ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Ստորագրեի՞ն՝ ինչ կլիներ

Ստորագրեի՞ն՝ ինչ կլիներ
04.02.2014 | 00:20

Չորս օր է մնացել օլիմպիադայի մեկնարկին, սակայն աշխարհի ուշադրությունը ոչ թե Սոչիի, այլ Մայդանի վրա է կենտրոնացած, իսկ այնտեղ իրավիճակը հանգուցալուծվելու միտումներ չի դրսևորում: Եթե չասենք՝ հակառակը: Յանուկովիչը «բյուլետենի» մեջ է: Ազարովը հրաժարական է տվել: Կլիչկոն ու մյուս ընդդիմադիրները հանդիպում են Քերիի հետ: Քերին նրանց ասում է` ի՞նչ եք անում էդ Ռուսաստանի տված 15 միլիարդը, մենք ենք ձեզ 15 միլիարդ տվողը, եթե ՈՒկրաինայի կուրսը կարողանաք փոխել դեպի Եվրոպա: Կլիչկոն ու ընդդիմադիրները վերադառնում են Մյունխեն, ողջ ՈՒկրաինայով մեկ սկսում աշխարհազոր հավաքել` պայքարելու Յանուկովիչի դեմ: Ոչ անհայտ, էքսցենտրիկ Ռոգոզինը չի դիմանում, առաջարկում է Քերիին` մի հատ էլ Վերա Սերդյուչկայի հետ հանդիպել: Եվրոպան ընթրիքի չի կանչում Պուտինին: Ռուսաստանը Սևաստոպոլում կազմակերպում է արագ դասընթացներ` ինչպես պայքարել ընդդիմադիրների դեմ, որ վերջիններս նաև Սևաստոպոլի գերատեսչական շենքերը չգրավեն, ոտքի է հանում կազակներին… Ամբողջը չես թվի:
ՈՒկրաինայում «ոչ պատերազմ-ոչ խաղաղություն» այս վիճակը երկար չի կարող շարունակվել: Միջազգային «հանրությունը» շատ պինդ է բռնել Ռուսաստանի և ՈՒկրաինայի օձիքից և բաց չի թողնում: Այդ մասին են ազդագրում ոչ միայն Ռուսաստանում` ռուբլու արժեզրկման «հետ» տեղի ունեցող «գործընթացները», այլև Արևմուտքից հնչող հայտարարությունները, որ դա դեռ սկիզբն է, օրակարգում է նավթի գների անկման «գործընթացը», գումարած սկսվող բողոքի ակցիաները Մոսկվայում` ի պաշտպանություն Մայդանի:
Միջազգային «հանրության» ոսկերչական աշխատանքը տալիս է իր պտուղները. օլիմպիադան դարձել է այն զսպաշապիկը, որ հագցրել են Ռուսաստանին, ու վերջինս որևէ կտրուկ քայլ այս պահին չի կարողանում անել: Իսկ Յանուկովիչը, ինչպես ասացինք, հիվանդ է: Ավելին, նախորդ օրը լուրեր էին շրջանառվում, թե Յանուկովիչին տեղափոխել են վերակենդանացման բաժանմունք: «Օբյեկտի՞վ», թե՞ «սուբյեկտիվ» պատճառներով, պարզ չէ, այնուհանդերձ, Յանուկովիչին խաղից հանելը այս պահին, ինչպես ասում են, վերջը կլինի, եթե կողմերը չցանկանան այդ գործընթացը վերածել «օդ բաց թողնելու» բարի կամքի` նոր ընտրությունների հարցը «նոր սեղանի» շուրջ լուծելու համար:
Իսկ որ նման կամք գերխաղացողները, հատկապես Արևմուտքը, չունեն, ինքնին տեսանելի է անզեն աչքով, ու պատճառներն էլ խիստ հասկանալի են: ՈՒկրաինան միշտ եղել է գունավոր հեղափոխությունների նախահայրենիք-օրրանը. հիշենք, որ հենց այնտեղից սկսվեց «նարինջների» հեղափոխությունը, որը հետագայում վերածվեց «վարդերի», «կակաչների», «ուղտերի» հեղափոխությունների: Այդ ՈՒկրաինայում են պատրաստվում, տիրաժավորվում, «արտահանվում», «ներդրվում» բոլոր կարգի արևմտյան, հեղափոխական քաղտեխնոլոգիաները: Այնպես որ, ոտքի կանգնած Բժեզինսկին, Քլարկը, Էշթոնը… միլիմետրի նահանջ չեն կատարելու Մայդանից:
ՈՒ թե Մեծ Մերձավոր Արևելքում` արաբական աշխարհում, լուծվում էր նախ և առաջ տնտեսական` նավթի, էներգառեսուրսների հարց, ապա քրիստոնեական ՈՒկրաինայում բացառապես քաղաքական «ռուլետկան» է խաղարկվում, որն էլ բանալի կդառնա ինչպես Ռուսաստանի, այնպես էլ նույն Մեծ Արևելքի համար՝ այնտեղ բաց մնացած խնդիրները լուծման տանելու, որպես «հաղթած» կողմ: Այդպիսով, ՈՒկրաինայի «փոփոխությամբ» վերաձևելով աշխարհի քարտեզը: Ի դեպ, Արևմուտքը պլանավորել էր դա անել «սիրով»` ասոցացման համաձայնագրով: Փաստորեն չստացվեց: Հիմա անում է, ինչպես կարող է:
Իսկ դուք ասում էիք` փոքրիկ, իր ողջ ռեսուրսները Ռուսաստանին «բաշխած» Հայաստանն ինչո՞ւ չստորագրեց այդ չարաբաստիկ ասոցացման համաձայնագիրը: Չեն ստորագրում, չեն պրծնում (տե՛ս ՈՒկրաինան), ստորագրեի՞ն՝ ինչ կլիներ:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1530

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ