջը և միշտ էլ հավատարիմ կմնամ Նրան:

Գայանե ՊՈՂՈՍՅԱՆԻ ՖԲ էջից

Մեկնաբանություններ