Ցավոք, մենք ապրում ենք ամոթի և պատասխանատվության զգացումի լուրջ դեֆիցիտի պայմաններում, երբ մարդիկ ինչ ուզում խոսում և ինչ ուզում անում են՝ առանց ամոթի խայթի ու պատասխանատվության զգացողության...

-Մարդը գերագույն արժեք է,- ժողովրդավարության վերաբերյալ դասընթացների շրջանակներում հայտարարում է Հայաստանի 16-րդ վարչապետը՝ հազարավոր տղաների սպանել տված Սամոդուռը:

Մոլդովայում և, ըստ իս, նաև առաջիկայում Վրաստանում գրանցվող արևմտամետության կամ կույր եվրաինտեգրման ֆիասկոն խոսում է բացառապես մեկ հանգամանքի մասին...

Առակը (առ ակն՝ աչքի առաջ) բարոյախոսական բնույթի գրական ստեղծագործություն է, որտեղ այլաբանության միջոցով ներկայացվում, ծաղրվում և քննադատության են ենթարկվում մարդկանց արածները։

Մենք սխալմամբ կարծում ենք, թե մեր հիմնական վտանգը դրսից է, ուրիշ երկրից։ Մենք սրանով ճակատագրական սխալ ենք թույլ տալիս։ Բաց ենք թողնում ամենածանր պրոցեսը՝ պետության կազմաքանդումը ներսից...

Ադրբեջանի նախագահի հատուկ հանձնարարությունների գծով ներկայացուցիչ Էլչին Ամիրբեկովը Berliner Zeitung-ին տված հարցազրույցում ասել է, որ Ադրբեջանն անիրատեսական և անընդունելի է համարում խաղաղության պայմանագիր կնքելու Հայաստանի առաջարկը, որում դեռևս համաձայնեցված չեն մի քանի կարևոր հոդվածներ․ «Նույնիսկ վաղն անավարտ, կիսատ համաձայնագրի ստորագրման առաջարկը ոչ միայն անիրատեսական է և անընդունելի, այլև՝ ապակողմնորոշող։ Կողմերը դեռ պետք է համաձայնեցնեն պայմանագրի նախագծի մի քանի կարևոր դրույթ, որոնք բաց են, առանց որոնց փաստաթուղթը կլինի կոպիտ և թերի»։

Մեզ միշտ թվում է, թե փակ դռան հետևից կբացվի մեր երազանքի ճանապարհը։ Աղքատները դռները չեն կողպում, հարուստները ամուր են կողպում, դրա համար միշտ թվում է՝ փակ դռան հետևում եղածը կարևոր է։

Անտեղյակ մարդիկ մտածում են, թե Ադրբեջանը չի ցանկանում հարձակվել և շուտափույթ ցանկանում է խաղաղության պայմանագիր կնքել։ Մեջբերում է մշտապես, թե սահմանադրություն փոխեք, որ ըստ դրա ամեն պահի չեղյալ չհամարեք մնացյալ պայմանագրերը։ Նրանք շատ լավ գիտեն, որ ցանկության դեպքում նոր կառավարությունը կարող է նորից սահմանադրության հանրաքվե անցկացրել և այդ կետերը նորից ներառել։

Ի՞նչ եք կարծում, սա որտե՞ղ է: Հիվանդանոցու՞մ: Դպրոցու՞մ: Մանկակապարտեզու՞մ: Բնակարանու՞մ: Ո՞չ, սա «Նոր Հայաստանի» կոնսերվատորիայում է:

Շանս շատ էի կարոտում։ Բանտում հաճախ էի հիշում մի բուռ քյոմուր սև, շարժվող ու փափուկ բշտիկին, ում կալանքիցս 2 ամիս առաջ ընկերներիցս մեկը նվիրեց ինձ։