Հեռախոսով քո համար շրջում ես Ֆեյսբուքում, մեկ էլ ճապոնական գունավոր շրիշակներ գովազդող մի սիրուն աղջիկ ես տեսնում։ Մի պահ կանգ ես առնում, որ մի քիչ ուշադիր նայես... շրիշակները։ Բայց հեռախոսի էկրանին ինչ-որ խոշոր փոշու կտոր ա նստել ու թարսի պես՝ ամենսհետաքրքիր տեղը՝ շրիշակների ամենափափուկ մասում։ Փշում ես, որ թռնի, չի թռնում։ Մատով զգույշ մաքրում ես։ Իսկ փափուկ մասը հենց դրան էլ սպասում էր։ Համարում ա, որ դու իրան սեղմել ես, ու բացում ա ճապոնական շրիշակների էջը՝ արդեն առանց սիրուն աղջկա։

Օր չի լինում, որ իմ Վերնսաժի դախլին նշանավոր մարդ չմոտենա։ Առանց քարտուղարուհի էլ կազմակերպում եմ ընդունելությունը։

Սբ Եփրեմ Ասորին նշում է` ինչպես բոլոր առաքինություններից վեր սերն է, այդպես էլ բոլոր մեղքերից առավել ծանրը եղբորն ատելն է, քանի որ իր եղբորն ատողը մարդասպան է, ինչպես առաքյալն է նշում (Ա Հովհ. 3.15): Ով իր եղբորն ատում է, նա նաև հենց Աստծուն է ատում:

Եվ եղավ այն, ինչից սարսափում էի, ինչի մասին վախենում էի անգամ մտածել՝սիրեցի օտարությունը: Ինձ սկսեց գրավել օտարության մեջ եղած ազատությունը: Թքա՜ծ, որ հուլիսին ձյուն է մաղում գլխիդ, թքա՛ծ՝ էլեկտրաէներգիան թա՞նկ է, թե էժան, թող տանտիրուհին մտածի:

Սպասեցի, որ Վարդավառի հետ կապված ուրախ հուշերը իսպառ մոռացվեն, որ նոր իմ տխուր հուշը փրկեմ մոռացությունից:

Տոմիկս վատ մարդուն հիսուն մետրից ճանաչում էր։ Ասենք՝ զբոսնում ենք, մեկ էլ՝ դիմացից մեկը գալիս ա։ Դեռ հեռվից սկսում էր ցածր գռմռալ, ու ես գիտեի՝ վատ մարդն ա գալիս։ Զգուշացնում էր ինձ։

Մարգո Ղուկասյան (1927-2013), արձակագիր, լրագրող Ես, նվաստս, Մարգո Ղուկասյան, դուստր Գևորգի, գերդաստանից Ղուկասյան, որք են սերյալ ի Բասենո գավառե, որ կա երեսին արևմտյանն Մասիսի, գրեցի կարոտյալ սրտով ձոն առ արեգակնաճեմ լյառն Արարատ:

Երկար ընդմիջումից հետո, EURO 2024-ի կիսաեզրափակիչների առիթով, ֆուտբոլային թեմային կանդրադառնամ: Անդրադարձն անում եմ որպես ֆուտբոլասեր, ոչ թե գիտակ: Չնայած, որոշ գիտակների մեկնաբանությունների եմ հանդիպում, որոնց ֆոնին ինձ կարող եմ ֆուտբոլային ստրատեգ համարել: Անցանք առաջ: Սկզբում կարճ անդրադարձ կատարեմ կիսաեզրափակիչ հասած թիմերին:

Մի օտարական Վարդավառի մասին հարցաթերթիկ էր լրացնում ու թարսի պես ինձ ռաստ էկավ. - Կարելի՞ է ձեզնից հարցազրույց վերցնել:

Բամբասկոտ մարդիկ ինձ միշտ հիացրել են իրանց ալտրուիզմով։ Մարդ ինչքա՜ն անձնազոհ ու նվիրված պիտի լինի հասարակությանը, որ ուրիշների կյանքով ավելի շատ հետաքրքրվի, քան՝ սեփական կյանքով։