Դու մենակ մի բան կարաս դառնաս՝ երկրին ու ազգին գոնե մի ինչ-որ օգուտ տալու համար` հանգուցյալ

Էն անասունը ինչ-որ ուղերձ ա հղել անկախության Հռչակագրի ընդունման օրվա առիթով:

Ինչ-որ տափակ-հանգաթխական ոտանավոր էլ ա գրել...

Էդ ուղերձում, բացի մնացած լոգորեան, ինչ-որ ապուշություններ է դուրս տվել, թե բա տեսեք, Հռչակագրի 5-րդ կետում գրած ա, որ զինված ուժերը, առհասարակ, ուժային բլոկը ենթարկվում է Գերագույն խորհրդին, համա Սահմանադրության մեջ էդպես չի...

Տո, այ հայվա՛ն, 1990 թվին, երբ Հռչակագիրն ընդունվում էր, Հայաստանը խորհրդարանական հանրապեհություն էր, խորհրդարանակա՛ն: Հետո, 1991-ին ընտրվեց նախագահ, որն էլ դարձավ պետության ղեկավարը: Իսկ Սահմանադրությունն ընդունվեց 1995-ին, ըստ որում՝ նախագահական կառավարման համակարգով:

Կարճ ասած, ոնց դիշյովի մանիպուլյացիաներով ու խեղաթյուրումներով «սենսացիաներ» էր բստրում, էդ նույն մոտեցումներով էլ ուղերձ ա հորինել:

Արա, դու տենց էլ մարդ չդարձար ու էլ չես դառնա, տենց էլ լրագրող չդարձար, չնայած հասար երազածդ «գահին», բայց վարչապետ էլ չդարձար:

Դու մենակ մի բան կարաս դառնաս՝ երկրին ու ազգին գոնե մի ինչ-որ օգուտ տալու համար. հանգուցյալ:

Դու մեզանից կպրծնես, մենք էլ՝ քո եղկելի գոյությունից:

Արմեն ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Մեկնաբանություններ