ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Արցա­խի ընտ­րու­թ­յուն­ներ-2020. մեր ազ­գին ո­չինչ չի սո­վո­րեց­նում

Արցա­խի ընտ­րու­թ­յուն­ներ-2020. մեր ազ­գին ո­չինչ չի սո­վո­րեց­նում
24.04.2020 | 01:27
Եր­կար էի մտո­րում` ար­ժե՞ ընդ­հան­րա­պես ինչ-որ ձևով ինչ-որ բան գնա­հա­տել Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյու­նում վեր­ջերս կա­յա­ցած հեր­թա­կան նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թյան առն­չու­թյամբ։
Եզ­րա­կա­ցու­թյունն այն էր, որ տե­ղի ու­նե­ցածն անհ­նար է չըն­կա­լել ու չգ­նա­հա­տել, մա­նա­վանդ որ մի շարք պատ­մու­թյուն­ներ այս կամ այն չա­փով «ար­ձա­գան­քել» են ար­ցա­խյան ընտ­րու­թյուն­նե­րին։ Բնա­կա­նա­բար` հայ ժո­ղովր­դի հա­մար բա­ցա­սա­կան ձևով ու բո­վան­դա­կու­թյամբ։ Եվ դա ա­վե­լորդ ան­գամ ա­պա­ցու­ցում է, որ քա­նի դեռ աշ­խար­հում կա Ադր­բե­ջան կեղծ պե­տու­թյու­նը, մենք մշ­տա­կան խն­դիր­ներ ու «գլ­խա­ցա­վանք­ներ» ենք ու­նե­նա­լու, մինչև չսկ­սենք հա­մո­զել կեղծ Ադր­բե­ջա­նի «ստեղ­ծող­նե­րին», որ քա­նի դեռ գո­յու­թյուն կու­նե­նա գո­ղաց­ված ա­նու­նով պե­տու­թյու­նը, Կով­կա­սը կլի­նի ան­հաշ­տե­լի հա­կա­սու­թյուն­նե­րի օ­ջախ դառ­նա­լու մշ­տա­կան վտան­գի տակ։ Որևէ մեկն ու­զու՞մ է ի­մա­նալ ստեղ­ծող­նե­րի ա­նուն­նե­րը։ Փորփ­րենք պատ­մու­թյան մեջ և կգտ­նենք։ Սկ­սեք ոմն անգ­լիա­ցի գե­նե­րալ Թոմ­սո­նի և թուրք դյոն­մե-գե­նե­րալ Նու­րի փա­շա­յի ա­նուն­նե­րից և վեր­ջաց­րեք խոր­հր­դա­յին Ռու­սաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թյան հրեա բոլշևիկ­նե­րով։ Որն է սույն տո­ղե­րի հե­ղի­նա­կի հա­մոզ­վա­ծու­թյան աղ­բյու­՞րը։ Խնդ­րեմ. Ռու­սաս­տա­նում քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ­նե­րի գե­նե­րալ, կեղծ Ադր­բե­ջա­նի ստեղծ­ման տա­րի­նե­րի ժա­մա­նա­կա­կից Ան­տոն Դե­նի­կի­նի հու­շե­րի գիր­քը, ո­րը կոչ­վում է «Ռու­սա­կան խռո­վու­թյան ուր­վագ­ծեր»։
Բայց Ար­ցա­խում, նա­խա­գա­հա­կա­նից բա­ցի, նաև խորհ­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թյուն է ե­ղել։ Այն­պես որ, անհ­րա­ժեշտ է հաս­կա­նալ, թե ինչ է տե­ղի ու­նե­ցել Ար­ցա­խում։ Այն, որ Ար­ցա­խի հեր­թա­կան նա­խա­գա­հը դար­ձավ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը, հայտ­նի է ողջ աշ­խար­հին։ Որ նա Ար­ցա­խի նախ­կին վար­չա­պետ է, նույն­պես հայտ­նի է։ Որ ընտ­րու­թյան ա­ռա­ջին փու­լից հե­տո նա շտա­պեց Երևան և շո­ղո­քոր­թում էր Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պե­տին, նույն­պես գի­տեն Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի բո­լոր քա­ղա­քա­ցի­նե­րը։ Չար­ժե քն­նար­կել, թե ին­չու սա շա­հեց, մյուս­նե­րը պարտ­վե­ցին։ Ի­րա­վի­ճակն այն­պի­սին է, որ և՛ Թուր­քիան, և՛ կեղծ Ադր­բե­ջանն ու­ժեղ թա­փով ինչ-որ պա­տե­րազ­մա­կան սցե­նար­նե­րի են պատ­րաստ­վում` չնա­յած կո­րո­նա­վի­րու­սի հա­մա­ճա­րա­կին։ Մենք հու­սով ենք, որ Ար­ցա­խի ռազ­մա­կան ու քա­ղա­քա­կան հե­տա­խու­զու­թյան մար­մին­նե­րը պատ­րաստ­վում են անս­պա­սե­լի սցե­նար­նե­րի նույ­նիսկ ա­վե­լի լավ, քան Հա­յաս­տա­նի նույն մար­մին­նե­րը։ Ռազ­մա­ճա­կա­տի գի­ծը մոտ է, իսկ դա պար­տա­վո­րեց­նում է, որ յու­րա­քան­չյուր ար­ցախ­ցի միշտ հի­շի, որ ի­րենք պա­տե­րազ­մա­կան վի­ճա­կում են, որ թշ­նա­մին քնած չէ և պատ­րաստ­վում է։ Հետևա­բար պար­տա­վոր են պատ­րաստ­վե­լու նաև ար­ցա­խա­հա­յե­րը, ընդ ո­րում, ոչ միայն պաշտ­պա­նա­կան մար­տե­րի կամ զա­նա­զան զին­ված ընդ­հա­րում­նե­րի, այլև ակն­թար­թա­յին հա­կա­հար­ձակ­ման։ Ար­ցախ­ցի­ներ, Աստ­ծու և Նի­կո­լի վրա կա­րող եք հույս դնել, բայց ինք­ներդ չս­խալ­վեք։ Աստ­ված եր­կն­քում է, Նի­կո­լը` Երևա­նում, իսկ դուք` միշտ ճա­կա­տի ա­ռա­ջին գծում, ձեր թի­կուն­քում` հայ­րե­նիքն ու ազ­գա­յին սր­բու­թյուն­նե­րը, ձեր հայ­րե­րի ու պա­պե­րի գե­րեզ­ման­նե­րը։
Ի­մաս­տա­վո­րե­լով Ար­ցա­խի ընտ­րու­թյուն­նե­րը` այ­նուա­մե­նայ­նիվ մտած­մուն­քի մեջ ես ընկ­նում. Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նից ոնց որ թե դժ­գոհ էին ԼՂՀ-ում։ Թե­կուզ ոչ բո­լո­րը, բայց մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը։ Ո՞վ էր բո­լոր տե­սան­կյուն­նե­րից այդ­քան ու­ժեղ այն ծպ­տյալ ան­ձը, ո­րը միան­գա­մից փո­խեց ար­ցախ­ցի­նե­րի տրա­մադր­վա­ծու­թյու­նը։ Երկ­րորդ հարց. ին­չու՞ ան­տես­վե­ցին ռազ­մա­ճա­կատ­նե­րի ըն­թա­ցիկ օ­պե­րա­տիվ ի­րադ­րու­թյու­նը և այն գոր­ծո­նը, որ ա­նո­րո­շու­թյան ու ա­պա­գա զա­նա­զան «հա­մայ­նա­վա­րակ­նե­րի» պայ­ման­նե­րում հան­րա­պե­տու­թյանն անհ­րա­ժեշտ էր զին­վո­րա­կան ղե­կա­վար, ոչ թե քա­ղա­քա­ցիա­կան անձ։ Կեղ­ծի­քը ձանձ­րաց­րել է. ան­հա­մո­զիչ են բո­լոր այն վկա­յա­կո­չում­նե­րը, թե հենց Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյանն է այ­սօր մարմ­նա­վո­րում «նոր Ար­ցա­խը» (ինչ­պես Երևա­նում է տա­րած­վում փա­շի­նյա­նա­կան «նոր Հա­յաս­տան» ար­տա­հայ­տու­թյու­նը»)։ Հա­րու­թյու­նյանն ակն­հայ­տո­րեն Ար­ցա­խի ա­պա­գան չէ, այլ «հին Ար­ցա­խի» ար­ձա­գանքն է։ Ա­սենք, հան­րա­պե­տու­թյու­նը տաս­նյակ տա­րի­ներ ապ­րում է սահ­մա­նա­փակ ռազ­մա­կան կար­գու­կա­նո­նի պայ­ման­նե­րում, այլ բան այս­տեղ չես գտ­նի, նույ­նիսկ ե­թե Երևա­նից Ար­ցախ ու­ղար­կես Հա­յաս­տա­նի «ԼԳԲՏ հան­րու­թյան» 10 հա­զար ան­դա­մի։ Միևնույն է, Ստե­փա­նա­կեր­տում հար­կա­վոր են այն­պի­սի մար­դիկ, ո­րոնք քիչ թե շատ ծա­նոթ են պա­տե­րազ­մին և գի­տեն, թե ինչ է պետք ձեռ­նար­կել ա­ռա­ջին հեր­թին, ե­թե կեղծ Ադր­բե­ջա­նը մի ան­գամ էլ փոր­ձի «լու­ծել հայ­կա­կան հար­ցը»։ Հա­յաս­տան­ցի ե­րի­տա­սարդ ժխ­տո­ղա­կան­նե­րը, ո­րոնք նույ­նիսկ չգի­տեն, օ­րի­նակ, թե պատ­վիր­ված սպա­նու­թյուն­նե­րի մի­ջո­ցով 90-ա­կան­նե­րին որ­քան մարդ է ոչն­չաց­րել Փա­շի­նյա­նի կուռ­քի` ՀՀՇ-ի պա­րագ­լուխ Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նի վար­չա­կար­գը, պի­տա­նի չեն նույ­նիսկ 10 բնա­կիչ ու­նե­ցող գյուղ ղե­կա­վա­րե­լու, ուր մնաց, թե ղե­կա­վա­րեն մի հան­րա­պե­տու­թյուն, ո­րը կանգ­նած է Հայ­կա­կան պաշտ­պա­նու­թյան ա­ռաջ­նագ­ծում։ Ե­րի­տա­սարդ ժխ­տո­ղա­կան­նե­րը չգի­տեն ան­գամ, թե 90-ա­կան­նե­րին Հա­յաս­տա­նում քա­նի հա­րյուր հա­զար մարդ ոչ թե հաց էր ու­տում, այլ հա­ցի ծաղր, ո­րի հա­մար դեռ ժա­մե­րով էլ պի­տի հերթ կանգ­ներ, և ո­րը տր­վում էր կտ­րո­նով։ Եվ նրանց ին­չի՞ն է պետք դա ի­մա­նա­լը։ Այդ ե­րի­տա­սարդ ժխ­տո­ղա­կան­նե­րը վա­ղը Ե­ղեռ­նը ևս չեն հի­շի, փո­խա­րե­նը ապ­րի­լի 25-ին ու­րախ ու պա­րե­լով կն­շեն «քա­ղա­քա­ցու օ­րը»։ Մի՞­թե այդ­պես չէ։ Ազ­գին դա­վա­ճա­նելն այդ­պես էլ է լի­նում. էլ ինչ­պե՞ս կա­տա­րել թուր­քե­րի և նրանց հո­վա­նա­վոր­նե­րի պատ­վե­րը, ինչ­պե՞ս ի­ջեց­նել ապ­րի­լի 24-ի նշա­նա­կու­թյու­նը հա­յու­թյան գի­տակ­ցու­թյան մեջ գո­նե Հա­յաս­տա­նում։
Այ­նուա­մե­նայ­նիվ վե­րա­դառ­նանք Ար­ցա­խի ընտ­րու­թյուն­նե­րին։ Ինչ ա­սես կար­դա­ցինք սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րում նա­խընտ­րա­կան շր­ջա­նում։ Մտա­ծում էինք` ո­չինչ, փո­ղո­ցա­յին, գա­վա­ռա­բար հաս­կաց­ված նա­խընտ­րա­կան քա­րոզ­չու­թյուն է ըն­թա­նում։ Ընտ­րու­թյուն­նե­րը կանց­նեն, հուզ­մունքն ու աղմ­կա­րա­րու­թյու­նը կհան­դարտ­վեն, մար­դիկ ուշ­քի կգան։ Հի­մա նա­յում ես, ու պարզ է դառ­նում, որ` չէ. «Ար­ցա­խում թո­հու­բո­հի» պատ­վի­րա­տուն չի հրա­ժար­վել իր դա­վա­ճա­նա­կան մտադ­րու­թյու­նից։ Ա­վաղ, ինչ­պես Հա­յաս­տա­նում, այն­պես էլ Ար­ցա­խում հա­սա­րակ ժո­ղո­վուրդն է­ժա­նա­գին ձևե­րով և է­ժան խոս­տում­նե­րով խաբ­ված է։ Թե նրանց ինչ կեղծ դրախ­տի են ներ­կա­յաց­րել քա­րո­զիչ­նե­րը, չգի­տենք։ Բայց ես` սույն տո­ղե­րի հե­ղի­նակս, մի խնդ­րան­քով եմ դի­մում մեր ար­ցախ­ցի եղ­բայր­նե­րին ու քույ­րե­րին. կար­դա­ցեք, թե ապ­րի­լի 9-ին, դի­մե­լով աշ­խար­հին, ինչ է ա­սել Ար­ցա­խի հարևան երկ­րի ա­ռաջ­նոր­դը։ Այդ խոս­քը նաև ձեզ է վե­րա­բե­րում, ար­ցախ­ցի­ներ։ «Ողջ կո­մու­նիզ­մը, արևմտյան ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյու­նը և ա­զա­տա­կան ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյու­նը, ո­րոնք տի­րում են աշ­խար­հում, ի­րենց հա­վակ­նու­թյուն­նե­րով մարդ­կու­թյա­նը չեն հասց­րել խա­ղա­ղու­թյան ու փր­կու­թյան,- հայ­տա­րա­րել է Ի­րա­նի հոգևոր ա­ռաջ­նորդ, ա­յա­թո­լահ Խա­մե­նեին։- Մարդ­կա­յին հա­սա­րա­կու­թյու­նը խա­ղա­ղու­թյու­նը չի զգում, չնա­յած գի­տա­կան բո­լոր նվա­ճում­նե­րին և կեն­սա­կեր­պի փո­փո­խու­թյուն­նե­րին։ Չնա­յած այդ­պի­սի ա­ռա­ջըն­թա­ցին, մարդ­կու­թյու­նը պայ­քա­րում է հի­վան­դու­թյուն­նե­րի, ան­բա­րո­յա­կա­նու­թյան, մեղ­քե­րի, ա­նար­դա­րու­թյան և խտ­րա­կա­նու­թյան դեմ։ Ար­դյուն­քում մարդ­կու­թյու­նը դար­ձել է իշ­խա­նու­թյան կող­մից գի­տու­թյան շա­հա­գործ­ման զո­հը»։ Ի­հար­կե, ա­յա­թո­լա­հը խո­սում է կո­րո­նա­վի­րու­սի և հա­մայ­նա­ճա­րա­կի մա­սին, ո­րով­հետև ա­պա­ցուց­ված է, որ COVID-19-ը ստեղծ­վել է ար­հես­տա­կա­նո­րեն, ընդ ո­րում` ԱՄՆ-ում։ Հե­տո նա պա­տա­հա­բար չի հայ­տա­րա­րել, որ կո­րո­նա­վի­րու­սի տա­րա­ծու­մը քն­նու­թյուն է կա­ռա­վա­րու­թյուն­նե­րի ու եր­կր­նե­րի հա­մար։ Այ­նու­հետև ա­յա­թո­լահն ան­ցել է Արևմուտ­քի ի­րա­վի­ճա­կի վեր­լու­ծու­թյա­նը։ «Այն, ինչ կա­տար­վել է Արևմուտ­քում, Եվ­րո­պա­յում և ԱՄՆ-ում, ցու­ցադ­րել է նրանց դաս­տիա­րա­կու­թյան ար­գա­սի­քը։ Խա­նութ­նե­րը լց­ված, զեն­քի հա­մար հեր­թի կանգ­նած և տա­րեց­նե­րի ու հաշ­ման­դամ­նե­րի բուժ­մանն ու­շադ­րու­թյուն չդարձ­նող մար­դիկ դրսևո­րում են այս շր­ջա­նում արևմտյան հա­սա­րա­կու­թյուն­նե­րում ըն­դուն­ված վար­քը,- ըն­դգ­ծել է Ի­րա­նի գե­րա­գույն ա­ռաջ­նոր­դը։- Դա արևմտյան այն կա­ռա­վա­րիչ­նե­րի քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ու փի­լի­սո­փա­յու­թյան հետևանքն է, ո­րոնք գոր­ծադ­րում են մա­տե­րիա­լիզ­մը և, որ­պես կա­նոն, ա­թեիզ­մը։ ԱՄՆ-ի սե­նա­տոր­նե­րից մեկն Ա­մե­րի­կա­յի ներ­կա­յիս ի­րա­վի­ճա­կը բնու­թագ­րել է որ­պես «վայ­րի արևմուտք», բայց երբ մենք ենք ա­սում, որ Արևմուտ­քում առ­կա է վայ­րե­նու­թյան ո­գին, ո­մանք փոր­ձում են դա ժխ­տել»։ Նա մարդ­կա­յին հա­սա­րա­կու­թյա­նը միաս­նու­թյան կոչ է ա­րել, որ­պես­զի հաղ­թա­հար­վի աշ­խար­հի մե­ծա­միտ ու­ժե­րի ստեղ­ծած ա­նար­դա­րու­թյու­նը, և մար­դիկ հա­վա­տա­րիմ մնան աստ­վա­ծա­յին կա­ռա­վար­մա­նը` հաս­նե­լու հա­մար իս­կա­կան ար­դա­րու­թյան։ Ա­յա­թո­լա­հը նշել է, որ միաս­նու­թյու­նից բա­ցի, ար­դա­րու­թյան հաս­նե­լու և աշ­խար­հի փր­կու­թյան հա­մար կարևոր են այն ջան­քե­րը, ո­րոն­ցից է Ա­մե­նա­զոր Աստ­ծու նշա­նա­կած Փրկ­չի գա­ղա­փար­նե­րին հետևե­լը։
Նրանք, ով­քեր Ար­ցա­խում քա­րոզ­չու­թյուն էին ա­նում հօ­գուտ այս կամ այն չա­փով Հա­յաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թյան հետ կապ­ված ան­ձանց, ա­վաղ, հենց այն հան­ցա­վոր շր­ջա­նակ­ներն են, ո­րոնք «սպա­սար­կում» են «ողջ կո­մու­նիզ­մի», «արևմտյան ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան» կամ «ա­զա­տա­կան ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան» շա­հե­րը։ Այժմ հաս­կա­նա­լի է, թե մենք ին­չու չենք կար­ծում, որ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նին Ար­ցա­խի նա­խա­գահ ընտ­րե­լը քվեար­կու­թյուն է հօ­գուտ ոչ թե ա­պա­գա, այլ «հին» Ար­ցա­խի, ո­րը տաս­նա­մյակ­նե­րով կողմ­նո­րոշ­ված է ե­ղել դե­պի Արևմուտք, այ­սինքն` դե­պի Ա­նաստ­վա­ծու­թյան հա­սա­րա­կու­թյուն։ Բայց չէ՞ որ հար­կա­վոր է Հոգևոր ու­ժի հա­սա­րա­կու­թյուն` բազ­մա­պատ­կած ռազ­միկ­նե­րի հա­սա­րա­կու­թյամբ։ Եվ ոչ թե` նյու­թա­պաշտ չար­չի­նե­րի։
Եվ վեր­ջի­նը։ Երբ գե­նե­րալ Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նը դի­մում է Ար­ցա­խի կա­ռա­վա­րու­թյա­նը ընտ­րու­թյուն­նե­րը հե­տաձ­գե­լու և քա­ղա­քա­կան գոր­ծու­նեու­թյան ո­րոշ սահ­մա­նա­փա­կում­ներ մտց­նե­լու կո­չով, ա­պա գործ­նա­կա­նում բո­լո­րը, օ­րի­նակ` Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի և Մա­սիս Մա­յի­լյա­նի կողմ­նա­կից­նե­րը, հրճ­վում էին. ը­հը, Բա­լա­սա­նյա­նը գի­տի, որ ար­դեն պարտ­վել է և ու­զում է խու­սա­փել «խայ­տա­ռա­կու­թյու­նից»։ Եվ ա­հա ընտ­րու­թյան երկ­րորդ փու­լից հե­տո Մա­յի­լյանն ին­քը հան­կարծ սկ­սեց հա­մա­րյա պա­հան­ջել, որ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը չե­ղար­կեն քվեար­կու­թյան երկ­րորդ փու­լը։ Իսկ ի՞նչն էր խան­գա­րում Մա­յի­լյա­նին, ե­թե նա այդ­քան խե­լա­ցի է և հո­գում է Ար­ցա­խի ժո­ղովր­դի ա­ռող­ջու­թյան մա­սին, որ նա միա­նար Բա­լա­սա­նյա­նի կո­չին, ո­րը հն­չեց­վել էր մար­տի 31-ից շատ ա­ռաջ։ Հպար­տու­թյու­՞նը։ Կամ սե­փա­կան հաղ­թա­նա­կում հա­մոզ­ված լի­նե՞­լը։ Այդ առ­թիվ` հարց Մա­յի­լյա­նին. իսկ ո՞վ էր նրան հա­վա­տաց­րել, որ հենց նա` Մա­յի­լյանն է հաղ­թե­լու ընտ­րու­թյուն­նե­րում։ Ար­ցա­խը նոր նա­խա­գահ ու­նի, Ար­ցա­խի նախ­կին արտ­գործ­նա­խա­րար (2017 թ. սեպ­տեմ­բե­րից), գու­ցե Դուք վեր­ջա­պես բա­ցե՞ք Ձեր խա­ղաթղ­թե­րը։ Մա­նա­վանդ որ Ար­ցա­խի պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կի նախ­կին գլ­խա­վոր հրա­մա­նա­տար Սամ­վել Բա­բա­յա­նը ընտ­րու­թյան երկ­րորդ փու­լի հա­մար Ձեզ փաս­տո­րեն զր­կեց օ­ժան­դա­կու­թյու­նից. և Դուք միայն այդ ժա­մա­նակ հաս­կա­ցաք, որ Դուք և Ձեր փոք­րա­թիվ (բայց ճչան) կողմ­նա­կից­նե­րը չեք հաղ­թի։ Թե՞ կլռեք այն հույ­սով, որ Ար­ցա­խի նախ­կին վար­չա­պե­տը Ձեզ կվե­րա­դարձ­նի ԱԳ նա­խա­րա­րի ա­թո­ռը։ Այս­տեղ ինչ­պե՞ս չա­սես. Ար­ցա­խի տիկ­նայք և պա­րո­նայք, ժա­մա­նա­կը չէ՞, որ մտա­ծեք Ան­մահ Հո­գու մա­սին, «Ա­մե­նա­զոր Աստ­ծու նշա­նա­կած Փրկ­չի ի­դեալ­նե­րին հետևե­լու» մա­սին, ինչ­պես ողջ աշ­խար­հին կոչ էր ա­նում Ար­ցա­խի հարևան երկ­րի ղե­կա­վա­րը։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Դիտվել է՝ 8931

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ