Քաղաքականությունը դարձել է «проходной двор», հանրային օգտագործման տեսակի մի բան, իսկ քաղաքականություն մտնելը, քաղաքական գործիչ դառնալը՝ խաղուպար: Մտնում են առանց դուռը թակելու, քացով բացելով, շրխկոցով ու հարայհրոցով:
Խնդիր չկա, պետք է՝ կմտնենք, պետք է՝ քաղաքական գործիչ «կօծվենք», պետք է՝ դուրս կգանք քաղաքականությունից՝ վաստակած պաշտոն, հարստություն, կապեր, ճանաչում, բիզնես:
Հանգիստ, հասարակ, հեշտ, պարզ ու պարզունակ, ինչպես մեր քաղաքական դաշտն է դարձել՝ միաբջիջ, ցնկնած, ինկուբատոր կուսակցություններով ու քաղաքական գործչի պլինտուսային մակարդակով:
Գուցե ժամանա՞կն է, որ ամեն մարդ վերջապես իր գործով զբաղվի:
Ռոբերտ Մելքոնյան