Հնդկաստանի մայրաքաղաք Նյու Դելիում տաքսիների վարորդների զգալի մասը ... հայեր են, որոնք չգիտեն քաղաքը և հաճախորդների հետ փորձում են շփվել բացառապես հայերեն, երբեմն` կիսատ-պռատ ռուսերեն լեզվով:
Ի՞նչ եք կարծում. հնարավո՞ր է նման երևույթ:
Հնդիկներն իրենց երկրում պարտավոր չեն հայերեն կամ կիսատ-պռատ ռուսերեն լեզվով հաղորդակցվել: Փոխարենը` Հնդկաստանում աշխատող ցանկացած անձ պարտավոր է իմանալ և հարգել Հնդկաստանում պետական կարգավիճակ ունեցող լեզուներից մեկը: Ի դեպ, լեզուների այդ ցանկում բացակայում է հայերենն ու կիսատ-պռատ ռուսերենը:
Այժմ վերադառնանք Հայաստան:
Նկարում պատկերված է Հնդկաստանից Հայաստան գաղթած քաղաքացի: Վերջինս ապրում է Երևանում և Yandex-ի տաքսի է վարում: Նա չգիտի քաղաքը, խոսում է բացառապես հնդկերեն, երբեմն` կիսատ-պռատ անգլերեն լեզվով: Հայաստանում ապրող հայերը պարտավոր չեն հնդկերեն կամ կիսատ-պռատ անգլերեն լեզվով հաղորդակցվել: Փոխարենը` մեր երկրում աշխատող օտարերկրյա ցանկացած քաղաքացի պարտավոր է իմանալ և հարգել ՀՀ պետական լեզուն:
Իրավիճակն այսպիսին է` Երևանում գտնվող Հնդկաստանի քաղաքացիները , որոնք Յանդեքս տաքսի են վարում, ոչ միայն չգիտեն քաղաքը, այլև` հայաստանցի հաճախորդների հետ փորձում են հաղորդակցվել վերջիններիս համար անհասկանալի լեզուներով: Արդյունքում` իմաստազրկվում է տաքսի ծառայության գոյությունը և պղծվում է Հայաստանի խորհրդանիշերից մեկը:
Իրավիճակի միակ պատասխանատուն ՀՀ իշխանությունն է, որը չի վերահսկում և ոչ մի ոլորտ:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ