Սկսվեց շների սպանդը։ Ես հաստատ գիտեի, որ սա լինելու է։ Վերջին օրերին էնքան ատելություն թափվեց, որ ուրիշ ճանապարհ չկար։ Ամեն մի լավ չմտածված գրառում, ամեն անհեռատես կարծիք, օդում անպատասխան թողնված ամեն հարց մի քայլով մոտեցրեց էս օրը։

Սովորաբար նոր գաղափարները մեզանում բազմանում են գրեթե նույն անվանումով, սակայն մնում են անավարտ ու թերի։ Ինչո՞ւ: Երբ նոր գաղափարները հասունանում են այն աստիճանի, որ դառնում են հասարակության զարգացման անհրաժեշտ պահանջ, այդ գաղափարները միաժամանակ կարող են ծնվել մի քանի հոգու մտքում։ Այս երևույթը հայտնի է հատկապես գիտության պատմությունից։

Փաշինյան նիկոլի թավշյա, ոչ բռնի ժողովրդավարական հեղափոխությունը մտնում է ավարտական փուլ: Մեկնարկում են մարդակերական ակցիաները: Մամուլից տեղեկանում ենք, որ գլխավոր դատախազությունը Ծառուկյանից և նրան փոխկապակցված անձանցից պահանջում է նաև բռնագանձել 42 տրանսպորտային միջոց, 8 տրանսպորտային միջոցի ձեռք բերման արժեք՝ մոտ 348 մլն դրամ, զիջված պահանջի իրավունքի գումար՝ շուրջ 33 մլն դրամ, 79 անշարժ գույք և 10 անշարժ գույքի շուկայական արժեք, նաև 39 ընկերությունների բաժնեմասեր և բաժնետոմսեր: Դատախազությունը պահանջում է նաև 86 մլրդ 400 մլն դրամ, որը չի հիմնավորվել օրինական եկամուտներով:Ամենակարևորը՝ դատախազությունը պահանջում է կոնֆիսկացնել Ծառուկյանի շքեղ դղյակը՝ բոլոր երևանցիների և հայաստանցիների նախանձի աղբյուրը:

Ալիև կրտսերը, իշխանության անցնելուց հետո մեկ տարի անց, սկսած 2004-ից, աշխարհի բազմաթիվ երկրներում հոր արձանններն է տնկել տվել (հղումը` վերջում)։ Դա հեշտ գործ չէ՝ մեծ փողեր, լոբբիզմ ու դիվանագիտություն է խաղացրել։

Ավետիք Իշխանյանի նկատմամբ քրեական գործ է հարուցվել ֆեյսբուքյան գրառման հիմքով։ Ավետիքը տառապում է մի անհասկանալի հիվանդությամբ։

Ականջները խորքային ձայները լսելու և աչքերը աննկատ բաները տեսնելու համար են։ Երբ իրավիճակը շատ է բարդանում, զգայական ու մտավոր լուծումները, այլևս ելք չունենալով, իրենց տեղը զիջում են գերգիտակցականին։

Մեր պատմությունը 2018-ին ընդհատվել է։ Մինչև 2018-ը պատմություն էր՝ հակասական, հաջողություններով և ձախողումներով, 2018-ից սկսած՝ դա պատմություն չէ, աղետ է, իր՝ դեռևս չպարզված տեխնոլոգիաներով՝ դավադրության, հիմարության, դավաճանության, արկածախնդրության կամ այլ։

Չգիտես ինչու, մեզ մոտ ամեն ինչ գլխիվայր է շրջված։ Նորմալ հասարակությունն ու պետականությունը ունենում են մրցունակ արդյունաբերություն, գյուղատնտեսություն, կրթական համակարգ, գիտություն, մշակույթ և դրանց սպասարկող էլիտա։

Մի արժեհամակարգային պարադիգմից մյուսին ժողովրդի անցումն ինքը կարող է լինել երկարատև պրոցես և, բացի դրանից, այն կարող է կիսատ մնալ կամ էլ այդ կիսատ վիճակից անցում կատարել դեպի մի այլ արժեհամակարգային պարադիգմ։

Ցանկացած ժողովուրդ իր մեծ ու փոքր նպատակներն իրականացնում է սեփական ուժով ու հզորությամբ, մեկ- մեկ էլ՝ շահագրգիռ դաշնակցի աջակցությամբ։