«Մեր կատակերգասեր ժողովուրդը կորցրել է իր հեղինակին. կինո կա, հեղինակ չկա»

«Կինոն քանակական առումով գուցե և առաջընթաց է ապրել, բայց որակական առումով երկրում դեգրադացիա է տիրում, ինչի պատճառը դելետանտիզմն է»,- լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց կինոռեժիսոր ԷԴԳԱՐ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԸ, նշելով, որ Հայաստանում կատարվել է սարսափելի բան. մեր կատակերգասեր ժողովուրդը կորցրել է իր հեղինակին. կինո կա, հեղինակ չկա:
Անդրադառնալով irates.am-ի «Ի՞նչ խնդիրներ է առաջ բերում կինոթատրոնների պակասը, ինչը հատկապես նկատելի է «Ոսկե ծիրան» փառատոնի ընթացքում, և ի՞նչ կապ ունի կինոարտադրության զարգացումը կինոթատրոնների շատ ու քիչ լինելու հետ» հարցերին, կինոռեժիսորն ասաց, որ մեծ կապ կա, որովհետև «պրակատ» հասկացողություն չունենք, ապրանքն արտադրում ես, շուկա չկա: «Գիտե՞ք, որ խնդիրը ոչ թե հայկական կինոն է, այլ հայկական կինոյի կտրվածությունը հանդիսատեսից,- նշեց նա:- Հիմնականում ինտելեկտուալ ֆիլմերը դյուրամարս չեն, բայց հանդիսատեսին սովորեցնել է պետք: Դրա համար կա կինոքննադատություն, կինոգիտություն: Բոլոր այդ օղակները պետք է աշխատեն: Այո, մարդն ուզում է պոպ-կորմ ուտի և հռհռա, սեքս տեսնի կամ բռնություն, բայց եթե դու ուզում ես սովորեցնել, քայլ առ քայլ պիտի սովերցնես, այն ինչ արեց Ճգնավորյանը, բենզին վաճառողներին բերեց մեծ դահլիճ ոչ թե Բրուքներով, Սիբելիուսով, այլ Շտրաուսի վալսերով: Նա կգնա տուն, կպատմի, երեխային: Նա մեզ պետք չէ: Նրա երեխան է մեզ պետք: Իսկ այսօր ինձնից հանդիսատես են գողանում»:
Բանախոսի կարծիքով` կրթությունը պետք է սկսվի օջախից: Եթե երեխան տանը ռաբիս է լսում, դժվար է որևէ բան փոխելը հետագայում: «Լավագույն կրկնօրինակումներ անող թռչունը ոչ թե թութակն է այլ` ագռավը,- ասաց Է. Բաղդասարյանը,- սակայն ագռավի ճտին ձվից դուրս գալուց հետո պետք է վերցնել, որ թռչունը չլսի ագռավի կռռոցը, եթե լսի, ամբողջ կյանքում կկռռա»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ