Գերտերությունները Հայաստանի և Ադրբեջանի տոկունությո՞ւնն էին փորձում

Արդեն մի քանի օր է` տարածաշրջանը եռման կաթսա էր հիշեցնում, բայց աշխարհի հզորները շարունակում էին անտարբեր հետևել տեղի ունեցող զարգացումներին: Եթե Ռուսաստանը մեկ-մեկ «կենդանության» նշաններ էր ցույց տալիս, ԱՄՆ-ը խոր թմբիրի մեջ էր: Տպավորությունն այնպիսին էր, որ աշխարհի «մեծերը» նստած հետևում էին, թե ինչպես է իրենց հրահրած կրակը ժամ առ ժամ բորբոքվում:

Ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէր, որ եթե ՌԴ-ն կամ ԱՄՆ-ը հստակ ցանկություն ունենային կրակը դադարեցնելու, ժամերի ընթացքում զինադադարը կրկին «կվերականգնվեր»: Գուցե «փոքրերի» տոկունությո՞ւնն էին փորձում, թե՞ ով ավելի շուտ կընկնի իրենց «ոտքերը», կաղաչի օգնել իրեն: Գերտերությունների այդ քմահաճ վերաբերմունքի պատճառով բազմաթիվ զոհեր էին լինում, իհարկե, դա նրանց ամենևին էլ չէր հետաքրքրում, էականն իրենց շահն էր ու նպատակները: Միայն թե մարդու իրավունքներից ու ազատություններից ամեն օր հորջորջող ԱՄՆ-ի սևամորթ ու իշխանության մայրամուտ ապրող ղեկավարը զարմանալիորեն «ձուկ» էր դարձել, սա արդյոք շատերին արդարացիորեն հիմք չէ՞ր տալիս ենթադրելու, որ պատերազմի կայծի հեղինակային իրավունքը նրանն էր:
Ռուսաստանն էլ բավականին տարօրինակ կեցվածք ուներ: Տպավորությունն այնպիսին էր, որ Ադրբեջանին զենք մատակարարող, տարածաշրջանում զգալի ներկայություն ունեցող ՌԴ ղեկավարի` կրակը դադարեցնելու վերաբերյալ հայտարարություններն Ադրբեջան կոչվող երկրի ղեկավարը բանի տեղ չէր դնում: Իսկ գուցե Պուտինի ցանկությունն այնքան էլ մեծ չէր այս պահին կրակը դադարեցնելու, բայց արտաքին ֆոնի համար նման հայտարարություններ էին արվում: Ադրբեջանը հաստատ առյուծի «սիրտ» չէր կերել, որ ՌԴ-ի նման երկիրը նրան ասեր` վեր ընկիր տեղդ, իսկ ինքը դրա փոխարեն ՌԴ-ից գնած Սմերչով կրակի:
Ռազմական այս գործողությունները հերթական անգամ ապացուցեցին, որ քաղաքականության մեջ չկան հավերժ թշնամիներ և բարեկամներ: Երկրներ, որոնց խաղաղ պայմաններում համարել ենք զինակից, դաշնակից ու աջակից, պատերազմի այս փուլում կարող են դառնալ, եթե ոչ թշնամի, ապա` անտարբեր, ոչ վստահելի գործընկեր: Ի վերջո, այսպիսի «հիասթափության» մեղավորությունն էլի մերն է, քանի որ ժամանակին պետք չէր ավելորդ վստահություն կամ հույս ունենալ այս կամ այն երկրի հանդեպ:

Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ