36 տարի առաջ փետրվարի 13-ին Ստեփանակերտում ցույցի էինք դուրս եկել` Հայկական ԽՍՀ-ին միանալու պահանջով։
Որպես Արցախյան շարժումն ազդարարող այդ առաջին ցույցի մասնակից, ցավով հայտարարում եմ, որ դա միամիտ, բոլոր առումներով սխալ քայլ էր։
Նախ` Հայաստանն այդպես էլ Արցախը չընդունեց իր կազմ։ Երկար բանակցություններից հետո միացման Հռչակագիր ստորագրեցին, հետո այն նետեցին աղբարկղ` անկախություն հռչակելով Հայկական ԽՍՀ սահմաններով։
Արցախն էլ ստիպված եղավ ինքն էլ անկախություն հռչակելու...
Հենց արցախյան շարժումը եղավ այն առաջին ծանր հարվածը ԽՍՀՄ հիմքերին, որը նպաստեց նրա փլուզմանը։
Դրանից հետո թե՛ ՀՀ-ում, թե՛ Արցախում մենք իշխանության բերեցինք բացարձակապես տականքներին ու հրեշներին, որոնք ոչինչ չստեղծելով, քանդելով, ավերելով 70 տարում ստեղծածը, թալանելով, մսխելով ազգային հարստություններն ու սեփական ժողովրդին, պարարտ հող ստեղծեցին ավելի մեծ ու գարշելի ճիվաղուհրեշի իշխանության գալու համար։
ՈՒ վերջինս ծախելով Արցախը, հիմա զբաղված է ՀՀ-ն քարտեզից ջնջելու գործով։
Վարդգես ՕՎՅԱՆ