Ես խոնարհվում եմ երկակի խաղեր խաղալու Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ունակության առջև: Լուրջ եմ ասում` մարդը իդեալական կերպով բաշխել է դերերը` իրեն անհասկանալիորեն «այլընտրանք» հռչակած (այդպես էլ չհասկացա` ում են այլընտրանք, ու ինչ քաղաքական կատեգորիա է դա, առհասարակ) ԲՀԿ-ի օլիգարխ առաջնորդի գրպանը մտնելու համար գործուղել է ՀԱԿ համակարգող Լևոն Զուրաբյանին, իսկ ՀԱԿ-ի դեմքը փրկելու ծանր առաքելությունը թողել է Նիկոլ Փաշինյանի ուսերին: Երկուսն էլ, կարծես թե, լավ էլ գլուխ են բերում իրենց առջև դրված խնդիրները: Դե, նորելուկ այլընտրանքի մասին էլ չեմ ասում: 4 տարի իշխանական կոալիցիայի կազմում լինելուց հետո երկրում տիրող ծանր սոցիալ-տնտեսական պայմանների համար պատասխանատվությունից ձեռքերի կտրուկ լվացումը, կարծում եմ, գերբնական լվացքի պարագաներ է պահանջում (դժվար թե միայն «լվացքի փոշիով» սահմանափակվեն):
Նանա ԳՆԴՈՅԱՆ
Հ. Գ.- Եվ այս ամենի արդյունքում տուժում է ժողովուրդը, քանի որ, ընկնելով քաղաքական խաղերի հետևից, մեր հարգարժան գործիչները մոռանում են զբաղվել երկրի հիմնական խնդիրներով, այն է` ՀՀ միջին վիճակագրական քաղաքացու սոցիալական վիճակի բարելավմամբ։