Օգոստոսի 14-ին ֆեյսբուքյան գրառում կատարեցի «Հայոց պատմություն» առարկայի 8-րդ դասարանի նոր դասագրքի կապակցությամբ և խոստացա, որ ուրբաթ կտեղադրեմ ԿԳՄՍի և «Մասնակցային դպրոց» ԿՀ-ի հերթական խայտառակությանը վերաբերող իմ գրախոսությունը: Երեկ գրախոսությունը չհրապարակեցի, քանի որ նախորդ օրը, օգոստոսի 15-ին, ռուսական լրատվամիջոցները տարածեցին այս դասագրքի կապակցությամբ ռուսական ԱԳՆ-ի տարածած հաղորդագրությունը` հղում տալով գերատեսչության կայքէջին: Ու թեև ՌԴ ԱԳՆ-ի կայքէջում չհաջողվեց գտնել TASS-ի տարածած հաղորդագրության հիմքերը, այնուամենայնիվ անդրադառնամ երկու կարևոր հանգամանքի, որոնք ուշադրությունից դուրս են մնում…

ԿԳՄՍ նախարարությունն ու «Մասնակցային դպրոցը», պատմաբան Սմբատ Հովհաննիսյանի հետ միասին թերևս մի պահ կարծել են, թե իրենց հաջողվել է մարսել 7-րդ դասարանի «Հայոց պատմության» դասագրքի աղաղակող խայտառակություններն ու կոռուպցիոն ռիսկեր պարունակող ամոթալի գործելաոճը:

Խորհրդային կարգախոս կար` «Выполним пятилетку в четыре года»: Հիշու՞մ եք: Վերջերս ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր, մասնագիտությամբ աստվածաբան Հ.Հ-ն հպարտությամբ ազդարարեց, որ ԵՊՀ-ին «հատկացված 2459 տեղից թափուր է մնացել 43 տեղ»: Նման է, չէ՞, խորհրդային կարգախոսին: Մարդը, փոխարենը` մտածի ուսման որակի մասին, հպարտանում է, որ բուհում «քիչ» թափուր տեղ է մնացել:

PR-շիկ, ծրագրավորողի տեղերը բուհերում համալրված են, իսկ ամենապահանջված մասնագիտությունների համար բուհերում չկան դիմորդներ։

Բացահայտվեց ԵՊՀ-ի հերթական շահախարդախությունը: ՈՒրեմն, ԵՊՀ-ի ուսանողական գիտական ընկերությունը (ՈՒԳԸ) 2024 թ. հոկտեմբերին «միջազգային երիտասարդական 10-րդ գիտաժողովն» է կազմակերպում:

Լոմոնոսովի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտի Կենտրոնական Ասիայի և Կովկասի երկրների ամբիոնում «Հայոց լեզու» ուղղություն և հայագիտության բաժին է բացվել:

Տավուշի մարզի հանրակրթական 76 դպրոցների շենքերից 32-ը կարիք ունի հիմնանորոգման կամ մասնակի նորոգման, սակայն տարիներ շարունակ գումարներ չեն հատկացվում դպրոցների վատ վիճակում գտնվող շենքերը նորոգելու համար։ Դրա փոխարեն մեծ գումարներ են հատկացվում դպրոցներում վարչատնտեսական մասի համակարգողներին աշխատավարձ վճարելու համար։ Փոքր դպրոցների ինչի՞ն են պետք վարչատնտեսական մասի համակարգողները. եթե պետական բյուջեից գումարներ հատկացվեին, դպրոցի տնօրենը կարող էր կազմակերպել իր ղեկավարած դպրոցում փոքր հատվածների նորոգումը կամ տնտեսական հարցերի լուծումը։

Դասադուլի իրավական կողմին դեռ հանգամանորեն կանդրադառնամ, սակայն պակաս կարևոր չէ երևույթի զուտ բարոյահոգեբանական կողմը։ Չկա մի երկիր, իսկ Հայաստանը բացառություն չէ, որտեղ ուսանողները հենց քաղաքական թեզերով ոչ միայն չնախաձեռնեն ու չմասնակցեն դասադուլների...

Արդյոք Հայաստանի բուհերում սովորելու իմաստ կա՞: Պարզվում է` չկա: