Տարիներ առաջ դեպքերի բերումով հայրս հայտնվում է մի քրդի օջախում ու նրա ընտանիքի անդամների հետ հավասարապես դառնում թե՛ նրա, թե՛ իր մեծ ընտանիքի պատմության իրեն անհայտ էջի ակամա ունկնդիրը։

Շատերն են այս օրերին իրենց գրառումներում և յութուբյան քոմենթներում հետաքրքրվում՝ ո՞վ է Սյունիքի զորամիավորման հրամանատարը, որ թույլ է տվել թուրքերի առաջխաղացումը Տեղ և Կոռնիձոր գյուղերի տարածքում, էսօր էլ մեր ինքնիշխան տարածք ներխուժած ագրեսոր թուրքին քշելու կամ մի զսպող մի բան չի անում:

Այս նյութը գրվել է «Իրատես» թերթի պատվերով, 2020 թվի մայիսին, երբ դեռ Եռատոն ունեինք, երբ դեռ Արցախն այս ամոթալի վիճակին չէր հասցված տարածքի 75 տոկոսի կորստով, երբ դեռ թրքաբարոները չէին հասցրել իրագործել երկիրը թուրքի տակ պառկեցնելու գործընթացը։

Չի կարող երկրի ղեկավարը լինել կիսագրագետ, բայց երկիրը ղեկավարել գրագետ ձևով: Գերագույն հրամանատարը բանակում չծառայի, բայց պատերազմում հանդես գա որպես փայլուն զորահրամանատար:

«Խաղաղության դարաշրջան» թեզը շատ նուրբ փոխարինվել է «էսկալացիա չի լինելու» քաղքենի հեղափոխական թեզով։

Հանգամանքների բերումով իշխանությունը վերցրած խառնամբոխը վերադարձել է 1920-ական թվականների կառավարության հոգեվիճակին։ Եթե այն ժամանակ ամբողջ հույսը Սևրի պայմանագիրն էր, ապա հիմա նույնպես փորձում են «միջազգային արդարադատության» վրա կառուցել իրենց քաղաքականությունը` նույն փոսն ընկնելու հեռանկարով։

Հանրահայտ փաստ է, որ եթե ռուսական զորքը դուրս գա Հայաստանից, և դրա արդյունքում Թուրքիան հարձակվի Հայաստանի վրա, ապա հակառուսականության ռահվիրաներից ոչ ոք զենք չի վերցնելու հայրենիքը պաշտպանելու համար, ոչ էլ նրանց զավակներն են զենք վերցնելու, որովհետև վաղուց այլևս Հայաստանի Հանրապետությունից դուրս են լինելու կամ էլ խուսափելու են հայրենիքի պաշտպանությունից, քանի որ այս կամ այն աղանդի անդամ են:

1. Եթե դատարանները շրջափակելու կոչին հայ հասարակությունը տար նույն ռեակցիան, ինչ Իսրայելի հասարակությունը՝ իրենց իշխանության դատաիրավական ռեֆորմին, շատ բաներից Հայաստանում հնարավոր կլիներ խուսափել։ Չի բացառվում՝ նույնիսկ պատերազմից։

Ի տարբերություն շատ շատերի, ես խաղադրույք չէի դնի Իրանի վրա: Այն էլ, երբ խոսքը վերաբերում է երկրիդ անվտանգությանն ու ապագային:

Նոյեմբերի 9 -ի փաստաթուղթը ՀՀ կողմից ստորագրած անձը ոչ անսպասելի լայվ մտավ Աշտարակի քարե անապատի մերձակայքից և միայն իրեն բնորոշ վստահությամբ ազդարարեց, որ այդ վայրում կառուցվելու է Ակադեմիական քաղաք։ Իհարկե,սույն անձից ավելի անբռնազբոս հայտարարություններ լսելու տարիների փորձը որոշակի իմունիտետ է ձևավորել գիտակից մարդկանց մոտ, բայց այս անգամ վերջինս գերազանցեց ինքն իրեն։ Իսկ ի՞նչ էր նրա հայտարարած Ակադեմիական քաղաքի տեսիլքը, և ի՞նչ էր երեվացել նրա աչքին: Հերթով ներկայացնենք՝ ըստ շարքի և իմաստի։