Վրանաբնակ Արայիկը ինչ-որ հաթաթայական գրառում է արել և պահանջել է 2020 թ-ի նոյեմբերի 9-ի Հայաստանի կապիտուլյացիայի ակտի մասնակիցներից «գործնական քայլեր ձեռնարկել» Արցախում վերահաս ողբերգությունը կանխելու համար:
Գողերը մտել են տուն և պատանդ վերցրել ընտանիքի փոքրիկին: Պահանջում են տունը՝ այլապես սպառնալով ուտել երեխային: Չեն թաքցնում, որ հետո անցնելու են մյուսներին:
Առավոտից երեկո վիրտուալ ու իրական աշխարհի հայերը քննադատում և կամ գլոբալիզմի դեմ պայքար են մղում միայն խոսքով, բայց մոռանում են, որ գլոբալիզմը հաղթարշավ է սկսել ահռելի ֆինանսական ռեսուրսներ ծախսելու շնորհիվ ու դրա հաշվին:
Անցյալ կիրակի Հայաստանի տարբեր քաղաքներում տռճիկ տվող երկոտանիները փորձեցին պղծել եկեղեցական Պայծառակերպության (Վարդավառի) տոնն իրենց կիսամերկ ջրային լոգանքներով, այսօր էլ պիվայո՛վ լոգանքներ կընդունեն...
Բարեբախտաբար կամ դժբախտաբար, ես հիշում եմ 88 թվականը: Հիշում եմ այն օրերի ոգևորությունն ու միտինգները: Հիշում եմ, որ հարթակ բարձրանալու, այնտեղից խոսք ասելու համար մարդիկ հերթ էին կանգնում: Ելույթ ունեցողներին միտինգի ժողովուրդն էր իր վանկարկումներով հարթակ կանչում:
2016-ի ամռանը, երբ ահաբեկչաբար երեք հայ սպա սպանեցին, ի պաշտպանություն մարդասպանների ավելի շատ մարդ դուրս եկավ փողոց, քան 2023-ի ամռանը, երբ Արցախը փաստացի անցնում է Ադրբեջանին։
Այսօր՝ սեպտեմբերի 16-ին, Երևանում, Ֆրանսիայի Եվրոպայի և արտաքին գործերի նախարար Ստեֆան Սեժուրնեի հետ համատեղ ասուլիսում արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը հայտարարել է, որ Հայաստանը պատրաստ է որքան հնարավոր է շուտ խաղաղության պայմանագիր կնքել Ադրբեջանի հետ: Նա հավելել է․ «Մենք պատրաստ ենք արագ ստորագրել այն տեքստը, որը համաձայնեցված է։ Համաձայնագիր, որով երկրները փոխադարձաբար ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, Ալմաթիի հռչակագիրը, այն սահմանները, որոնք կային ԽՍՀՄ փլուզման ժամանակ»։