Ժասիկն Աստծուց շատ է ինձ ներել,
թեև ես երբեք չարություն չեմ արել։
Իմ ապրած կյանքում, կենցաղում և
բնության մեջ սիրո իմ չափանիշը հայրենիքն ու
երեխաներն են եղել...
Ինձ համար ազատության բացարձակ դրսևորումն էն ա, երբ օտար քաղաքում դուրս ես գալիս փողոց, քեզ ոչ ոք ոչ ճանաչում ա, ոչ նկատում, ու սկսում ես հետևել մարդկանց։ Դրանից ավելի հետաքրքիր կինո չկա...
Բոցավառ ամառվա շոգերում հոգեմաշ
աշունը՝ անշշուկ, անտրտունջ տարածվում,
հանդիպում՝ ժպտում է, սիրալիր շուլալվում,
խայթում է, համբուրում՝ մեր մահն է երազում...