Արսեն Հակոբյանի «Արարատից Եվրոպա» վավերագրական ֆիլմը պատմում է Հայաստանի, Եվրոպայում սրբացված հայերի (կաթոլիկ եկեղեցու սրբերի կարգը դասված հայ հոգևորականների), հայկական քրիստոնեական ճարտարապետության` եվրոպական եկեղեցաշինության վրա ունեցած ազդեցության, ինչպես նաև Լեոնարդո դա Վինչիի` Հայաստան կատարած այցելության մասին, որի արդյունքում, մասնավորապես` Իտալիայում, մեծ թափ առավ կենտրոնագմբեթ եկեղեցաշինությունը:

Օգոստոսի 1-ին՝ ժամը 18.30, «Կոնգրես» հյուրանոցում տեղի կունենա հայ ազգագրական երգի տոնական երեկո` նվիրված հայ մշակոյթի մեծ երախտավոր Հայրիկ Մուրադյանին:

Ռումինացի գնչուհին Հայաստանի մասին լսել էր աղոտ: Ցեղասպանության մասին ընդհանրապես չգիտեր: Ասաց, որ հավատացյալ է, բայց չգիտեր, որ աստվածաշնչյան Արարատը մեր Արարատն է: Մի քիչ խոսելուց հետո ափսոսաց, որ շատ բան չգիտի. «Հեռուստատեսությամբ շատ բան չենք իմանում, ինֆորմացիան էլ ընտրովի է` ինչից ինչքան»:

Գրողների տան մեծ դահլիճում տեղի է ունեցել ՀԳՄ 16-րդ համագումարը: Արտահերթ համագումարում քվեարկության է դրվել գրողների միությունը հասարակական կազմակերպություն վերագրանցելու հարցը: Առաջարկն ընդունվել է ձայների մեծամասնությամբ:

Այսօր Յուրմալայում անցկացվող «Նոր ալիք 2013» երաժշտական մրցույթի վերջին փուլն է: Հայաստանի ներկայացուցիչ Մերի Մնջոյանը կներկայանա պրեմիերայով: Երաժշտության հեղինակը Հայկոն է, խոսքերի հեղինակը՝ Ռուբեն Մխիթարյանը:

Ֆրանսիացիները կարիք չունեն պատմությունը քրքրելու: Նրանց պատմությունն ամենուր է: Նրանք պարզապես գուրգուրում են այն, մենք` հաճախ ոչնչացնում մերը: Մենք անվերջ փնտրտուքի մեջ ենք, և տուժողը, առաջին հերթին, մեր պատմությունն է: Մենք չենք հասկանում, որ մեր շահը այս մոլորակի վրա մեր պատմությունն է: Եղա այն տեղերում, ուր նախորդ այցելությանս չէի եղել:

Պամֆլետը (անգլ. pamphlet) դա փոքրածավալ հրապարակային ստեղծագործություն է, որի նպատակն է քաղաքացիական, սոցիալ-քաղաքական մեղադրանքը:

«Ցավում եմ, որ պետք է հեռանամ Ռուսաստանից, բայց ես մարդ եմ և չեմ ուզում կապիկների հետ կիսել նույն երկիրը»,- ասել է Վլադիմիր Պոզները: Այս կիրակի ռուսական հանրային հեռուստատեսության եթերում Պոզները կլինի վերջին անգամ: Հայտնի հեռուստահաղորդավարի նամակը ողողել է սոցցանցերը:

«Ոսկե ծիրան» միջազգային կինոփառատոնի յոթնօրյա խելահեղ ռիթմին տրված` հրապարակել եմ քսանից ավելի նյութ «Իրատես de facto» թերթում, www.irates.am կայքում և փառատոնային «Օրաթերթում»: Ենթադրում էի, որ մեր հասարակության որոշակի շերտերին պիտի հետաքրքրեն իմ հրապարակումները, սակայն բնավ մեծ համարում չունեի 66 վայրկյան տևողությամբ մի պարզ տեսանյութի առնչությամբ, որտեղ աշխարհահռչակ կինոռեժիսոր Գոդֆրի (ի դեպ, ոչ` Գոդֆրիդ, ինչպես հնչեց «Շանթ» հեռուստաընկերության «Կիրակնօրյա հորիզոն» ծրագրում) Ռեջջոն չափազանց առույգ ու ինքնաբուխ մասնակցում է կինոփառատոնի կազմակերպիչների և հյուրերի խմբապարին` փառատոնի փակման ոչ պաշտոնական արարողության ժամանակ:

Ճանաչված քանդակագործ, ԽՍՀՄ և Հայաստանի նկարիչների միությունների անդամ ԳԱԳԻԿ ՂԱԶԱՐՅԱՆԻ հայրը` Հովհաննես Ղազարյանը, բանասիրական գիտությունների թեկնածու էր, իսկ մայրը` Ամալյա Ղազարյանը, կուսակցական աշխատող: Կաղզվանցի Ամալյան երազում էր, որ իր որդիները` Վիգենը և Գագիկը, պրոֆեսոր դառնան: Տիկին Ամալյայի երազանքը կատարվեց: