«Շնորհալին, տաղանդավորը զբաղված է սովորելով, քրտնելով, տգետները` դաշտը գրավելով»

«Մոտենում է 2015 թվականը, նոր մտածում են, որ Ցեղասպանության մասին մի ազգային կտավ չունենք: Հայոց ցեղասպանությունը աշխարհին ներկայացնելու համար կինոյից ավելի հզոր լեզու չկա: Առայսօր մենք նման գլոբալ խնդիրների նկատմամբ անտարբեր ենք, բայց պարզվում է, 200 միլիոն դրամ ենք ծախսում մի մյուզիքլի համար, որ նվիրված է Սայաթ-Նովայի 300%ամյակին»,- այսօր «Մենք» ակումբում հրավիրված ասուլիսում ասաց Երևանի թատրոնի և կինոյի ինստիտուտի ռեկտոր ԱՐՄԵՆ ՄԱԶՄԱՆՅԱՆԸ, նշելով որ խաղի կանոններն ուղղակի սարսափեցնող են, երբ իմանում ես բյուջետային ծախսերի աննպատակայնությունը:

Խոսելով փառատոնների դերի մասին, ասաց, որ դրանք ինչ-որ տեղ դաշտն ակտիվացնում են, այլ հարց է, որ չի ծնվում հեղինակային, լայնախոհ կինո, ինչպես, օրինակ, Սոկուրովի «Ֆաուստը»: Սով է, որի կարիքը ինքն առանձնապես զգում է: «Իսկ այ թատերական դաշտում վաղուց մեռել ենք, ուղղակի չեն ասում, որ տրամադրություններս չընկնի,- ընդգծեց բանախոսը,- Ես, Ռուբեն Բաբայանը և թատրոնի մի շարք ղեկավարներ վաղուց ենք դուրս եկել միությունից: Այն օրը զավեշտ էր, կիսադատարկ, սառը դահլիճում նորից ընտրեցին «ցմահ» նախագահ: Մի խումբ մարդիկ դաշտում եղածը մարսելու կամ սեփական ես-ին ծառայեցնելու համար խաբում են և հանրությանը, և լրատվությանը, և հենց թատերական գործիչներին: Ինչի՞ համար են թատերական գործիչները, ի՞նչ խնդիրներ ունեն լուծելու, այդ հարցի փոխարեն ինչ-որ թատրոն ես տեսնում: Այս ամենը տխրեցնում է, որովհետև թատերական դաշտ մեծ իմաստով չունենք, ունենք երկու երեք թատերական հարթակ, որտեղ ազնվորեն ու պրոֆեսիոնալ են աշխատում»: Արմեն Մազմանյանի կարծիքով` կա լավ սերունդ, բայց, ինչպես միշտ, շնորհալին, տաղանդավորը զբաղված է սովորելով, քրտնելով, տգետները` դաշտը գրավելով:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ