Ձեռքերը ժամը մեկ լվանալը օբսեսիվ-կոմպուլսիվ խանգարում է, մարդկանցից ու հասարակական վայրերից վախենալն ագորաֆոբիա է, հիվանդ երևակայելը, երբ երկու անգամ հազացել եք, իպոխոնդրայի նշան է, անընդհատ ծամելը բուլեմիայի հեռավոր ազգականն է և նման է նևրոզի ու կպչուն մտքերի վիճակին՝ գրում է Ավրորա Էկլեն Le Figaro-ում:

Մի քանի շաբաթ բանավիճում են՝ պետության ղեկավարները պետք է լսեն համաճարակաբանների՞ն, թե՞ տնտեսագետներին: Իրականում այդ թվացյալ հակասությունը գոյություն չունի՝ գրում է Կլաուս Խուլվերշայդտը Süddeutsche Zeitung-ում:

«Ին­չո՞վ է պայ­մա­նա­վոր­ված ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կը և ի՞նչ պետք է ար­վի՝ կան­խե­լու հա­մար ճգ­նա­ժա­մը» հար­ցերն ուղ­ղե­ցինք կա­ռա­վար­ման և զար­գաց­ման խոր­հր­դա­տու ԿԱ­ՐԵՆ ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԻՆ։

Շա­տե­րը չեն հա­վա­տում Փա­շի­նյա­նի` նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով (SARS-CoV-2-ով) իր և իր ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րի վա­րակ­ված լի­նե­լու վե­րա­բե­րյալ հայ­տա­րա­րու­թյա­նը, և կար­ծում են, որ նա ստում է:

Երբ ա­մեն օր նա­խոր­դից ա­վե­լի շատ վա­րա­կա­կիր­նե­րի թիվ է հրա­պա­րակ­վում, ու դա հա­րու­ցում է շա­տե­րի զար­ման­քը, ան­կեղծ ա­սած, ես զար­մա­նում եմ այդ զար­մա­ցող­նե­րի վրա։

Հի­շում եք, չէ՞, չե՛ք մո­ռա­ցել, թե «թավ­շյա հե­ղա­փո­խու­թյուն» կոչ­վա­ծից գրե­թե ան­մի­ջա­պես հե­տո ՀՀ նա­խա­գահ Ար­մեն Սարգ­սյա­նի հրա­վե­րով Հա­յաս­տան այ­ցե­լած հռ­չա­կա­վոր եր­գիչ և միա­սե­ռա­կան Էլ­թոն Ջո­նը, ո­րին, նա­խա­գա­հի հետ, իր տիկ­նոջ հետ պա­տիվ տվեց նաև ՀՀ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, ինչ ա­սաց այս­տեղ միա­սե­ռա­կան­նե­րի հա­մար դրա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի վե­րա­բե­րյալ:

Ծն­վել եմ Երևա­նում՝ Պլա­նի գլ­խի հի­վան­դա­նո­ցի ծնն­դա­տա­նը, ան­ցյալ դա­րի կե­սե­րին՝ ինչ­պես ըն­դուն­ված էր ար­ձա­նագ­րել խոր­հուրդ­նե­րի երկ­րում, ծա­ռա­յո­ղի ըն­տա­նի­քում: Չգի­տեմ, հե­ղա­փո­խա­կան բա­րե­փո­խու­թյուն­նե­րի ար­դյուն­քում ծա­ռա­յող­ներ հա­սա­րա­կու­թյան մեջ պահ­պան­վել են, թե իս­պառ վե­րա­ցավ սո­ցիա­լա­կան պատ­կա­նե­լու­թյան այդ տե­սա­կը՝ տե­ղը զի­ջե­լով տե­րե­րին:

Այս օ­րե­րին կա­ռա­վար­ման օ­ղակ­նե­րը հայ­տն­վել են բա­վա­կան բարդ ի­րա­վի­ճա­կում. պե­տա­կան գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րում շատ են վի­րու­սա­կիր­նե­րը։

Ամիսներ առաջ քաղաքացի Վաղարշակ Մարտիրոսյանը, ով իրեն համարում է տրանսգենդեր կին և իրեն կոչում է Լիլիթ Մարտիրոսյան, Ազգային Ժողովի ամբիոնից մարդու իրավունքներին նվիրված լսումների ժամանակ հայտարարություն էր արել, որը հանրության շրջանում լուրջ բողոքի ալիք բարձրացրեց, իսկ լրատվամիջոցների կողմից սուր քննադատության արժանացավ, որով Լիլիթ Մարտիրոսյանը դատի տվեց չորրորդ իշխանությանը՝ հրապարակային ներողություն խնդրելու պահանջով:

Դի­վա­նա­գետ չեմ, բայց լիա­հույս եմ, որ ՀՀ ար­տա­քին գոր­ծե­րի նա­խա­րա­րու­թյունն օ­րեն­քով սահ­ման­ված կար­գով և չար­գել­ված ե­ղա­նա­կով անխ­տիր բո­լոր մի­ջազ­գա­յին հար­թակ­նե­րում կբարձ­րա­ձայ­նի հարևան երկ­րի ա­ռա­ջին դեմ­քի մա­կար­դա­կով հն­չեց­րած այն քա­ղա­քա­կան հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի մա­սին, որ չկա Ար­ցա­խի հարց, կա Ազր­բե­ջա­նի հարց: Կամ աշ­խար­հը գնում է ու­ժով իր խն­դիր­նե­րը լու­ծե­լուն, կամ ա­վագ Ա­լիևի օ­րոք (ո­ղոր­մի կող­քի մե­ռել­նե­րին) հա­յե­րը միշտ զգաստ (նկա­տի ու­նի` կզած) էին ման գա­լիս: