Եթե հավատանք «GALLUP International association»-ի հայաստանյան ներկայացուցչության հարցմանը, ապա պետք է արձանագրենք, որ անգամ ընտրախախտումների դեպքում` ՔՊ-ն չի կարող Երևանում հաղթել միայնակ:
Փաշինյանի դեմագոգիան և ստախոսությունը որևէ սահման չեն ճանաչում։ Երկրորդ օրն է շարունակ, ինչ Փաշինյանը փորձում է իր վրայից մաքրել Արցախը Ադրբեջանի կազմում ճանաչելու մեղավորությունը։ Արցախի հայության համար իր աղետալի հետևանքներով այդ քայլը հավասարազոր է հայ մելիքների դեմ Մելիք Շահնազարի դաշնակցությանը Փանահ-խանի հետ և պատմության մեջ մշտապես կհիշվի որպես Արցախին հասցրած երկու դավաճանական և մահացու հարվածներից մեկը։
Նիկոլենք շան պես ու շնից առավել վախենում են հեղաշրջումից, շատ լավ գիտեն, թե դրանից հետո ինչ է սպասվում բոլոր իշխանազավթներին, նրանց այդ գործում աջակցածներին, պետական դավաճաններին…
«Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար Հայկ Մամիջանյանին թիրախավորելով, ոմանք հույս ունեն, որ ընդդիմության պայքարը կարող են ներկայացնել որպես օրենքից դուրս հնչող կոչեր:
Իրականում, առաջիկա ընտրություններում մենք ընտրելու ենք ոչ թե նոր ավտոբուսներ, այգիներ, մետրոյի կայարաններ ունենալ կամ չունենալը, այլ շատ կարևոր մի բան` որտե՞ղ ենք ուզում ապրել` էրիվանու՞մ, թե՞ մեր սիրելի Երևանում։
Սեպտեմբերի 9-ին Երևանում Կարեն Դեմիրճյանի արձանի բացման ժամանակ կապիտուլյանտ Նիկոլը, ում համար ընդդիմադիր գործիչ եղած ժամանակ 1999-ի հոկտեմբերի 27-ին տեղի ունեցած իրադարձությունները և դրանց չբացահայտված մնալը պարարտ հող էր նախկին իշխանություններին խիստ քննադատելու համար, շատ պարզ հասկացրեց, որ իր օրոք էլ այն չի բացահայտվելու:
Շանհայի համագործակցության կազմակերպության Աստանայի գագաթնաժողովը կարևոր էր նոր աշխարհակարգը պատկերացնելու իմաստով: Երկբևեռ աշխարհակարգի փլուզումից հետո էլ երեք տասնամյակ ձգվող միջազգային հարաբերությունների վերադասավորումները դեռ հնարավորություն չեն տալիս ակադեմիական քաղաքագիտական կենտրոններում վերջնական եզրահանգումներ անել...