Չչարանաք ու չնեղսրտեք ձեր բնակավայրերում այս օրերին հաստատված արցախահայության հնարավոր վերաբերմունքից։ Տունն ու տեղներդ տաք նստած, ամուսին ու երեխա պինդ գրկած՝ չշտապեք պիտակավորել ու բամբասել այդ մարդկանց։ Իրենք մե՜ծ ողբերգության միջով են անցել ու անցնում, իրենք հազարամյակներով էդ հողի վրա ապրած իրենց պապերի տունն են կորցրել, գերեզմաններ են կորցրել, իրենց հարազատին են կորցրել այդ հողի համար մղված պայքարներում։ Ու հիմա մազապուրծ փրկվել են։
Իրենք կարող են մի բան ավել ասել, մի բան պակաս։ Պետք չի դա մատի փաթաթան արած էստեղ-էնտեղ ստատուսներ գրել, բամբասել, թե ինչեր են ասել ձեզ հանդիպած արցախցիները։
Եթե դուք էլ կողքից ականատես լինեք նման դեպքերի, մոտեցեք, միջամտեք, կանխեք էդ թշնամանքը։ Բացատրեք դիմացինին, որ էդ մարդը ոչ իր հացին էր մնացել, ոչ էլ՝ ջրին։ Էդ մարդն ամեն ինչ էլ ուներ, բայց Հայաստանի օրվա իշխանությունները հայրենազրկեցին նրան ու դարձրին գաղթական։
Նորից եմ խնդրում՝ հանդուրժող ու ըմբռնող եղեք մեր հայրենակիցների նկատմամբ։ Իրենք էնպիսի ողբերգություն են ապրում հիմա, որ կողքից մեկ տոկոս անգամ չեք կարող պատկերացնել։
Արամ Գևորգյան