2021 թվականի ապրիլի 21-ն էր։ Գույժի պես տեղեկացրին, որ ՀՀ ՊՆ համալիրի բոլոր` երեք հսկիչ֊անցագրային կետերի (հակ) մուտքերն արգելափակել են 2020 թվականի 44-օրյա պատերազմում զոհված զինծառայողների ծնողները` արդարացի պահանջելով իրենց հարազատների դիակները։ Եվ պարզ չէ, թե երբ կբացեն։

Ճակատագրի բերումով նրա կյանքը բաժանվել է երկու խոշոր շրջանի։ Առաջինն ըստ էության երկրի անվտանգային համակարգում ծառայության շրջափուլն էր, երկրորդը՝ տնտեսության ոլորտում գործունեության ծավալումը նույնքան հաջողված հետագծով, որտեղ ակնհայտորեն իրենց զգացնել տվեցին գործունեության առաջին շրջանում կուտակած փորձն ու ստեղծած կապերը։ Ո՞վ էր, ո՞վ է այդ մարդը, ում անունը համակարգի նախկին ու ներկա աշխատակիցներն արտաբերում են ակնհայտ ակնածանքով ու ձգվածությամբ։

Հայաստան բռնատեղահանված, հատկապես Երևանում հանգրվանած արցախցիների մեծ մասի կացությունը օրեցօր վատթարանում է. նրանք առանց աշխատանքի են ու տանելի եկամտից զուրկ, տրամադրված փոքրիկ կացարաններն իրականում ճարահատ մարդկանց համար են, իսկ ովքեր սկզբից՝ անցած տարվա հոկտեմբերին ստիպված են եղել վարձել միանգամից թանկացած բնակարաններ, այսօր դռնեդուռ փնտրում են էժան տեղեր:

Հայաստանյան կառավարիչների թյուրքական պրոպագանդայի ֆոնին շատ հաճախ են հասարակ մարդիկ ընկնում փաշինյանական թակարդների մեջ՝ չկարողանալով զանազանել թացը չորից։ Հաճախ այդ ամենը Փաշինյանն ու իր հակապետական թիմն օգտագործում են համապատասխան դոզավորում ապահովելու նպատակով՝ այդ կերպ երկարացնելով սեփական իշխանության կյանքը...

Երևանի քաղաքապետ Ավինյան Տիգրանը, ով ի պաշտոնե պետք է աջակցի զորահավաքի ու զորակոչի իրականացմանը, չի ծառայել ՀՀ ԶՈՒ-երում։

Մենք պարտավոր էինք հրճվելու, որ դեռ ռուսին հետաքրքիր է Հայաստանի այս մի կտոր տարածքը։ Այդ հետաքրքրությունը մեր ապահովության, լինելիության երաշխիքն է։

Մեկ հոգին, իր շքախմբի մի քանի անդամներով, ճակատագրական որոշումներ է կայացնում ողջ պետության ու ժողովրդի համար և անունից։ Թեև դա կոչվում է պաշտոնական Երևանի տեսակետ, սակայն նրա լեգիտիմ հիմքերը խոցելի են մեկ պարզ պատճառով. թիմը եկել է իշխանության այլ ծրագրով և իրականացնում է լրիվ հակառակը...

2008-ի մարտի 1-ին ՀՀ-ում տեղի ունեցավ «գունավոր հեղափոխության» առաջին փորձը՝ генеральная репетиция-ն, որին այն ժամանակվա պետությունը կարողացավ դիմագրավել...

Այս իշխանության ցանկացած հայտարարություն նոր իրականություն է ստեղծում՝ նախորդից ավելի վտանգավոր ու ավելի ռիսկային։ Հենց հրահանգը եղավ, լարած տիկնիկի նման բոլորը սկսեցին խոսել «Զվարթնոցից» ռուսների դուրսբերման մասին։ Այստեղ հարցն օդանավակայանը չէ։ Պայմանագրով ռուսները պահում են ԱՊՀ սահմանները, մասնավորապես՝ Թուրքիայի հետ սահմանը։ Եվ շատ հավանական է, որ նիկոլա-ալենական արկածախնդրությանը ռուսները պատասխանեն շատ հանգիստ. եթե պնդում եք, ապա ոչ մի խնդիր, և ոչ միայն «Զվարթնոցից» ենք դուրս գալիս, այլև՝ մյուս սահմաններից։

Նեպեսով Գուրբանմիրատ Բազարբայի ( «Բասմաչ», «Թուրքմեն»)