Ոչ մի թուրքական դիվանագիտություն էլ չկա։ Եվ չի լինւոմ նաև այնպիսի հրաշք, ինչպես առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո կործանված Թուրքիայի հետ է իբր պատահել։
Այդ ամենն ունի մեկ այլ անուն՝ սիոնիզմ, որը մի դեպքում, ի դեմս ֆրանսիական կառավարության, ստորագրում է Անկարայի համաձայնագիրը 1921-ին, որով Ֆրանսիան, դավաճանելով հայերին, Կիլիկյան հանձնում է Թուրքիային, մյուս դեպքում ոսկի և զենք է ուղարկում Աթաթուրքին Լենինի ձեռամբ, մեկ այլ դեպքում ներում է էրդողանին ամեն ինչ։ Եվ ամբողջ աշխարհը, որ չգիտես ինչու հայերի դեմ է, ամեն ինչում աջակցում է Թուրքիային․ իր ծնած Թուրքիային։ Սատանան սատանայի ճուտ է ծնել և գուրգուրում է։