Ի՞նչը կարող է դառնալ պամանավորվածության առարկա

Հաճախ եմ գրում՝ ռուս-ամերիկյան պայմանավորվածություն: Սա ճշգրտման կարիք ունի: Կրեմլը ոչ թե Սպիտակ տան հետ է պայմանավորվում, այլ Արժույթի ռեզերվային ֆոնդի:

Ինչու՞:

Որովհետև ԱՄՆ-ը կառավարում է աշխարհը, իսկ ԱՄՆ-ին՝ այդ ֆինանսական մասնավոր ընկերությունը: Իսկ ինչու՞ պիտի Ռեզերվային ֆոնդը հաշվի նստի ՌԴ -ի հետ:

Դրա համար պիտի մի քիչ պատմություն իմանալ:

Երբ ձևավորվում էր այդ մասնավոր ֆոնդը, Նիկոլայ 2-րդը, իր սորագրությամբ, Ռուսական կայսրության անունից, յոթ տոննա 635 կգ ոսկի է ներդրել:

(Ժամանակին, երբ Ստալինը ցանկանում էր լենդ-լիզի պարտքերը փակել այդ ոսկով, մերժեցին, պատճառաբանելով, որ ՍՍՀՄ-ը Ռոսական կայսրության ժառանգորդը չէ: Իսկ Պուտինը ՌԴ Սահմանադրության մեջ կատարած փոփոխությամբ ընդունեց այդ ժառանգականությունը):

Իսկ ի՞նչը կարող է դառնալ պամանավորվածության առարկա:

Ռոսաստանը ձեռնպահ է մնում դոլարի դեմ ռեգիոնալ վալյուտա Չինաստանի հետ ստեղծելուց, իսկ ԱՄՆ-ն էլ սառեցնոմ է երեք պետության (Անգլիա, Թուրքիա, Իսրայել) հետ ունեցած իր անմիջական ռազմական փոխօգնության պայմանագրերը:

(Իսրայելի հետ սառեցման պրոցեսը ընթացքի մեջ է):

Ինձ բացարձակ հեաքրքիր չէ, թե ով ինչպես է ընկալում մասնավորապես մեր տարածաշրջանում ընթացող տակտիկական զարգացումները:

Կարևորն այն է, որ ՌԴ -ի քայլերի հերթականությունը չի խախտվում:

Կշռադատված գնում է իր ստրատեգիական նպատակի հետևից:

Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ