Այն, որ ռուս-ուկրաինական ճգնաժամը եվրասիական տարածաշրջանում անխուսափելիորեն բերելու էր նոր սպառնալիքների տարափի, ռազմական գործողությունների հենց մեկնարկին էր նկատելի:
Պատմությունը վկայում է, որ պայքարով պարտված ազգերը վերականգնվում են, հանձնվող ազգերը՝ վերանում: Արցախի մեր հայրենակիցները խորհրդարանի հայտարարությամբ վերահաստատեցին, որ չեն հանձնվում։ Իսկ ինչ է, Հայաստանը հանձնվո՞ւմ է։
Ռազմարդյունաբերական կոմպլեքսների ֆիրմաները կողքից և, բնականաբար անմիջական, նայում են աշխարհի բոլոր հակամարտություններին, հիանում, հրճվում, ձեռքերը շփում, փողերը, եկամուտները հաշվում, նոր մահաբեր և հզոր զինատեսակներ արտադրում:
Ինձ հանդիպած որևէ մարդու մահվան հետ ես երբեք չեմ կարող հաշտվել: Ես անպայման հույս ունեմ մի երկրորդ անգամ դեռ նրան հանդիպել: Նա պարտավոր է կրկին ինձ հանդիպել:
Առավել քան վստահ եմ հայոց՝ ինքնաճանաչողության և արմատներին վերադառնալու անհրաժեշտության, նրա հոգևոր-մտային վերարթնացման, բարձր ընդունակությունների անմահության և ազգային համահավաք գիտակցության մոտալուտ վերածննդի մեջ:
Վեց-յոթ ժամ տևողությամբ եռամսյակային ամփոփումների սկզբում ու վերջում ծայրահեղ հանդիսավոր ներս էին բերում, այնուհետ՝ դուրս տարվում ՀՀ և զորամասի մարտական դրոշները:
Նշեք ցանկացած ռանգի գոնե մեկ ադրբեջանցի պաշտոնյայի (ցանկացած), ով վերջին 20 տարվա մեջ երբևէ ասել է, որ Ադրբեջանի վերահկողության տակ հայկական տարածքներ կան:
Իսրայելի գործողությունները Լիբանանում հաջողություն ունեն նրա համար, որ իսրայելական կողմը լավ տեղեկացված է Լիբանանում գտնվող թիրախներից։ Հիմա կարող է մտածեք, որ դա բացառապես հետախուզական ցանցի արդյունք է, բայց՝ չէ։ Իսրայելը կարողանում է հետախուզել հնարավորինս իրական ժամանակի մեջ։