ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Պե­տու­թ­յան պա­հակ­նե­րը

Պե­տու­թ­յան պա­հակ­նե­րը
22.11.2019 | 00:05

ՀՀ 103-րդ նա­խա­գա­հի գրա­սե­նյա­կից տե­ղե­կաց­րել են, որ ինչ­պես վաղն­ջա­կան ժա­մա­նակ­նե­րում, երբ Հա­յաս­տա­նը դեռ խոր­հր­դա­րա­նա­կան հան­րա­պե­տու­թյուն էր ու պայ­քա­րում էր այն­պի­սի մո­ռաց­ված հաս­կա­ցու­թյուն­նե­րի դեմ, ինչ­պես կո­ռուպ­ցիան, «օ­րեն­քով գո­ղերն» ու օ­րի­նա­կար­գու­թյան դաշտ էր բե­րել նույն­քան մո­ռաց­ված հաս­կա­ցու­թյուն­ներ, ինչ­պես ՏՏ տեխ­նո­լո­գիա­ներն ու տրանս­գեն­դեր­նե­րը, կա­տար­վել են նույն սխալ­նե­րը, ինչ կա­տար­վում են 3061-ին: ՀՀ նա­խա­գահ Ա­նուն Ազ­գա­նու­նյա­նը խոր ցավ է հայտ­նել, որ ի­րեն չհա­ջող­վեց հա­մախմ­բել հա­սա­րա­կու­թյու­նը ու լու­ծել հա­սա­րա­կու­թյա­նը փո­թոր­կող ցա­վոտ հարց՝ կան­խար­գե­լե՞լ գրի­պը, թե՞ բու­ժել, ուս­տի ին­քը հրա­ժա­րա­կան է տա­լիս ու հայ­տա­րա­րում է ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­ներ՝ 3 օր տա­լով քա­րո­զար­շա­վի հա­մար: ՀՀ 103-րդ նա­խա­գա­հը նաև տե­ղե­կաց­րել է, որ չի դնե­լու իր թեկ­նա­ծու­թյու­նը, ո­րով­հետև գրիպ է, ու չի հասց­նի ա­ռող­ջա­նալ, որ մաս­նակ­ցի ընտ­րար­շա­վին:
Փոր­ձա­գետ­նե­րի կար­ծի­քով՝ եր­կի­րը մտ­նում է ան­կա­յու­նու­թյան ու ցն­ցում­նե­րի նոր փուլ, որ­տե­ղից դուրս կգա կամ շա­հած, կամ տա­նուլ տված: Քաղ­տեխ­նո­լոգ­նե­րը նոր ընտ­րու­թյուն­նե­րում հաղ­թող թեկ­նա­ծու են հա­մա­րում Ազ­գա­նուն Ա­նու­նյա­նին՝ նրան հա­մա­րե­լով բա­ցար­ձակ ֆա­վո­րիտ՝ եր­բեք գրիպ չի ըն­կել՝ ըստ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րու­թյան: Նա ժա­մա­նա­կին պատ­վաստ­վել է:


Ար­տա­սահ­մա­նյան լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րը ևս անդ­րա­դար­ձել են ՀՀ 103-րդ նա­խա­գա­հի հրա­ժա­րա­կա­նին: Տե­սա­կետ­նե­րը հա­կա­սա­կան են. ո­մանք նրան հա­մա­րում են դա­վա­ճան, որ գրի­պի պատր­վա­կով հանձ­նում է իշ­խա­նու­թյու­նը ընդ­դի­մու­թյա­նը, եր­կի­րը մատ­նե­լով քաո­սի ու բռ­նու­թյուն­նե­րի: Ո­մանք դր­վա­տում են, որ 47 տա­րի կա­ռա­վա­րու­մից հե­տո իր մեջ ուժ գտավ հրա­ժար­վել իշ­խա­նու­թյու­նից, երբ մնա­ցել էր 3 ա­միս, թե­կուզ և երկ­րի հա­մար ծանր՝ գրի­պի հա­մա­ճա­րա­կի պա­հին: Դա խի­զախ ա­րարք է ու դա­րե­րի պատ­մու­թյու­նը նրան չի մո­ռա­նա: 4 օր անց ՀՀ-ի հա­մար կսկս­վի նոր դա­րաշր­ջան: Շա­տերն են հույս հայտ­նում, որ ՀՀ 104-րդ նա­խա­գա­հի ա­ռա­ջին գոր­ծը կլի­նի վե­րա­կանգ­նել հա­յե­րե­նի ի­րա­վունք­նե­րը ու հա­յե­րե­նը կս­տա­նա պե­տա­կան լեզ­վի կար­գա­վի­ճակ: Ո­մանք նույ­նիսկ հույս ու­նեն, որ դպ­րոց­նե­րում ու ան­գամ բու­հե­րում կվե­րա­կան­գն­վի հայ ժո­ղովր­դի պատ­մու­թյան ու­սու­ցու­մը: Շատ ա­վե­լի հան­դուգն տե­սա­կետ­ներ էլ են ար­ձա­նագր­վել՝ առ այն, որ ի­րենց պատ­մու­թյան մեջ երկ­րորդ ան­գամ հա­յե­րը քրիս­տո­նեու­թյուն կըն­դու­նեն: Թե­պետ կան տե­սա­կետ­ներ, որ նրանք կշա­րու­նա­կեն դա­վա­նել ի­րենց 2018-ին ըն­դու­նած կրո­նը, որ կոչ­վում է ազ­գա­յին ա­նար­խիզմ:


Օ­րերս ինչ-որ մե­կը «Ան­կա­խու­թյան փայ­տիկ» հար­թա­կում գրել էր, որ ե­րա­զում տե­սել է նախ­կի­նում մի քա­նի տա­րի վար­չա­պետ աշ­խա­տած Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին, ու սուրբն ի­րեն ա­սել է՝ «Ես սխալ­վե­ցի, դուք ճիշտ եք»: Տե­սիլքն այն­քան կարճ է ե­ղել, որ ին­քը չի հասց­րել հարց­նել՝ մենք՝ ո՞վ: Տա­րօ­րի­նակ է, որ թե ընդ­դի­մա­դիր, թե իշ­խա­նա­կան գոր­ծիչ­նե­րը «Ան­կա­խու­թյան փայ­տի­կի» հրա­պա­րա­կումն ան­վա­նել են սադ­րանք: Նրանք միա­հա­մուռ վս­տահ են` Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը եր­բեք այդ­պի­սի հի­մա­րու­թյուն չէր ա­սի, նա իր սխալ­նե­րը ամ­բողջ կյան­քում չի ըն­դու­նել: ՈՒ դա էլ նրա պար­տու­թյան պատ­ճառն էր: Կա նաև «Փայ­տի­կի ան­կա­խու­թյան» գրա­ռու­մը՝ ինչ-որ մե­կը արև էր նկա­րել ու տա­կը խզբ­զել՝ հետգ­րու­թյամբ հայտ­նե­լով, որ դա նոր նա­խա­գա­հի ստո­րագ­րու­թյունն է:


Գրի­պի հա­մա­ճա­րա­կը իս­կա­պես իր ա­վե­րա­ծու­թյուն­ներն է գոր­ծում՝ ընտ­րող­նե­րը ջեր­մում են, իսկ բարձր ջեր­մու­թյան ժա­մա­նակ ի­րա­կան են դառ­նում թե տե­սիլք­նե­րը, թե զա­ռան­ցանք­նե­րը: Բայց ա­մեն ինչ այդ­քան վատ չէ՝ բնու­թյան դեմ պայ­քա­րի նա­խա­րա­րու­թյու­նը պար­զել է, որ Սևա­նա լճի ձկ­նորս­նե­րից մե­կի ուռ­կանն է ըն­կել լճի միակ իշ­խա­նը: Ձկ­նոր­սը տե­սա­կա­պով պար­զել է ձկան ինք­նու­թյու­նը ու հետ գցել լի­ճը: Կա­ռա­վա­րու­թյան ո­րո­շու­մով նրան շնորհ­վել է «Իշ­խա­նի իշ­խան» շքան­շան: Հա­ման­ման դեպք է գրանց­վել նաև ան­տա­ռում. ան­տա­ռա­պա­հը պա­տա­հա­բար սայ­թա­քել է, ըն­կել փո­սը ու փո­սում հան­դի­պել է ան­տա­ռի միակ ար­ջին: Նրանք միա­սին՝ ի­րար օգ­նե­լով, դուրս են ե­կել թա­կար­դից, բա­ցա­տում ար­ջը ջեր­մո­րեն շնոր­հա­կա­լու­թյուն է հայտ­նել ան­տա­ռա­պա­հին ու նրան իբրև ե­րախ­տա­գի­տու­թյան նշան՝ խոս­տա­ցել մեղր: Շփոթ­ված ան­տա­ռա­պա­հը ար­ջին է նվի­րել իր կրծ­քան­շանն ու համ­բու­րել նրա բր­դոտ ճա­կա­տը: Բնու­թյան դեմ պայ­քա­րի նա­խա­րա­րու­թյու­նը քրեա­կան գործ է հա­րու­ցել ան­տա­ռա­պա­հի դեմ՝ կո­ռուպ­ցիա­յի կաս­կա­ծով: Ա­ռերևույթ հան­ցա­գոր­ծու­թյան մա­սին վկա­յու­թյուն է տվել ագ­ռա­վը, որ ամ­բողջ ըն­թաց­քում մշ­տա­դի­տար­կում էր ա­նում փո­սի պոս­տում:

Թռ­չող ավ­տո­նե­րի միու­թյան նա­խա­գահ Մեր­սե­դես Վոլ­վո­յա­նը նս­տա­ցույց է սկ­սել կա­ռա­վա­րու­թյան շեն­քի ա­ռաջ. նա իր միու­թյան ա­նու­նից պա­հան­ջում է թույ­լտ­վու­թյուն՝ մե­քե­նա­նե­րը վա­րել նաև գետ­նի վրա: Մեր­սե­դես Վոլ­վո­յա­նը սպառ­նում է հա­ցա­դուլ սկ­սել, չմաս­նակ­ցել ընտ­րու­թյուն­նե­րին ու իր ձայ­նը ոչ մե­կին չտալ, ե­թե կա­ռա­վա­րու­թյունն ար­տա­հերթ նիս­տով չկա­յաց­նի պատ­մա­կան ո­րո­շու­մը: Նս­տա­ցույց է նաև ժո­ղո­վա­տան դի­մաց՝ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի պատ­գա­մա­վոր­նե­րի ժա­ռանգ­նե­րի միու­թյու­նը պա­հան­ջում է վե­րա­կանգ­նել Ժո­ղո­վա­տան շուրջ ցան­կա­պա­տը և ար­գե­լել քա­ղա­քա­ցի­նե­րի մուտ­քը Ժո­ղո­վա­տան տա­րածք՝ հի­շեց­նե­լով ան­ցյա­լի դա­ռը փոր­ձը, երբ ՀՀ հպարտ քա­ղա­քա­ցի­նե­րը այ­գու տա­րածք էին բե­րում ի­րենց հա­վե­րին: Նրանց կար­գա­խոսն է. «Մեր պատ­գա­մա­վոր­նե­րը հավ չեն»:


Ոս­տի­կան­նե­րը ե­րեկ կան­խել են նրանց և հա­կա­ռակ կող­մի ակ­տի­վիստ­նե­րի բա­խու­մը, որ պա­հան­ջում էին վե­տո դնել ցան­կա­պա­տի պա­հան­ջի վրա ու ա­զա­տու­թյուն տալ հա­վե­րին՝ նրանք ևս Հա­յաս­տա­նի հպարտ հա­վեր են՝ որ­տեղ ու­զեն, այն­տեղ կուտ կու­տեն: Գի­շերն ան­ցել է խա­ղաղ: Միայն լու­սա­դե­մին վա­րար անձրև է ե­կել, կայ­ծակ­ներ են ե­ղել և Ժո­ղո­վա­տան այ­գու լու­սար­ձակ­նե­րը կարճ միա­ցու­մից ան­ջատ­վել են: Ան­հայտ պատ­ճառ­նե­րով հր­դեհ է բռնկ­վել Ժո­ղո­վա­տան ընդ­հա­նուր բաժ­նում, այր­վել են միայն փաս­տաթղ­թեր, նյու­թա­կան այլ վնաս­ներ չեն ե­ղել, ինք­նահր­դե­հա­շիջ­ման հա­մա­կար­գը միա­ցել է 7 վայր­կյան ու­շա­ցու­մով, այ­լա­պես փաս­տաթղ­թերն էլ ողջ կմ­նա­յին՝ նրանք ե­ղել են ան­տե­սա­նե­լի արկ­ղի­կում: Հե­տաքն­նու­թյու­նը պար­զել է, որ կնի­քը կեղծ­ված էր, ուս­տի հա­րուց­վել է քրեա­կան գործ՝ ան­հայտ հան­ցա­գոր­ծի դեմ, ո­րի մատ­նա­հետ­քե­րը չեն պահ­պան­վել:


Գլ­խա­վոր դա­տա­խազն այ­սօր հա­ղոր­դեց, որ կա կաս­կա­ծյա­լի լու­սա­պատ­ճե­նը և նրան գտ­նե­լը մի քա­նի ժա­մի հարց է: Ո­մանք են­թադ­րում են, որ հր­դեհն էլ ար­հես­տա­ծին է: Գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զին հարց­րել են նաև ըն­թա­ցող դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րի մա­սին, նա ոչ մի հար­ցի չի պա­տաս­խա­նել, միայն ա­սել է, որ հա­վաս­տի տե­ղե­կու­թյուն­նե­րով՝ ընտ­րու­թյուն­նե­րից մեկ ա­միս անց բո­լոր դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րը ա­վարտ­վե­լու են՝ քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի փո­փո­խու­թյան հիմ­նա­վո­րու­մով և հա­րուց­վե­լու են նոր քրեա­կան գոր­ծեր՝ ինք­նի­րավ­չու­թյան, սն­կի պա­հա­ծո թռց­նե­լու, գրի­պի դեմ պայ­քա­րը ոչ պատ­շաճ մա­կար­դա­կով կազ­մա­կեր­պե­լու, գրի­պի վի­րու­սը օ­դա­կա­թի­լա­յին ճա­նա­պար­հով դի­տա­վո­րու­թյամբ տա­րա­ծե­լու և այլ մե­ղադ­րանք­նե­րով: «Դուք ձեզ մե­ղա­վոր հա­մա­րու՞մ եք» հար­ցին գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զը պա­տաս­խա­նել է. «Ոչ, ես ինքս զոհ եմ, ես ինքս երկ­րորդ օրն է՝ գրիպ եմ»: Հա­մո­զիչ լի­նե­լու հա­մար նա ե­րեք ան­գամ փռշ­տա­ցել է՝ ա­ռանց դեմ­քը ծած­կե­լու: Լրագ­րող­նե­րը մտա­դիր են նրա դեմ իր իսկ նշած մե­ղադ­րանք­նե­րով քրեա­կան գործ հա­րու­ցել՝ գրի­պի վա­րակն ա­կա­մա կամ չա­րամ­տու­թյամբ տա­րա­ծե­լու կաս­կա­ծան­քով: Հա­վաք­վել է 167 ստո­րագ­րու­թյուն: Պա­կա­սում է ևս 3-ը՝ գոր­ծը հա­րու­ցե­լու հա­մար:


Լրագ­րող­նե­րի միու­թյու­նը և լրագ­րող­նե­րի արհ­միու­թյու­նը հա­մա­տեղ հայ­տա­րա­րու­թյուն են տա­րա­ծել, ո­րով կա­ռա­վա­րու­թյու­նից պա­հան­ջում են ի­րենց աշ­խա­տան­քա­յին պայ­ման­նե­րի բա­րե­լա­վում: Զար­մա­նա­լի է, բայց նրանց պա­հանջ­նե­րի ա­ռա­ջին կե­տում տպա­գիր թեր­թե­րի ու ամ­սագ­րե­րի ի­րա­վուն­քի վե­րա­կանգ­նումն է: Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը միան­շա­նակ չի ըն­դու­նի նրանց պա­հան­ջը. պե­տու­թյու­նը որ­տե­ղի՞ց այդ­քան ֆի­նանս­ներ գտ­նի տպագ­րա­կան մե­քե­նա­ներ գնե­լու հա­մար, ա­ռա­վել ևս որ դրանք վա­ղուց դուրս են ե­կել ար­տադ­րու­թյու­նից: Նրանք ա­ռա­ջար­կում են կոմպ­րո­միս՝ է­լեկտ­րո­նա­յին թեր­թեր: Լրագ­րող­ներն ա­սում են, որ ի­րենք կա­րո­տել են ա­ռա­վո­տյան թեր­թե­րի տպա­րա­նա­յին հո­տին ու ա­ռանց այդ բա­ղադ­րի­չի չեն կա­րող աշ­խա­տել: Նրանց երկ­րորդ պա­հան­ջը հար­թակ­նե­րի վե­րա­ցումն է, որ­տեղ ցան­կա­ցո­ղը ինչ ա­սես կա­րող է գրել: Դա ար­ժեզր­կում է ի­րենց ազ­նիվ աշ­խա­տան­քը: Լրագ­րող­նե­րի արհ­միու­թյու­նը նույ­նիսկ հան­դես է ե­կել նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ՝ ի­րենց պա­հան­ջը չըն­դու­նե­լու դեպ­քում՝ չլու­սա­բա­նել նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րը: «Միա­ցյալ Հար­թակ­նե­րի» տնօ­րեն Շիմ Սա­նյա­նը նրանց պա­տաս­խա­նել է, որ ժա­մա­նա­կա­կից ընտ­րող­նե­րը վա­ղուց կորց­րել են հե­տաք­րք­րու­թյու­նը լրագ­րող­նե­րի ու լրագ­րու­թյան բար­բա­ջանք­նե­րի նկատ­մամբ, և շնոր­հա­կա­լու­թյուն է հայտ­նել զանգ­վա­ծա­յին ինք­նաս­պա­նու­թյան հա­մար: «Դուք վեր­ջա­պես հաս­կա­ցաք՝ ով­քեր են պե­տու­թյան պա­հակ­նե­րը: Ձեր ժա­մա­նակն ա­վարտ­վել է: Գնա­ցեք այ­ցի ձեր նախ­նի­նե­րի շի­րիմ­նե­րին, ե­թե պահ­պան­վել են: Այն­տեղ ան­ցյա­լի լա­ցը լա­ցեք: Մահ հի­շո­ղու­թյուն­նե­րին: Վերջ՝ պատ­մու­թյա­նը:

Դուք վեր­ջա­պես տե­սաք, որ ժա­մա­նա­կա­կից կյան­քում ձեր կա­րի­քը ա­տա­վիզմ է՝ տուրք ան­ցյա­լի ո­րոշ ա­րա­տա­վոր սո­վո­րույթ­նե­րի: Պե­տու­թյու­նը պետք է ինք­նա­գի­տակ­ցու­թյուն ու­նե­նա: Ե­թե ձեր պատ­կե­րաց­րած ինք­նա­գի­տակ­ցու­թյու­նը թղ­թի վե­րա­կանգ­նումն է, դուք ար­ժա­նի չեք ձեր մաս­նա­գի­տու­թյա­նը: Պա­տիվ ու­նե­ցեք, ու խա­վա­րամ­տու­թյուն մի ար­տա­ծեք մեր լու­սա­վոր ժա­մա­նակ­ներ», հար­թա­կում ար­ձա­նագ­րել է Շիմ Սա­նյա­նը: Լրագ­րող­նե­րը նրան պա­տաս­խա­նել են 7 րո­պե անց. «Մեզ գող պա­հակ­ներ պետք չեն: Մեզ կույր պա­հակ­ներ պետք չեն: Մեզ խուլ պա­հակ­ներ պետք չեն: Պե­տու­թյան պա­հա­կը բարձ­րա­գույն պա­տիվ է, որ դուք չու­նեք ու չեք ու­նե­ցել եր­բեք: Իսկ մենք մեր պե­տու­թյան սահ­մա­նա­պահն ենք, որ­տեղ ու­զում ենք՝ այն­տեղ պա­հա­կում ենք: Բա­րի ճա­նա­պարհ՝ դե­պի նախ­նի­նե­րիդ ան­հայտ շի­րիմ­ներ»: Տա­րօ­րի­նակ է, որ Շիմ Սա­նյա­նը դեռ չի պա­տաս­խա­նել: Ըստ օ­դում շր­ջա­նառ­վող լու­րե­րի՝ նա կազ­մում է անհ­նա­զանդ լրագ­րող­նե­րի ցու­ցակ­նե­րը՝ ընտ­րու­թյուն­նե­րից հե­տո նրանց երկ­րից ար­տաք­սե­լու հա­մար: Դա գե­րա­գույն պա­տիժն է, որ այս պա­հին գոր­ծում է մեր երկ­րում:


3000-ին ըն­դուն­ված Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ՝ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նը մե­կընդ­միշտ միա­ցել է Հռո­մի ան­կախ պե­տու­թյուն­նե­րի կոն­վեն­ցիա­յին, ո­րով ընդ­հան­րա­պես ար­գել­վում են քա­ղա­քա­կան, տն­տե­սա­կան, մաս­նա­գի­տա­կան, սե­ռա­յին ու անձ­նա­կան հա­լա­ծանք­նե­րը: Հի­շեց­նեմ՝ Հռո­մի կոն­վեն­ցիան չե­ղյալ հայ­տա­րա­րեց Ստամ­բու­լի կոն­վեն­ցիան ու օ­րեն­քի ու­ժով վե­րաց­րեց «գեն­դեր» հաս­կա­ցու­թյու­նը: Վե­նե­տի­կի հանձ­նա­ժո­ղո­վի ո­րո­շու­մով ու Հռո­մի պա­պի կոն­դա­կով ՄԱՐ­ԴԸ հայ­տա­րար­վեց Աստ­ծո բարձ­րա­գույն ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյուն, որ կա­րիք չու­նի մարդ­կա­յին մի­ջամ­տու­թյամբ տր­ված բնո­րո­շում­նե­րի ու հնա­րո­վի պաշտ­պա­նու­թյան: Դա վի­րա­վո­րում է մարդ­կանց ի­րա­կան ար­ժա­նա­պատ­վու­թյու­նը: Ճիշտ է՝ ՀՀ-ն միա­ցել է Հռո­մի կոն­վեն­ցիա­յին, բայց 3000-ին ըն­դուն­ված Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նից հե­տո 3010-ի հան­րաք­վեով փորձ ար­վեց վե­րա­կանգ­նել ինչ-որ ար­տո­նու­թյուն­ներ: Հան­րաք­վեն մեր­ժեց փո­փո­խու­թյուն­ներն ու Հռո­մը հայ­տա­րա­րեց Հա­վեր­ժա­կան քա­ղաք: Ճիշտ է՝ ե­ղան ազ­գայ­նա­կան դրսևո­րում­ներ՝ Գեն Վա­զյա­նը ազ­գայ­նա­կան շար­ժում սկ­սեց՝ «Երևա­նը Հռո­մից 25 տա­րով մեծ է» կար­գա­խո­սով: Գեն Վա­զյանն ու նրա կողմ­նա­կից­նե­րը պն­դում էին, որ Հռո­մի կոն­վեն­ցիան թե­րի է ու մեր՝ իբրև կով­կաս­ցի­նե­րի պարտքն է աշ­խար­հին ներ­կա­յաց­նել Երևա­նի կոն­վեն­ցիան՝ ա­վե­լի ընդ­գր­կուն ու հա­մա­պար­փակ: Նրա շար­ժու­մը մա­րեց, երբ Մա­տե­նա­դա­րա­նի մա­գա­ղաթ­նե­րով ա­պա­ցուց­վեց, որ մենք ոչ թե կով­կաս­ցի, այլ հն­դեվ­րո­պա­ցի ենք: Գտն­վեց նաև վկա­յու­թյուն, որ հա­յոց այ­բու­բե­նը ոչ թե ին­տեր­նետն է հնա­րել, այլ Մես­րոպ Մաշ­տո­ցը: Ան­ձամբ: Միով բա­նիվ՝ ե­րեք օ­րից հայտ­նի կդառ­նա ՀՀ 104-րդ նա­խա­գա­հը, և նա կշա­րու­նա­կի գրի­պի դեմ պայ­քա­րը: Մյուս ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի մա­սին՝ ար­դեն տպա­գիր թեր­թով: Հու­սանք:


Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ

Հ.Գ. Ես չեմ խե­լա­գար­վել: Պար­զա­պես գրիպ եմ: ՈՒ ոչ թե մեկ շա­բաթ, կամ 7 օր, այլ՝ կաս­կա­ծե­լի եր­կար ու կաս­կա­ծե­լի ել­քով՝ գրի­պին հրա­ժեշ­տի տե­սա­կե­տից: Իսկ դա ի­րա­վունք ու հնա­րա­վո­րու­թյուն է տա­լիս՝ ի­րա­կա­նու­թյա­նը նա­յել ոչ միայն այ­սօր­վա տագ­նա­պած, զայ­րա­ցած կամ զար­մա­ցած հա­յաց­քով՝ ես վա­ղուց ոչ զայ­րա­նում, ոչ զար­մա­նում եմ, ոչ տագ­նա­պում, այլ՝ հե­ռա­վոր ա­պա­գա­յի տե­սա­կե­տից, որ­տեղ ա­մեն ինչ կա­րող է լի­նել հենց այս­պես... ե­թե շա­րու­նա­կենք այս ըն­թաց­քով սպա­նել պատ­մու­թյու­նը: Ա­ռող­ջու­թյուն ձեզ:

Դիտվել է՝ 3611

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ