Սիմոնյան Ալենը ՀՀ քարտեզ է հրապարակել: Վերջինս պնդում է, որ հենց «այդ քարտեզով ենք մենք անկախացել և դա քննարկման ենթակա չէ»:

Զիջման գնալով խաղաղության հասնելու անհնարին լինելը, անկախ նրանից, որ մարդկության պատմությունը դա վաղուց է ցույց տվել, հեշտությամբ կարելի է ապացուցել նաև տեսականորեն։

Խնդիրը միայն այն չէ, որ Տավուշի գյուղերի հանձնման դեպքում վտանգվում է Կարմիր Կամուրջ-Սևքար-Բերդ մայրուղային գազատարը: Խնդիրն այն է, որ այդ սցենարի կյանքի կոչման դեպքում մեծ է հավանականությունը, որ Բաքուն կարող է հանդես գալ Մոզդոկ-Թբիլիսի (Հյուսիսային) գազամուղը գնելու նախաձեռնությամբ...

«Դրոշի մասին» օրենքում նախատեսվում են փոփոխություններ, որոնց առանցքում բացօթյա տարածքում դրոշի առավելագույն չափ սահմանելն է՝ 2մX4մ: Գործող օրենքով այդպիսի սահմանափակումներ չկան...

ՀԱՊԿ-ից Փաշինյանին պատասխանել են, որ «ՀԱՊԿ-ի պատասխանատվության տարածքն ավարտվում է այնտեղ, որտեղ անցնում է պետական սահմանը, որը կարգավորվում է երկկողմանի հիմունքներով Հայաստանի և նրա հարևանների միջև»:

Ինչքան էլ որ չեմ աշխատում սառը մնալ, բայց չեմ կարողանում անտարբեր լինել մասսայական ծառերի հատման երևույթին։ Ցավում եմ, որ այդ ծրագրի սկզբում իմ գիտելիքներով փորձել եմ խորհուրդ տալ այսօրվա այդ ծրագիրն իրագործողներին։ Շուրթերիս միայն վատ բառեր են, ջղայնութուն։

Այն, ինչ այսօր տեղի է ունենում մեր իրականությունում մղձավանջ անվանելը բավական մեղմ ու պրիմիտիվ է, քանի որ այս վակխանալիան ամբողջովին հանգեցնելու է պետության մայրամուտին։ Սա ասում եմ բնավ պեսիմիստ չլինելով, առավել ևս, ընդհանրապես խուճապ տարածելու մտայնություն չունեմ․ ուղղակի, տեսնելով աշխարհաքաղաքական քաոսն ու հանրային լատենտ անտարբերությունը, ինչպես նաև օրվա իշխանության անգրագետ գործողությունները, այլ տրամաբանական եզրահանգման գալ ուղղակի չեմ կարող։

1990-ականներին՝ Տեր-Պետրոսյանի օրոք, պայքարում էինք ընտրակեղծիքների ու իշխանության «բեսպրեդելի» դեմ, 2000-ականներին՝ Քոչարյանի օրոք, պայքարում էինք ամեն կտրվող ծառի ու Երևանի կենտրոնում քանդվող ամեն տան համար, հետո՝ Սերժ Սարգսյանի օրոք, պայքարում էինք էլեկտրաէներգիայի թանկացման ու օրենքից խուսափող օլիգարխների դեմ։

Ազգային Ժողովի պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի ֆեյսբուքյան էջում գրառում է հայտնվել Մեծ Բրիտանիայի ղեկավարներ Նևիլ Չեմբերլենի և Ուինստոն Չերչիլի գործունեության համեմատության մասին, որի ներքո քողարկված կերպով արդարացվում է գործող իշխանությունների պարտվողական, հանձնվողական, դավաճանական քաղաքականությունը։

Չկա ավելի մեծ կեղծիք, քան փաշինյանական այն թեզը, թե «հայրենիքը պետությունն է»։ Ըստ այս թեզի՝ հայերի հայրենիքը տարբեր ժամանակներում եղել են Բյուզանդիան, Պարսկաստանը, Օսմանյան կայսրությունը, Ցարական Ռուսաստանը, և հայերը պետք է անվերապահորեն ծառայեին պետական այս կազմավորումներին...