ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը չի փոխի վերաբերմունքը ուկրաինական ճգնաժամի նկատմամբ՝ հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Վաշինգտոնի սկզբունքային վերաբերմունքը ուկրաինական և նույնիսկ եվրոպական հարցերի նկատմամբ չի փոխվի այն առումով, որ Վաշինգտոնը միշտ կձգտի իր վերահսկողության տակ պահել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում ՆԱՏՕ-ամերձ և բուն ՆԱՏՕ-ի տարածքում»,- ընդգծել է նա։               
 

«Պաշ­տո­ն­յա­նե­րի ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րին գե­ղեց­կաց­նում է հա­մես­տու­թ­յու­նը, ոչ թե ֆեյս­բուք­յան գրա­ռու­մը»

«Պաշ­տո­ն­յա­նե­րի ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րին գե­ղեց­կաց­նում է հա­մես­տու­թ­յու­նը, ոչ թե ֆեյս­բուք­յան գրա­ռու­մը»
14.01.2020 | 03:37

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է բժիշկ, ա­ռող­ջա­պա­հու­թ­յան կազ­մա­կեր­պիչ, հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ ԳԵ­ՎՈՐԳ ԳՐԻ­ԳՈՐ­ՅԱ­ՆԸ:

-Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը որ­դեգ­րել է տա­րե­կան 150-ից պա­կաս ծնունդ գրան­ցող ծնն­դատ­նե­րը փա­կե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն: Մա­րա­լիկ քա­ղա­քի ծնն­դա­տան աշ­խա­տա­կից­ներն ան­հաշտ են այս ո­րոշ­ման հետ: Նրանք օ­րերս բո­ղո­քի ակ­ցիա էին կազ­մա­կեր­պել, ու ե­թե հար­ցը չլուծ­վի, խոս­տա­նում են վեր­սկ­սել ցույ­ցե­րը: Ո­րոշ­մա­նը դեմ են նաև Ա­չա­ջուր գյու­ղի և այլ հա­մայ­նք­նե­րի ծնն­դա­տան աշ­խա­տա­կից­ներն ու, առ­հա­սա­րակ, քա­ղա­քա­ցի­նե­րը: Ին­չու՞ են իշ­խա­նու­թյուն­ներն այս ճա­նա­պար­հով գնում: Ծնն­դա­տուն փա­կե­լու հաշ­վին թույ­լատ­րե­լի՞ է գու­մար խնա­յե­լը:
-Ար­դյու­նա­վետ կա­ռա­վա­րու­մը են­թադ­րում է օպ­տի­մալա­ցում, սա­կայն այդ օպ­տի­մա­լա­ցու­մը պետք է գրա­գետ ե­ղա­նա­կով ի­րա­կա­նաց­վի, լի­նի ճիշտ հաշ­վարկ­ված և պահ­պա­նի մաս­նա­գի­տա­կան է­թի­կա­յի կա­նոն­նե­րը: Տվյալ դեպ­քում ծնն­դատ­նե­րի փակ­ման ո­րոշ­ման հիմ­քում չեմ տես­նում ո՛չ կա­տար­ված հաշ­վարկ, ո՛չ մաս­նա­գի­տա­կան է­թի­կա­յի կա­նոն­նե­րի պահ­պա­նում, ո՛չ էլ գրա­գի­տու­թյուն: Փաս­տա­ցի, այդ ո­րոշ­ման մա­սին բո­լո­րը տե­ղե­կա­նում են «պոստ ֆակ­տում», երբ ո­րո­շումն ար­դեն ըն­դուն­ված է: Ես, որ­պես ա­ռող­ջա­պա­հա­կան ո­լոր­տի քաղ­հա­սա­րա­կու­թյան ակ­տիվ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, տե­ղյակ չեմ ե­ղել նման ո­րոշ­ման նա­խագ­ծի մա­սին և չեմ մաս­նակ­ցել որևէ քն­նարկ­ման, որ­տեղ ներ­կա­յաց­վեն այդ ո­րոշ­ման հիմ­նա­վո­րում­նե­րը, հաշ­վարկ­նե­րը և ակն­կալ­վող ձեռք­բե­րում­նե­րը:
Կար­ծում եմ, որ բա­րո­յա­կան նոր­մե­րի մեջ չի տե­ղա­վոր­վում ծնն­դատ­նե­րում աշ­խա­տող բու­ժանձ­նա­կազ­մին ան­գործ թող­նել և պա­հան­ջել հնա­զան­դու­թյուն: Ար­դյո՞ք սա է մար­զա­յին ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան զար­գաց­ման ու­ղին: Չկա­րո­ղա­նա­լով ո­րա­կյալ կադ­րե­րով ա­պա­հո­վել մար­զե­րի բուժ­կենտ­րոն­նե­րը՝ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րու­թյու­նը ո­րո­շում է կա­սեց­նել այն­տեղ մա­տուց­վող բժշ­կա­կան ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի ֆի­նան­սա­վո­րու­մը: Այս­քա­նից հե­տո էլ ո՞վ կցան­կա­նա մար­զում աշ­խա­տել: Ո­րոշ­ման հիմ­քում չկա որևէ հաշ­վարկ՝ ին­չու՞ հենց 150 ծնուն­դից պա­կաս, այլ ոչ 160 կամ 140: Ին­չո՞վ է պայ­մա­նա­վոր­ված այդ թի­վը: Ինչ­պե՞ս են հաշ­վար­կել: Պա­տաս­խան չկա, ուս­տի չկա նաև հիմ­նա­վո­րում, ո­րը կփաս­տի ո­րոշ­ման ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը: Հա­յաս­տա­նում չկան ար­դի բժշ­կա-տն­տե­սա­գի­տա­կան չա­փո­րո­շիչ­ներ, ըստ ո­րոնց կա­տար­վում են հաշ­վարկ­ներ: Ո­րո­շու­մը ար­դա­րաց­ված չէ, հետևա­բար կո­լե­գա­նե­րիս կող­մից ի­րա­կա­նաց­վող բո­ղո­քի ակ­ցիա­նե­րը ար­դա­րա­ցի են, և ես պատ­րաստ եմ սա­տա­րե­լու նրանց:
-Ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րի՝ վեր­ջերս օ­րա­կարգ նետ­ված նա­խագ­ծե­րից մե­կը, կապ­ված ա­ռող­ջա­պա­հա­կան հար­կի հետ, բուռն քն­նա­դա­տու­թյուն­նե­րի տե­ղիք տվեց: Այժմ կա­րծես այս մա­սին խո­սակ­ցու­թյուն­ներ չկան: Ի՞նչ է դա, ըստ Ձեզ, ի­րա­պես խթա­նե­լու՞ է անվ­ճար բու­ժօգ­նու­թյան կա­յա­ցու­մը, թե՞ քա­ղա­քա­ցի­նե­րից նոր հարկ «կոր­զե­լու» ձև է:
-Այս հար­ցը պար­զա­բա­նե­լու հա­մար ևս մեկ ան­գամ նշեմ. մեր երկ­րում չկան բժշ­կա-տն­տե­սա­գի­տա­կան ար­դի չա­փո­րո­շիչ­ներ, ըստ ո­րոնց հնա­րա­վոր է ճշգ­րիտ հաշ­վարկ ա­նել, ուս­տի, մեղմ ա­սած, տա­րա­կու­սե­լի է, թե որ­տե­ղից ա­ռա­ջա­ցավ այդ 6 %-ը, ին­չու՞ հենց 6: Ա­ռող­ջու­թյան ա­պա­հո­վագ­րու­թյու­նը մեր երկ­րի ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան զար­գաց­ման հիմ­նա­քա­րե­րից է, սա­կայն հա­մա­կար­գի ներ­դր­ման ուղ­ղու­թյու­նը և մե­թո­դա­բա­նու­թյու­նը սխալ են ըն­տր­ված ու ժա­մա­նա­կավ­րեպ են: Ա­ռող­ջու­թյան ա­պա­հո­վագ­րու­թյան հա­մա­կարգ ու­նե­նա­լու հա­մար ա­ռա­ջին հեր­թին անհ­րա­ժեշտ է հաս­տա­տել և ներդ­նել հի­վան­դու­թյուն­նե­րի բուժ­ման ու­ղե­ցույց­ներ՝ հիմն­ված ա­պա­ցու­ցո­ղա­կան բժ­շու­թյան վրա: Այդ ու­ղե­ցույց­նե­րում նշ­ված հե­տա­զոտ­ման և բուժ­ման մե­թոդ­նե­րով միայն հնա­րա­վոր կլի­նի հաշ­վար­կել, թե որ­քան գու­մար է անհ­րա­ժեշտ ա­պա­հո­վագ­րու­թյան ներ­դր­ման հա­մար: Այս տա­րի ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան բյու­ջեն ան­նա­խա­դեպ աճ ու­նի, այդ ֆի­նանս­նե­րի ար­դյու­նա­վետ կա­ռա­վար­մամբ հնա­րա­վոր է ի­րա­կա­նաց­նել պի­լո­տա­յին ծրա­գիր ու պե­տա­կան ա­պա­հո­վագ­րու­թյուն տրա­մադ­րել մոտ 100000 բնակ­չի՝ հաս­կա­նա­լու հա­մար պե­տա­կան ա­պա­հո­վագ­րա­կան հա­մա­կար­գի ա­ռա­վե­լու­թյուն­ներն ու թե­րու­թյուն­նե­րը: Դա նաև հնա­րա­վո­րու­թյուն կտա, որ­պես­զի թե՛ բնակ­չու­թյու­նը, թե՛ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն մշա­կող մար­մի­նը հաս­կա­նան, որ ա­ռանց ու­ղե­ցույց­նե­րի և ա­ռանց բժշ­կա-տն­տե­սա­գի­տա­կան չա­փո­րո­շիչ­նե­րի ա­պա­հո­վագ­րա­կան հա­մա­կար­գի ներդ­րում հնա­րա­վոր չէ:
Տվյալ պա­րա­գա­յում ես տես­նում եմ, որ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րու­թյու­նը ձգ­տում է ոչ թե ա­ռող­ջա­պա­հա­կան հա­մա­կար­գի զար­գաց­ման և բնա­կիչ­նե­րի ֆի­նան­սա­կան բե­ռի թեթևաց­ման ճա­նա­պար­հով գնալ, այլ ֆի­նան­սա­կան հոս­քե­րի միանձ­նյա կա­ռա­վար­ման:
-Ե­թե ամ­փո­փե­լու լի­նենք քա­ղա­քա­կան վեր­ադա­սա­վո­րում­նե­րից հե­տո ա­ռող­ջա­պա­հա­կան ո­լոր­տում տե­ղի ու­նե­ցած բա­րե­փո­խում­նե­րը կամ թե­րա­ցում­նե­րը, ի՞նչ կա­րող ենք ա­ռանձ­նաց­նել:
-Ա­ռող­ջա­պա­հա­կան հա­մա­կար­գը տա­պալ­վում է երկ­րա­չա­փա­կան պրոգ­րե­սիա­յով, ու ե­թե ան­գամ ո­լոր­տի քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն այ­սօր փոխ­վի, մեզ եր­կու տա­րի անհ­րա­ժեշտ կլի­նի, որ­պես­զի հետ վե­րա­դառ­նանք սկզբ­նա­կան վի­ճա­կին: Քա­ղա­քա­կան վե­րա­դա­սա­վո­րում­նե­րից հե­տո տե­ղի ու­նե­ցած «բա­րե­փո­խում­նե­րից» որևէ մե­կը ա­նաղ­մուկ չի ան­ցել և չի վա­յե­լել հան­րու­թյան լայն զանգ­ված­նե­րի վս­տա­հու­թյու­նը՝ սկ­սած ՄՊՎ դեմ պատ­վաս­տա­նյու­թի լայն կի­րա­ռու­մից, վեր­ջաց­րած վեր­ջին ո­րո­շում­նե­րով:
Ինձ հա­մար այս ըն­թաց­քում միակ ձեռք­բե­րու­մը բու­ժաշ­խա­տող­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձե­րի չն­չին բարձ­րա­ցումն է:
-Գա­լով քա­ղա­քա­կան հար­ցե­րի՝ ձեր գնա­հատ­մամբ՝ ինչ­պի­սի՞ն է մե­կա­մյա 7-րդ գու­մար­ման խոր­հր­դա­րա­նը: Ե­րի­տա­սարդ պատ­գա­մա­վոր­նե­րը կա­րո­ղա­ցե՞լ են ար­դա­րաց­նել հա­սա­րա­կու­թյան սպա­սում­նե­րը: Ի­րենց գոր­ծի գի­տա՞կն են, ինչ­պես սպա­սում էր հան­րու­թյու­նը:
-Խոր­հր­դա­րա­նում այ­սօր կան գրա­գետ պատ­գա­մա­վոր­ներ, ով­քեր ի­րենց տե­ղում են և կա­րո­ղա­նում են ճիշտ կողմ­նո­րոշ­վել, սա­կայն կան նաև «կո­ճակ սեղ­մող­ներ», ով­քեր ո՛չ գի­տե­լի­քով, ո՛չ մաս­նա­գի­տա­կան փոր­ձով, ո՛չ էլ կյան­քի փոր­ձով չեն կա­րող հա­վակ­նել պատ­գա­մա­վո­րի կար­գա­վի­ճակ ու­նե­նա­լուն:
Հա­սա­րա­կու­թյան հիաս­թա­փու­թյան աճն օ­րի­նա­չափ է, և դա բնա­կան է, քա­նի որ ի­րենց ընտ­րու­թյու­նը հիմն­ված էր էյ­ֆո­րիա­յի, ոչ թե օ­րեն­սդ­րա­կան բա­րե­փո­խում­նե­րի ա­ռա­ջարկ­վող ծրագ­րի վրա:
-Օ­րեր ա­ռաջ մա­մու­լը գրեց, որ ՍԴ ան­դամ­նե­րի «հար­ցը լու­ծե­լու» հա­մար իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ո­րո­շել են նրանց ար­տաա­մուս­նա­կան կա­պե­րի մա­սին «դո­սիե» հա­վա­քել: Ինչ­պե՞ս եք վե­րա­բեր­վում այս հան­գա­ման­քին:
-Քա­ղա­քա­կան հար­ցե­րի հան­գու­ցա­լու­ծու­մը չի կա­րե­լի ան­կող­նում փնտ­րել: Եվ ե­թե այդ տե­ղե­կու­թյու­նը հաս­տատ­վի, իշ­խա­նա­կան պաշ­տո­նյա­նե­րի բա­րո­յա­կան կեր­պա­րը հիմ­նո­վին տու­ժե­լու է:
-Վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ըն­տա­նի­քին պատ­կա­նող «Հայ­կա­կան ժա­մա­նակ» օ­րա­թեր­թը ՀՀ ԱԱԾ նախ­կին պետ Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նի ու ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սյա­նի փե­սա Մի­քա­յել Մի­նա­սյա­նի «ստորջ­րյա» կա­պե­րի մա­սին հոդ­ված է գրել: Դրան հա­ջոր­դել են վար­չա­պե­տի դս­տեր մեկ­նա­բա­նու­թյունն ու ԱԱԾ նախ­կին պե­տի հա­կա­դար­ձու­մը: Ընդ­հա­նուր գնա­հատ­մամբ՝ ի՞նչ է կա­տար­վում: Ին­չու՞ է վար­չա­պե­տի դուստ­րը մեկ­նա­բա­նում նման լու­րե­րը, և են­թադ­րյալ ի՞նչ կապ կա­րող էին ու­նե­նալ ԱԱԾ նախ­կին պետն ու Մի­քա­յել Մի­նա­սյա­նը:
-Դա­վադ­րու­թյան տե­սու­թյուն­նե­րով, քա­րոզ­չա­կան մե­թոդ­նե­րով իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ժո­ղովր­դին փոր­ձում են շե­ղել օ­րա­կար­գա­յին հար­ցե­րից, քա­նի որ մարդ­կանց տր­ված խոս­տում­նե­րը չեն ի­րա­կա­նա­նում: Կար­ծում եմ՝ պաշ­տո­նյա­նե­րի ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րին գե­ղեց­կաց­նում է հա­մես­տու­թյու­նը, ոչ թե ֆեյս­բու­քյան գրա­ռու­մը:
-Ե­թե ընդ­հա­նուր գնա­հա­տա­կան տաք քա­ղա­քա­կան դաշ­տին, ինչ­պի­սի՞ն կլի­նի այն: Որ­տե՞ղ է խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյունն ու որ­տեղ` իշ­խա­նու­թյու­նը:
-Մենք ապ­րում ենք զու­գա­հեռ ի­րա­կա­նու­թյուն­նե­րում: Իշ­խա­նու­թյու­նը և ժո­ղովր­դի մի մա­սը վար­դա­գույն ե­րանգ­նե­րով են տես­նում ի­րենց շուր­ջը կա­տար­վող դեպ­քե­րը, իսկ ըն­դդի­մու­թյու­նը և ժո­ղովր­դի մյուս հատ­վա­ծը տես­նում և մատ­նա­ցույց են ա­նում իշ­խա­նու­թյան բաց­թո­ղում­նե­րը, ո­րոնք եր­բեմն չա­փա­զանց վտան­գա­վոր են լի­նում: Ինձ հա­մար քա­ղա­քա­կան դաշ­տը կա­յա­ցած չէ: Իշ­խա­նա­կան ու­ժը դեռ ընդ­դի­մու­թյան կեր­պա­րից դուրս չի ե­կել և չի կա­րո­ղա­նում ստանձ­նել երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թյու­նը, ին­չի պատ­ճա­ռով ա­նընդ­հատ մատ­նա­ցույց է ար­վում ան­ցյա­լը: Չի կա­րե­լի ապ­րել ան­ցյա­լով, պետք է լու­ծել այ­սօր­վա խն­դիր­նե­րը և կեր­տել ա­պա­գան:
-Գրե­թե ա­մեն օր Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը և կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դամ­նե­րը տն­տե­սա­կան ցու­ցա­նիշ­ներ են հրա­պա­րա­կում։ Պե՞տք է ոգևոր­վել այս թվե­րով, թե՞ ոչ։
-Հրա­պա­րակ­ված ցու­ցա­նիշ­նե­րը ուղ­ղա­կի թվեր են, ո­րոնք կա­րող են գե­ղե­ցիկ հն­չել, սա­կայն տն­տե­սա­կան ակ­տի­վու­թյան ար­գա­սի­քը պետք է զգա­լի և շո­շա­փե­լի լի­նի ժո­ղովր­դի հա­մար: Ա­ռօ­րյա­յում ես հան­դի­պում եմ բու­ժա­ռու­նե­րի, ո­րոնք գու­մար չու­նեն նույ­նիսկ ա­մե­նա­մատ­չե­լի հե­տա­զո­տու­թյուն­ներն անց­նե­լու հա­մար, տես­նում եմ փակ­վող բիզ­նես­ներ, տես­նում եմ, թե ինչ­պես են իմ ըն­կեր­նե­րից շա­տե­րը ի­րենց բիզ­նե­սը Վրաս­տան տե­ղա­փո­խում, տես­նում եմ՝ ինչ­պես են մար­դիկ ա­վանդ­նե­րը հա­նում բան­կե­րից և այլն: Ինձ հա­մար դրանք ա­վե­լի վս­տա­հե­լի ցու­ցա­նիշ­ներ են, քան հրա­պա­րակ­վող թվե­րը: Ա­վաղ, բայց տն­տե­սա­կան շո­շա­փե­լի փո­փո­խու­թյուն­ներ ար­ձա­նագր­վել են միայն իշ­խա­նա­կան պաշ­տո­նյա­նե­րի հա­մար, ո­րոնց աշ­խա­տա­վար­ձերն ու պարգևավ­ճար­նե­րը կա­տար­ված աշ­խա­տան­քին ան­հա­մա­չափ բարձր են, և դա մի երկ­րում, որ­տեղ 700000 աղ­քատ մարդ կա:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 10570

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ