36 տարի առաջ փետրվարի 13-ին Ստեփանակերտում ցույցի էինք դուրս եկել` Հայկական ԽՍՀ-ին միանալու պահանջով։

Ադրբեջանցի պատգամավորը Հայաստանը ամբողջությամբ զինաթափելու կոչ է անում։ Սա հիշեցնում է ՊԲ-ն զինաթափելու մասին կոչերն ու տարվող քարոզչությունը:

Փետրվարի 13-ին ադրբեջանական սոցցանցային հարթակներում հարպարակեց ևս մեկ տեսանյութ օկուպացված Ստեփանակերտից։ Տեսանյութի ուումնասիրությունից ակնհայտ դարձավ, որ Ադրբեջանի պետական մակարդակով իրականացվող մշակութային ցեղասպանության հերթական զոհը դարձավ գրող Հակոբ Հակոբյանի կիսանդրին։

Քաղաքագիտությունից մինչև դավադրությունների տեսություն միջակայքում գտնվող այս հարցը՝ երբ կգնա Նիկոլը, ունի պարզ պատասխանների մի քանի տարբերակ. 1. Մի օր 2. Նոր աղետից հետո․․․

Իսրայելի վարչապետ Բենիամին Նաթանյահուն ու նրա գլխավորած Իսրայելի սիոնիստական վարչակարգը, որոնք, ինչպես Բայդենն ու նրա վարչակարգը, քաղցկեղի նման սպառնալիք են համաշխարհային (գլոբալ) խաղաղության ու մարդկության գոյության համար, անցած գիշեր լուցկին մոտեցրել են մերձավորարևելյան վառոդի տակառին՝ ռազմական իրադարձությունների զարգացումը դարձնելով առավել պայթյունավտանգ, քան երբևէ:

Մարդկությունը կանգնած է վերջին մի քանի հարյուր տարում սովորական դարձած առաջընթաց, զարգացում, իսկ համեմատաբար վերջերս էլ գլոբալիզացիա, խորքային պետություն, ազգային պետություն, կապիտալ, վերպետական ֆինանսական ստրուկտուրաներ, միաբևեռ և բազմաբևեռ աշխարհներ և այլ հասկացությունների ավելի խորացված մեկնաբանությունների անհրաժեշտության առաջ։

Նիկոլ Փաշինյանը շարունակ հարցացրույցներ է տալիս Հայաստանի և արտերկրի լրատվամիջոցներին, որոնցում արտահայտում է խիստ վիճահարույց, ավելի ճիշտ, անտրամաբանական, մերժելի թեզեր։ Նիկոլ Փաշինյանը եղել ու մնում է Հայաստանի թիվ 1 նյուզմեյքերը։

Բռնազավթված Արցախի Մարտունու շրջանի բնակավայրերից մեկում Ադրբեջանի օկուպացիոն զորքերի զինծառայողները պղծել են հերթական գերեզմանը։ Այս մասին տեղեկանում ենք փետրվարի 11-ին Արարատ տելեգրամ ալիքում հրապարակած լուսանկարից։

Արդյո՞ք ազգային սնապարծությամբ եմ տառապում հայտարարելով, որ Մխիթար Գոշի «Դատաստանագիրքը» միջնադարի համաշխարհային քաղաքակրթության նշանավոր կոթողներից է, խորապես չգնահատված հայ իրականությունում, անծանոթ քաղաքակիրթ աշխարհին:

Անկախության հռչակագրի ընդունման պահին դեռ չծնված կամ տարրական դասարաններում սովորող որոշ երիտասարդներ այսօր պնդում են, թե իրենք գիտեն, որ Հռչակագիրը «ներդրված» վտանգավոր փաստաթուղթ է։ Լսեցի նաև Գերագույն խորհրդում այդ փաստաթուղթն ընթերցած Արամ Մանուկյանի խոսքը. վրդովված էր, Հռչակագրի հակառակորդներին մեղադրում է անգրագիտության մեջ։ Ի դեպ, Արամ Մանուկյանը հիշում է, որ իրեն առաջարկել էին ընթերցել Լևոն Տեր-Պետրոսյանը և Վանո Սիրադեղյանը, պատճառաբանելով, որ ոչ միայն հաղթող ուժի երիտասարդ ներկայացուցիչ է, այլև կրում է Առաջին Հանրապետության հիմնադրի անունը, ազգանունը։