Ուկրաինացի գեներալներն ամենօրյա ռեժիմով փոխում և զարգացնում են պատերազմի մարտավարությունը, կարելի է ասել՝ մարտ վարելու դևելփմենթի մեջ են։

Արցախում ներքաղաքական ճգնաժամն օրեցօր խորանում է։ Հետկուլիսային հակասությունները, որոնք մինչ այդ տեսանելի չէին հասարակության լայն շերտերին, վերջին օրերին սկսել են հրապարակային դրսևորումներ ստանալ:

Որքան էլ ծանր ու դժվար իրագործելի թվա, որքան էլ ճնշեն ու ահաբեկեն, Արցախի ժողովուրդն ի զորու է ամենամոտ ապագայում հասնել փոքրիշատե տանելի հանգրվանի, ապա և շարունակել իր երթը դեպի ազատություն ու անկախություն: Անցած ութուկես ամիսների զրկանքները հենց այնպես չպիտի կորչեն, դրանք հետագա հաջողությունների հիմքը պիտի դառնան: Այժմ ամենավտանգավոր հարվածը կարող է լինել միայն ներսից՝ պառակտման, ներսի «մարդիմազարների» և դավաճանների ակտիվացման ձևով:

Ինչ եմ ես մտածում էս քաղաքի ЖЭК-ի պետի պաշտոնի մրցավազքի մասի՞ն...

Ներհայաստանյան քաղաքական քննարկումների թիվ մեկ առարկան Ղարաբաղի հարցն է: Այս թեման առաջին հորիզոնականում է 1988-ից: Դրանով են միշտ պայմանավորված եղել բոլոր քաղաքական գործընթացները, իշխանափոխությունները, կադրային տեղաշարժերը և արտաքին աշխարհում մեր գործողությունները: Այս թեման նախկինները, ներկաները, գործիչներն ու չգործիչները, ռուսամետ-արևմտամետ «վերլուծաբաններն» ու, մի խոսքով, բոլորը, հասկացող և չհասկացող քաղաքագետները առավոտից իրիկուն դնում- վերցնում են:

Հիմա կարող եմ հանգիստ խոսել, թե ինչ ասաց հայտնի անձնավորությունը Անկախության հռչակագրի մասին: Իր ասածը բացահայտում է 2018-ի Դավադրության բուն նպատակը, այսինքն, այն քաղաքական գիծը, ինչի համար նրան բերել են իշխանության, ու ինչն ունի աշխարհաքաղաքական մեծ նշանակություն, որի հետևանքով կարող է վերանալ Հայաստանի պետականությունը: Սա հասկանալու համար պետք է վիճակը սթափ գնահատել՝ առանց էմոցիաների:

Հայկական քաղաքական դաշտի այլասերման և դեգրադացման պատճառներից մեկն էլ այն է, որ «իշխանության դեմ պայքարում չի կարելի քննադատել ընդդիմության կամ ընդդիմադիր որևէ ուժի աննորմալությունները», որովհետև կպառակտվի։

Հստակ ու պարզ է` ո՛վ էլ լինի Երևանի քաղաքապետ, բոլոր թեկնածուներից ո՛ր մեկն էլ լինի, լավ ու վատ թիմով, պրոֆեսիոնալներով, թե սկսնակներով, Երևանը զարգանալու է, ու զարգանալու է նույն տեմպով, մաքսիմում ± 10 % տատանում կարող է լինել և հասկանում ենք, որ մաքսիմումով կզարգանա հենց իշխանական թեկնածուի ընտրվելու դեպքում, դա միգուցե տհաճ, բայց անհերքելի փաստ է:

Հետո պարզվելու է, որ Արցախում հնարավոր էր սովի դեմն առնել, բա՞յց… …բայց Նիկոլ-Արայիկին հրահանգված էր խորացնել քաոսը, երկպառակությունը և ծնկի բերել արցախցուն…

Հաճախ է քննարկման ասպարեզ նետվում այս կամ այն ուժային կենտրոնի տակ մտնելու և փրկվելու նարատիվը: Օրինակ՝ դուրս գանք ՀԱՊԿ-ից և ԵԱՏՄ-ից, վերացնենք ռուսների ռազմաբազան և, հայ-հույ, փրկությունը տեղ կհասնի: