Եվոպայում Ազգային ուժերի զարթոնք է` օրերս ԵԽ ընտրություններում աջերի կտրուկ առաջխաղացումը, իսկ այսօր էլ Մարի Լը Պենի կուսակցության հաղթանակը վկա. եթե այս ազգային ալիքը տարածվի, (իսկ դրա համար նախադրյալները շատ են), ապա Եվրոպայում գործող գլոբալիստական համակարգը, ինչպես ամեն 100 տարին մեկ անգամ, գլխիվայր շուռ կգա` փլատակների տակ թողնելով «ֆիլմի վերջում» իրենց միացողներին ու միանալ ցանկացողներին. շուտով Թրամփի հաղթանակն էլ կարգելափակի ԱՄՆ-ում դեմոկրատ ֆաշիստների գլոբալիստական հաղթարշավը։

Ճապոնիայում պատերազմի ժամանակ այս տղան մահացած եղբորը մեջքի վրա է տարել, որպեսզի հողին հանձնի եղբորը։ Զինվորներից մեկը նկատեց նրան ու խնդրեց դեն նետել այս մահացած երեխային, որ չհոգնի։

Բարեկենդան է՝ ուրախության ու հոգևոր մխիթարության օր, իսկ առջևում Վարդավառի պահքն է:

ՀՀ ԱԺ նիստերին հետևող քաղաքացիներն արդեն չեն զարմանում, երբ օրենսդիր բարձրագույն մարմնում ապտակում են մեկմեկու, կամ սիլլա քաշում։ Եթե նախկինում նման վարքագիծը բնորոշ էր անկիրթ, ագրեսիվ արարածներին, ապա ներկա ԱԺ-ում դրա մենաշնորհը փոխանցվել է իբրև կրթված, իբրև հանդուրժող երիտասարդ թափթփուկների, որոնցից և ոչ մեկը ռինգ կամ մրցագորգ չի գա կոնկրետ հրավերքի դեպքում, որովհետև ինքը փոքրոգի, քսի տրվող տուզիկ է ընդամենը, որը առյուծ է կտրել ԱԺ ներկա ընդդիմադիր կիսականացի խմբակցությունների ֆոնի վրա։

Սովորեք այս գերազանց դասը. կարողացեք ամեն օր մնալ փոթորկի մեջ և Աստծուն ապավինել: Կարևորն այն չէ, թե ինչ վշտեր ու դժվարություններ կբերի օրը` Իմ պահանջն այն է, որ դուք սիրով ու խնդությամբ լցվեք` ինչ էլ որ պատահի:

Գոհաբանելով աղաչեսցուք զբարերար Հոգին Աստուած եւ խնդրեսցուք զողորմութիւն ի Նմանէ...

Շիրվանզադեն իր «Կյանքի բովից» հուշագրությունում գրում է․ «Նյութական կողմից այնքան էլ ապահով չէի: Դարձյալ գրականությունն էր իմ ապրուստի քիչ թե շատ կայուն աղբյուրը: Բայց որդիներիս կրթությունն ապահովված էր:

Զբոսնում էի ծննդավայրովս, փնտրում էի ծանոթ մարդկանց, ծանոթ տները։

Պատկերացնու՞մ եք, թե Երևանը որքան գեղեցիկ կլիներ, եթե անկախությունից հետո կառուցվող բազմաբնակարանները լինեին մինչև 4-5 հարկ։

Եկան ու սեր խոստացան, բայց բերեցին սուգ, արյուն, խոստումները ուրացան ու սերն իրենց հմայուն։