Հայ-ադրբեջանական ոչ բարեկամական, կոնֆլիկտային հարաբերությունների կարգավորման և խաղաղության պայմանագրի կնքման գործընթացը սկսել են անվանել էլեկտրոնային դիվանագիտություն, ես կասեի՝ վիրտուալ-էլեկտրոնային փոստով դիվանագիտություն: Այն շատ նման է վոլեյբոլի խաղի, երբ կողմերից յուրաքանչյուրը, որսալով գնդակը, այն նետում է խաղի մեջ մտած իր մրցակցին:

Ալեն Դալեսը՝ ԿՀՎ հիմնադիրներից, տնօրեններից մեկը գրում է, թե ինչ աբսուրդ իրավիճակների կարող է երբեմն հանգեցնել հատուկ ծառայությունների հավելյալ գաղտնիությունը:

Այս օրերին շատերը տարբեր ձևաչափերով անդրադառնում են Շահրամանյան Սամվելի ստորագրած` ԼՂՀ լուծարումն ազդարարող հրամանագրին: Վերջիններս հիմնականում պահանջում, կոչ են անում վերանայել, չեղարկել հրամանագիրը:

Իսկ մինչ վերադառնալը, տարբեր կենտրոններ փորձելու են իրենց մոտ պահել Արցախի Հանրապետության լիազոր մարմինը։ Կլինի դա վտարանդի կառավարություն, թե այլ անուն կունենա, բայց աշխարհաքաղաքական տարբեր կենտրոններ փորձելու են այն պահել իրենց ազդեցության տակ, այն ժամանակ, երբ Հայաստանի Հանրապետության իշխանությունները, հանուն կարճաժամկետ շահի, պատրաստ են ոչնչացնել մի գործիք, որը իրականում հնարավոր չէ վերացնել։

Նիկոլի միակ օրակարգն իր ֆիզիկական անվտանգությունն է, որն այս պահին երաշխավորում է իշխանության լինելով ժամանակ շահելը:

Զրուցակիցս ազգությամբ հայ չէր, բայց ինձ պես ընկճված ու մի տեսակ հիասթափված էր Հայաստանում ընթացող իրադարձություններից: Զարմանում էր համատարած անտարբերությունից ու երբ փորձեցի արդարանալ, թե պատերազմն էր մեղավոոր, զոհերը, Արցախի կորուստը, նա չհամաձայնեց, ասելով. -Ընդհակառակը, լավ գիտեք, թե ով տարավ ձեզ պարտության ու քանի դեռ հանդուրժում եք, նոր, ավելի մեծ կորուստներ եք ունենալու: Ի՞նչ է, մտածում եք 21-րդ դարում հնարավո՞ր չէ վերանալ պատմության թատերաբեմից:

Աշխարհից, կյանքից կտրված, մեկուսացած մարդիկ սովորաբար ձանձրալի ու մտավոր սահմանափակ են լինում։ Սա հատկապես նկատելի ու վանող է, երբ արվեստագետները, գրողներն են այդպիսին։

Չորս կամ առավելագույնը 5 օր է մնացել ԱՀ նախագահ Սամվել Շահրամանյանին՝ Արցախի Հանրապետության դե յուրե գոյությունը փրկելու, միաժամանակ պետական դավաճանի խարանից ու հետևանքներից ինքն իրեն փրկելու համար:

Ես գիտեի ավելի կարևոր հարց, քան Արցախն է, չկա: Բայց պարզվում է Երևանում ավտոկայանատեղիների վճարների հարցն առավել կարևոր է:

Մութն ընկել ա։ Տուն եմ բարձրանում։ Աստիճանների վրա լույս չի վառվում, բան չի երևում, բայց ես աստիճաններն անգիր գիտեմ, փակ աչքերով էլ կբարձրանամ։ Հարևանների դռները համարյա չեն երևում, բայց դռների վրա լուսատիտիկների նման վառվում են դիտանցքերը, որ մատնում են դրանց հետևում թաքնված կյանքի մասին։ Ամեն դռան հետևում մի ընտանեկան ջերմություն ա, մի ընտանեկան գաղտնիք, ընտանեկան հոտեր, ընտանեկան ձայներ, ամուր դռնով աշխարհից պատսպարված մի ջերմ երեկո։