Իշխա­նու­թ­յու­նը մի հար­վա­ծով եր­կու նա­պաս­տակ է ու­զում որ­սալ

Հա­յաս­տա­նի ար­դա­րա­դա­տու­թյան հա­մա­կար­գի թիվ մեկ խն­դիրն այ­սօր այն է, թե ինչ ո­րո­շում կկա­յաց­վի Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի գոր­ծով։ Այդ ո­րո­շում­նե­րից մե­կի ժա­մա­նակ շր­ջա­փա­կե­ցին դա­տա­րան­նե­րի մուտ­քե­րը, մյու­սի դեպ­քում՝ ՍԴ-ի դեմ բո­ղո­քի ակ­ցիա­ներ ի­րա­կա­նաց­րին, այ­սօր սպաս­վող ո­րոշ­մա­նը զու­գա­հեռ էլ ե­րեկ ար­դեն ԱԺ նա­խա­գահ Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նը հայ­տա­րա­րեց, թե ՍԴ-ի ո­րո­շու­մը խնդ­րա­հա­րույց է, և ա­ռա­ջի­կա­յում խոր­հր­դա­րա­նը պետք է իր դիր­քո­րո­շումն ար­տա­հայ­տի այս առն­չու­թյամբ։ Ի­րա­կա­նում իշ­խա­նու­թյու­նը փոր­ձում է մի հար­վա­ծով եր­կու նա­պաս­տակ որ­սալ. նախ` ՍԴ-ում հե­ղաշր­ջում ի­րա­կա­նաց­նել, ա­զատ­վել Հրայր Թով­մա­սյա­նից և նշա­նա­կել իր «սր­տի» դա­տա­վոր Վա­հե Գրի­գո­րյա­նին, հե­տո էլ քա­ղա­քա­կան բո­լոր գոր­ծըն­թաց­նե­րը, այդ թվում Քո­չա­րյա­նի դա­տա­վա­րու­թյու­նը, սե­փա­կան սցե­նա­րով ա­ռաջ տա­նել։ Ա­ռա­ջին նպա­տակն ա­մե­նագլ­խա­վորն է` փո­խել ՍԴ-ն ամ­բող­ջու­թյամբ, քա­նի որ քա­ղա­քա­կան ան­կան­խա­տե­սե­լի զար­գա­ցում­նե­րի դեպ­քում պետք է այն­պի­սի ՍԴ ու­նե­նալ, ո­րը կի­րա­գոր­ծի իշ­խա­նու­թյան կամ­քը։ ՈՒ այս ա­մե­նի հիմ­նա­կան ա­ռանց­քը դար­ձել է Քո­չա­րյա­նի դա­տը։

Վե­թին­գի, ան­ցու­մա­յին ար­դա­րա­դա­տու­թյան մա­սին ար­դեն բո­լորս մո­ռա­ցել ենք, դա­տաի­րա­վա­կան բա­րե­փո­խում­նե­րի մա­սին խո­սելն ան­գամ ա­վե­լորդ է, բայց հան­կարծ ար­դա­րա­դա­տու­թյան հա­մա­կար­գում ե­ղած խն­դիր­նե­րի մա­սին սկ­սում են հի­շել իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, երբ երկ­րորդ նա­խա­գա­հի հար­ցում պետք է կարևոր վճիռ­ներ կա­յաց­վեն։ Ե­րեկ, կր­կին անդ­րա­դառ­նա­լով Հրայր Թով­մա­սյա­նի՝ իբր ՍԴ ոչ օ­րի­նա­կան նա­խա­գահ լի­նե­լու հան­գա­ման­քին, ԱԺ խոս­նա­կը հայ­տա­րա­րել է. «ՀՀ ԱԺ-ն՝ որ­պես ՀՀ ժո­ղովր­դի օ­րի­նա­կան և լե­գի­տիմ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ և ա­ռաջ­նա­յին ման­դա­տով օժտ­ված միակ քա­ղա­քա­կան ինս­տի­տուտ, Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ ի­րեն վե­րա­պահ­ված լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի շր­ջա­նակ­նե­րում իր դիր­քո­րո­շու­մը պի­տի ար­տա­հայ­տի վե­րը նկա­րագ­րած խն­դիր­նե­րի և ի­րա­վի­ճա­կի կա­պակ­ցու­թյամբ»։

Այ­սինքն, պետք է սպա­սել քա­ղա­քա­կան մի ո­րոշ­ման, ո­րը ՍԴ-ի պա­րա­գա­յում կա­րող է ըն­կալ­վել որ­պես իշ­խա­նու­թյան մի թևի ճն­շում մյու­սի վրա, թեև այս իշ­խա­նու­թյան հա­մար ճյու­ղեր չկան, կա մեկ մարդ, ո­րը երբ ցան­կա­նա ու ինչ­պես ցան­կա­նա, կոչն­չաց­նի իշ­խա­նու­թյան մյուս թևե­րը։ Իսկ Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նին պի­տի հարց­նել, թե մինչ այս ին­չու՞ էր լուռ, ին­չու՞ մինչ այդ չէր բարձ­րա­ձայ­նում որ Հրայր Թով­մա­սյանն իր տե­ղում չէ, ոչ լե­գի­տիմ է։ ՈՒ­շագ­րավն այն է, որ բո­լոր փաս­տա­բան­նե­րը, ի­րա­վա­բան­նե­րը միան­շա­նակ ար­ձա­նագ­րում են, որ ՍԴ-ի ո­րո­շու­մը, ան­կախ հան­գա­ման­քից, թե ում է առ­նչ­վում ու ին­չի մա­սին է, չի մեկ­նա­բան­վում, են­թա­կա է ան­վե­րա­պահ կա­տար­ման։ Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նը կա­րող էր ա­վե­լի ան­կեղծ լի­նել ու հայ­տա­րա­րել, որ ոչ թե ՍԴ-ում ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կի առն­չու­թյամբ են մտա­դիր դիր­քո­րո­շումն ար­տա­հայ­տե­լու, այլ ՍԴ-ից Հրայր Թով­մա­սյա­նին հե­ռաց­նե­լու, Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին էլ` բան­տում պա­հե­լու։ Ո՞րն է այս­քան «խու­ճուճ» ներ­կա­յաց­նելու ի­րա­կան նպա­տա­կը, ո­րը բո­լո­րին է պարզ։

Սեր­գեյ ՍԱ­ՂՈՒ­ՄՅԱՆ

Մեկնաբանություններ