Վստահ եղեք, որ կգա մի օր, երբ քաղաքական պաշտոն զբաղեցնող պաշոնատար անձը ոչ թե կսահմանափակվի հրաժարական տալով կամ մեկ նախադասությամբ հայտարարություն անելով ու չքվելով, այլ խորը և համապարփակ հաշվետվություն տալով իր կողմից տնօրինված հանրային և պետական միջոցների կառավարման արդունավետության, իր առաքելության արդյունքների և ձախողումների, ինչպես նաև ստացած աշխատավարձի մասին: Ինչ է արել ամեն աստծո օր այդ պաշտոնում, բացի այն ֆորմալ կամ բուտաֆորիկ զբաղեցնելուց, ինչ հավելյալ արժեք է ստեղծել, որի համար հանրությունը վճարել է նրան:
Հավատացեք, որ պաշտոնից հրաժարվելու պահին պարտադիր պատասխանատվության, հավելյալ արժեքի ստեղծման, եկամուտների թափանցիկության (առաջ և հետո) քաղաքական և նյութական հաշվետվության պարտադիրությունը բացարձակ այլ իրողություն կստեղծի քաղաքական պաշտոնից առավելագույն շահ քաշողների, այն որպես ժամանակավոր խոպան ընկալողների և հետո հեշտ չքվողների համար:
P.S. Այս երկրում գրանցվում է պաշտոնի գալու համար տիտանական և անբարոյական ջանքերի վատնում, իսկ այն թողնելուց հետո հուր հավիտյան կորչելու կոսմիկական արագություն:
Վլադիմիր Մարտիրոսյան