Րաֆֆի Հովհաննիսյանի՝ Մոսկվա կատարած այցն այլևս անցյալ է: Եվ նա էլ միակը չէ Հայաստանի իշխնամետ և ընդդիմադիր գործիչներից, որը ներքաղաքական կարևոր իրադարձությունների ժամանակ մեկնում է Մոսկվա: Նրա վրա հարձակումներ եղան սոցցանցերում, հիշեցրին, որ գնացել է ռուսաստանյան իշխանությունների «օրհնությունը» ստանալու և այլն: Ավելի արմատական հայացքներ ունեցողները նույնիսկ շեշտեցին, թե Մոսկվան հայ ընդդիմադիրների «գերեզմանափորն» է:

101 տարի առաջ ապրիլի 14-ին ժամը 23.40-ին Ատլանտյան օվկիանոսում հանգամանքների անբարեպատեհ դասավորությամբ սառցալեռան հետ բախվեց իր առաջին նավարկությանը դուրս եկած` այդ պահին ամենահզոր ու անխորտակելի համարվող, ամենամեծ ու ամենագեղեցիկ նավը` «Տիտանիկը»:

Նոն-ստոպ ընտրություններն ՕԵԿ-ի համար, մի կողմից, զորաշարժերի, մյուս կողմից` մի քանի «պլաստում» լինելու կարգին առիթ էին: Ի տարբերություն նախագահական ընտրություններին չմասնակցած կուսակցությունների, նախագահական ընտրություններին մասնակցած ՕԵԿ-ը հնարավորություն ունեցավ Երևանում ոտքի վրա պահել իր և՛ շտաբները, և՛ էլեկտորատը, ու ժամանակ չկորցնել վերակազմակերպվելու, ինվենտարիզացիայի վրա։ ՈՒ մինչ մյուսները` մեկ-երկու-երեք-չորս, իրենք` մեկ-երկու:

Չնայած ներքաղաքական կյանքի դժվարություններին, «հողերի հավաքման» հարցը Մոսկվայի համար ավելի ու ավելի է սևեռուն գաղափար դառնում։

Դուալիստական համապարփակ աշխարհաքաղաքականության փլուզումը արմատական ազդեցություն գործեց ոչ միայն առաջատար համաշխարհային տերությունների, այլև Եվրոպայի, Մեծ Մերձավոր Արևելքի, Հարավային Ասիայի և Հեռավոր Արևելքի խոշոր պետությունների քաղաքականության վրա։

Օրվա «ինտրիգը» մնացին նորաստեղծ «Հայ ազգային կոնգրես» կուսակցության անդրանիկ համագումարն ու նրա շուրջ ծավալված քննարկումները սոցցանցերում:

Ապրիլի 12-ին Րաֆֆի Հովհաննիսյանը նորից Ազատության հրապարակում էր, ավելի ճիշտ Նոր Հայաստանի նոր Րաֆֆի Հովհաննիսյանն էր Ազատության հրապարակում: Նոր Րաֆֆին դարձել է ավելի ինքնաքննադատ և ավելի գաղտնապահ, նաև` ավելի խստաբարո:

Եվրոպական քաղաքականության կարևոր հարցերից է Հարավային Կովկասի պետությունների ինտեգրումը ՆԱՏՕ-ին ու Եվրամիությանը։ Եվրամիությունը Հարավային Կովկասի երկրներին առաջարկել է համագործակցության որոշակի «սխեմա», ինչը վերջին ժամանակներս դարձել է այդ երկրների շատ հիասթափությունների պատճառ, քանի որ կառավարող վերնախավերը, ինչպես նաև հասարակությունը, Եվրոպական ընկերակցության պահանջները համարում են չափազանց բարձր և անգամ անհամարժեք, ինչը դրական ազդեցություն չի գործում ո՛չ այդ երկրների ներքին գործընթացների, ո՛չ տարածաշրջանային անվտանգության վրա։

Ապրիլը իբրև փետրվարի տրամաբանական շարունակություն ունենալով` հասկանանք, թե ինչ կատարվեց Հայաստանի քաղաքական դաշտում ու Հայաստանում:

Քաղաքական կարևոր փուլն ավարտվեց: Ինաուգուրացիաները տեղի ունեցան: Առավել ստույգ` ինաուգուրացիան. եկել էին պատվիրակներ յոթանասուն երկրներից, եկել էր ԲՀԿ-ն, Սերժ Սարգսյանի ինաուգուրացիան անցավ հավուր պատշաճի, ինչպես և սպասվում էր: Րաֆֆին էլ մանևրով կարողացավ խուսափել Աստվածաշնչից և ժողովրդի հետ երդվեց Սահմանադրության «վրա»: