Քիչ է լինում, երբ նույն պահին և ուրախ ենք, և տխուր ենք: Հենց այդպիսի վայրկյան է մի դպրոցական վերջին զանգը: Ուրախ ենք, որ ավարտում ենք: Տխուր ենք, որ ավարտում ենք: Ասես լաց ու ծիծաղ լինի դպրոցական վերջին զանգը:

Մեզանում արդեն հասունացել է քաղաքական և սոցիալական վերափոխումների տրամադրությունը: Սակայն, մեր խորը համոզմամբ, այն պետք է սկսել Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնից, փրկելու համար, նախ, հայ եկեղեցու հեղինակությունը, որը ոտնահարվել է վերջին 14 տարիների ընթացքում: Եվ ապա պետք է վերակենդանացնել եկեղեցու դերն ու նշանակությունը ազգային-մշակութային և հասարակական կյանքում: Նկատի ունենալով վերջին ժամանակներս մամուլում լուսաբանված սուր քննադատական հոդվածները, նվիրված աղանդներին, կփորձեմ ավելի մանրամասն անդրադառնալ այդ թեմային:

Էսօր մի թեթև գրեցի սրա մասին, բայց կտրաքեմ, եթե մի հատ էլ չանդրադառնամ թեմային ու ավելի համապարփակ: Լյուքս Ստեփանյանի դին Երևան բերելու օրը՝ այսինքն անցած շաբաթ օրը, ես գրել էի այն մասին, որ մեր պսևդո-ընդդիմության որոշ դեմքեր առաջինն են սկսել իրենց վրա «սառոչկա ճղել» ու միանգամից, առիթը բաց չթողնելով, ֆեյսբուքով կոչեր էին անում, որպեսզի մարդիկ իջնեն Հանրապետության հրապարակ` բանակի «բեսպրեդելի» դեմն առնելու:

ՀՀ արտակարգ իրավիճակների նախարարությունը տեղեկացնում է, որ մայիսի 24-ին, 25-ի գիշերվա առաջին կեսին և օրվա երկրորդ կեսին սպասվում է առավելապես առանց տեղումների եղանակ, 26-28-ը ժամանակ առ ժամանակ` շրջանների զգալի մասում, սպասվում է անձրև և ամպրոպ, առանձին վայրերում հնարավոր է կարկուտ:

«Երևան Ջուր» ընկերությունը տեղեկացնում է իր հաճախորդներին և սպառողներին, որ, վթարի վերացման աշխատանքների հետ կապված, մայիսի 24-ին ժամը 10.00 - 22.00 կդադարեցվի Արաբկիր վարչական շրջանի Քանաքեռ ՀԷԿ թաղամասի, Ղափանցյան փողոցի և հարակից տարածքների ջրամատակարարումը:

Պատմությունից հայտնի է, որ քաղաքական մոնստրները կործանվում են երկրորդը չլինելու մոլուցքից, իրենցից դուրս ոչ մեկին չնկատելու հիվանդագին ախտից:

Ես իսկապես չեմ ուզում «հասկանալ» այն լռությունը, որ պահպանում են իրենց ընդդիմադիր հռչակած կուսակցությունները գազի գնի բարձրացման, Լավրովի երեկվա հայտարարության, ռուս-ադրբեջանական սիրախաղերի վեսկսման և մեր ներքին բողոքային շարժումների հանդեպ:

Երևի շուրջ քսան տարի առաջ էր: Ազնավուրը անընդմեջ համերգներ էր տալիս Փարիզի «Կոնգրեսների պալատում»: Փարիզում ամեն տեղ խոսում էին Ազնավուրից, ամեն տեղ Ազնավուրի լուսանկարներն էին: Օրեր շարունակ ավելի քան հինգ հազար տեղանոց դահլիճը լեփ-լեցուն էր: Օրեր շարունակ Փարիզը լսում էր Ազնավուրին, Փարիզն Ազնավուրով էր ապրում, Փարիզն Ազնավուր էր երգում:

Ցավով եմ ասում, բայց արդեն դժվար է երազել Հայաստանի լավագույն ապագայի մասին: Երազել կարելի էր այն ժամանակ, երբ ասում էին, թե Մեծ Թուրանի ճանապարհին, մինչև Չինաստանի ույգուրների հոծ բազմությունը, հայերը միակն են, որ կփորձեն դիմագրավել թուրքերին: Ուստի, հայերին հզորացնելու հարցում գոնե ռուսները կանեն հնարավորը՝ իրենց փորի տակ Թուրանի գոյացումը կանխելու համար:

Երբ լուրջ-լուրջ վերլուծություններ ու կարծիքներ եմ կարդում առ այն, որ մեր ռազմավարական դաշնակից Ռուսաստանն իր դաշնակից Հայաստանին մատակարարվող գազի սակագինը բարձրացրել է կամ «Եվրատեսիլ» կոչվող շոուում Հայաստանի ներկայացուցչին 2 միավոր է տվել, Ադրբեջանին՝ 12, ներառյալ նաև՝ Մոսկվայում ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի և Ադրբեջանի արտգործնախարար Էլմար Մամեդյարովի հետ համատեղ մամուլի ասուլիսի ընթացքում «ռազմավարական դաշնակցի» հայտարարությունը, ըստ որի՝ Ղարաբաղյան խնդրում «Ռուսաստանի համար ստատուս-քվոն անընդունելի է» և այլն, մնում եմ տարակուսած հարցադրումներից՝ «մեր մեծ բարեկամ», «ռազմավարական դաշնակից» Ռուսաստանն ինչո՞ւ է այդպես անում...