Չկա քաղաքական առաջնորդություն

Ժողովրդին կոչ անել դուրս գալ ու երկրում քաղաքական փոփոխություններ իրականացնել՝ նույնն է ինչ ժողովրդին կոչ անել ջոկատներ կազմել ու գնալ պատերազմ հաղթել։

Պատերազմը վարում և հաղթում են ռազմաքաղաքական կառավարիչները, իհարկե՝ ժողովրդի միջոցով, բայց ոչ երբեք ժողովրդի առաջնորդությամբ։ Միջոց և Առաջնորդել հասկացությունները պետք է տարբերել։

Այս նույն կերպ ժողովուրդը, առանց քաղաքական առաջնորդության, ինքն իրենով քաղաքական գործոն լինել չի կարող։ Հավաստիացնում եմ ձեզ՝ ժողովուրդը հենց այս պահին էլ պատրաստ է լինել երկրում փոփոխություններ բերելու միջոց՝ չկա քաղաքական առաջնորդությունը։

Մենք ապրում ենք հասարակական-քաղաքական խոր ճգնաժամ։ Կան 100-ից ավելի կուսակցություններ, բայց իրավիճակին ադեկվատ՝ զրո քաղաքական միտք։ Իրենց քաղաքական գործիչ համարողները ժողովրդին առաջարկում են դուրս գալ փողոց՝ առանց քաղաքական օրակարգի։ Հետպատերազմյան բոլոր նման փորձերը ցույց տվեցին, որ դա, գոլորշի բաց թողնելուց զատ, այլ բանի չի ծառայում։

Վահրամ Մարտիրոսյան

Մեկնաբանություններ