Ստորագրի՞ հաջորդ կապիտուլյացիան, թե՞ ոչ: Կեղծ խաղաղությամբ քողարկված այս դավադրությունը վաղուց ծառացել է Նիկոլի տխրահռչակ կառավարության առջև: Տարածաշրջանային խայծը կուլ տված կապիտուլյանտը, շարունակում է անհույս թփրտալ` օրեցօր ավելի ծանր ու մշուշոտ դարձնելով հայ ժողովրդի ապագան: Լիահույս չեմ, որ կառավարիչների խմբակում բոլորն են հասկանում պահի լրջությունն ու պետականության կորստի իրական վտանգը: Սակայն չհասկանալը, նրանց չի ազատելու անձնական պատասխանատվությունից:

Հայաստանյան քաղաքական դաշտը համապարփակ լյուստրացիայի ենթարկվեց:Արցախի հետագա գոյությունը կասկածի տակ է:

Շիրակի թեմի առաջնորդ արքեպիսկոպոս Աջապահյանը Հայ Առաքելական եկեղեցու ամենաակտիվ հանրային կյանքով ապրող սպասավորներից է:

Միշտ հետաքրքիր է կարդալ քաղաքական գործընթացների կուլիսային ակտիվ մասնակիցների հուշերը, քանի որ դրանք արտացոլում են իրականության այն կողմերը, որոնք հաճախ անհասանելի են նույնիսկ քաղաքական գործընթացների հանրային շատ մասնակիցների համար:

Քաղաքացիների զգալի մասը 2018 թվականից առաջ չէր պատկերացնում, որ հայկական սոցցանցերում ծնվելու, բազմանալու են ֆեյքեր, ստեղծվելու են ֆեյքերի ֆաբրիկաներ և այդ աղբանոցից դուրս է հորդալու քֆուր, անեծք,ս եռական մի քանի հարկանի հիշոցներ խունտայի հակառակորդների անունը, արժանապատվությունը սևացնելու նպատակով։ Սոցցանցերի չեզոք հարթակը վերափոխվելու է ծնող, հեր, մեր, քույր, երեխա հայհոյողների մենաստանի։

Հական ֆիդանն ուր գնաց, գործակալ Արոյից չպրծավ: Ա՜յ քեզ հայի բախտ:

«Հայաստան» խմբակցությունից մի պատգամավոր կար, Սյունիքի մարզից էր, որ օրը հինգ անգամ Աննա Հակոբյանից հրապարակային ներողություն էր խնդրում:

Մարդիկ հետդ հավասար քննադատում են Նիկոլի արածները, բայց, երբ հերթը հասնում է նրան իր զբաղեցրած պաշտոնից ազատելուն, ասում են՝ ոչ ոք չկա, ո՞վ նրան փոխարինի:

Միանգամից ասեմ, որ վերնագրի մեջ տեղ գտած ժարգոնային բնորոշումները կապված չեն ոչ այն վայրի յուրահատկությունների հետ, որտեղ հիմա գտնվում եմ, ոչ էլ նպատակ ունեմ ավելի վիրավորել Փաշինյանին, այլ ընդամենն ասելիքիս բովանդակությունն առավել ցայտուն նկարազարդելու ստեղծագործական հնարք են:

Ծիծաղելի ու ողորմելի են նրանք, ովքեր խոսում են ամեն ինչից, բացի արդարադատությունից: